Wyrok SN z dnia 27 września 2023 r., sygn. I PSKP 2/23
Decyzje o nadużyciu prawa muszą być poparte szczegółową analizą, uwzględniającą konkretny kontekst społeczny oraz wartości chronione prawem. Niecelowość przywrócenia skarżącej do pracy nie miała zastosowania w tej sprawie, podkreślając znaczenie bezstronności i zasady praworządności w procesie sądowym.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Renata Żywicka (przewodniczący)
SSN Romuald Dalewski (sprawozdawca)
SSN Robert Stefanicki
w sprawie z powództwa J. S.
przeciwko Muzeum w S.
o przywrócenie do pracy i wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy,
po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w dniu 27 września 2023 r.,
skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kielcach
z dnia 3 listopada 2021 r., sygn. akt V Pa 112/20,
uchyla zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w Kielcach i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w Krakowie do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z 6 lutego 2018 r., Sąd Rejonowy w Skarżysku Kamiennej przywrócił powódkę J. S. do pracy w pozwanym Muzeum w S. na poprzednich warunkach pracy i płacy oraz zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 24.078,70 zł brutto tytułem wynagrodzenia za czas pozostawiania bez pracy pod warunkiem podjęcia pracy w terminie 7 dni i orzekł o kosztach postępowania.
Sąd Rejonowy ustalił, że powódka była zatrudniona w pozwanym Muzeum od 12 listopada 2003 r., na stanowisku głównej księgowej w wymiarze 1/2 etatu w nienormowanym wymiarze czasu pracy. Początkowo z pozwanym łączyły ją umowy o pracę na czas określony zaś od dnia 12 kwietnia 2004 r. była to umowa o pracę zawarta na czas nieokreślony. W okresie zatrudnienia J. S. ukończyła liczne kursy i szkolenia. Nigdy nie była karana karami porządkowymi. 5 września 2016 r. w Muzeum rozpoczął się audyt wewnętrzny, w wyniku którego stwierdzono szereg nieprawidłowości, które następnie znalazły odzwierciedlenie w przyczynach rozwiązania z J. S. umowy o pracę. Audytor zarzucił powódce nieprzestrzeganie ustawy o rachunkowości. 9 grudnia 2016 r., pozwany sporządził oświadczenie o rozwiązaniu z J. S. umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia w trybie art. 52 § 1 pkt. 1 k.p. jako przyczynę wskazano ciężkie naruszenie przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych tj. nienależyte wykonywanie obowiązków wynikające z braku staranności i nierzetelności w prowadzeniu księgowości. Wskazano również na brak zaufania pracodawcy do pracownika, będącego konsekwencją niewłaściwego, niezgodnego z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa i rażąco niedbałego wykonywania podstawowych obowiązków, skali i rodzaju naruszeń.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
