Wyrok NSA z dnia 27 stycznia 2022 r., sygn. I FSK 1490/18
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski (spr.), Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia NSA Hieronim Sęk, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 3 kwietnia 2018 r. sygn. akt I SA/Gd 92/18 w sprawie ze skargi P. W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 6 grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z 3 kwietnia 2018 r., I SA/Gd 92/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę P. W. (dalej: "skarżący", "strona") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z 6 grudnia 2017 r. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2007 r.
2. Jak wskazano w uzasadnieniu wyroku, Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku decyzją z 27 września 2011 r. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w G. z dnia 27 czerwca 2011 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, prawomocnym wyrokiem z 18 stycznia 2012 r., I SA/Gd 1251/11, oddalił skargę strony na tę decyzję.
Skarżący wniósł o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z 27 września 2011 r. Złożony wniosek strona oparła na przesłance z art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm., dalej: "o.p.") wskazując, że w postępowaniu karnym wyszły na jaw istotne okoliczności i dowody (w postaci zeznań świadków, którzy istnieli w dniu wydania decyzji) istniejące w dniu wydania decyzji, nieznane organowi, który wydał decyzję ostateczną, które - w ocenie strony - świadczą, że C. sp. z o.o. nie była podmiotem nieistniejącym, oraz że w rzeczywistości uczestniczyła w obrocie prawnym i sprzedawała skarżącemu paliwo, na które wystawiała faktury VAT.
Przedmiotem sporu w rozpoznawanej sprawie jest zasadność odmowy uchylenia w wyniku wznowienia postępowania ostatecznej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 27 czerwca 2011 r. Motywując podjęte rozstrzygnięcie, Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku uznał, że okoliczność, którą strona powołała we wniosku, nie czyni zadość wymogom, o których mowa w art. 240 § 1 pkt 5 o.p., ponieważ zeznania świadków, na które strona powołała się we wniosku o wznowienie postępowania zostały złożone po wydaniu ostatecznej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z 27 września 2011 r., a ich treść dotyczy okoliczności, które były przedmiotem ustaleń faktycznych w postępowaniu zakończonym decyzją ostateczną.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
