Wyrok SN z dnia 25 listopada 2021 r., sygn. II PSKP 67/21
Korzystny dla pracownika wynik sporu o odszkodowanie z art. 45 § 1 k.p. nie przesądza o zasadności równocześnie dochodzonego roszczenia o odprawę pieniężną z art. 8 w związku z art. 10 ust. 1 ustawy, gdyż przesłanką prawa do tej odprawy nie jest wadliwość wypowiedzenia umowy o pracę (jego niezgodność z przepisami, bądź bezzasadność), ale rozwiązanie stosunku pracy spowodowane przyczynami niedotyczącymi pracownika, które muszą faktycznie zaistnieć i mieć charakter wyłączny. Jeżeli takie przyczyny rzeczywiście istniały, to pracownik zachowuje prawo do odprawy, mimo zasądzenia na jego rzecz odszkodowania ze względu na inne wadliwości wypowiedzenia.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący)
SSN Józef Iwulski (sprawozdawca)
SSN Halina Kiryło
w sprawie z powództwa A. Spółki Akcyjnej w W. przeciwko A. K. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 25 listopada 2021 r., skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 12 czerwca 2019 r., sygn. akt XXI Pa (…),
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w W. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
B. S.A. w G. pozwem z 19 listopada 2015 r. wystąpił przeciwko A. K. z roszczeniem o zapłatę kwoty 34.755 zł z odsetkami ustawowymi od 24 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty tytułem zwrotu nienależnie wypłaconej odprawy oraz nienależnie wypłaconego świadczenia odszkodowawczego. W dniu 4 listopada 2016 r. we wszystkie prawa i obowiązki powodowej spółki wstąpił A. S.A. w W.
Sąd Rejonowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w W., wyrokiem z dnia 21 listopada 2018 r., VII P (…), zasądził od pozwanego na rzecz A. S.A. w W. kwotę 34.755 zł tytułem zwrotu bezpodstawnego wzbogacenia z ustawowymi odsetkami od 24 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 5.338 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. Sąd Rejonowy ustalił, że pozwany był zatrudniony w B. S.A. w G. od 1 października 2004 r., na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, w wymiarze pełnego etatu, na stanowisku dyrektora operacyjnego p.o. dyrektora departamentu bankowości przedsiębiorstw w centrum korporacyjnym W.. Oświadczeniem z 2 lutego 2009 r. B. S.A. wypowiedział pozwanemu umowę o pracę, wskazując jako przyczyny podejmowanie działań i decyzji niezgodnych z obowiązującymi zaleceniami w zakresie udzielania kredytów, nieprzestrzeganie procedur bankowych obowiązujących w zakresie udzielania kredytów oraz brak realizacji założonego planu sprzedaży na 2008 r. Okres wypowiedzenia upłynął 31 maja 2009 r. Pozwany odwołał się od wypowiedzenia umowy o pracę. Wyrokiem z dnia 26 maja 2009 r., VII P (…), Sąd Rejonowy w W. uznał wypowiedzenie za bezskuteczne z uwagi na naruszenie art. 38 k.p. Wyrok uprawomocnił się 22 lipca 2009 r.
Pozwany zgłosił gotowość do pracy i zaś pracodawca polecił mu stawienie się w siedzibie banku 29 lipca 2009 r. Pracodawca powierzył mu stanowisko dyrektora operacyjnego z funkcją kierownika zespołu wsparcia sprzedaży w centrum korporacyjnym W., jednak faktycznie pozwany nie świadczył pracy, gdyż był niezdolny do pracy z powodu choroby, a następnie został skierowany przez pracodawcę na zaległy urlop wypoczynkowy. W miejscu pracy stawił się dopiero 12 marca 2010 r. Stanowisko, które mu powierzono po przywróceniu do pracy w rzeczywistości nie istniało. Tego samego dnia pracodawca rozwiązał umowę o pracę z pozwanym z zachowaniem skróconego do 1 miesiąca okresu wypowiedzenia, który upłynął 30 kwietnia 2010 r. Jako przyczynę wskazano likwidację stanowiska pracy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
