Wyrok SN z dnia 8 marca 2022 r., sygn. II PSKP 91/21

Zachowanie polegające na przeniesieniu (skopiowaniu) na prywatny komputer bazy danych, w której znajdowały się również informacje niedostępne publicznie stanowi czyn nieuczciwej konkurencji naruszający tajemnicę przedsiębiorstwa. Nie ma przy tym znaczenia, że informacje te nie zostały przekazane podmiotom zewnętrznym. Wystarczy bowiem, że znalazły się w rękach byłego pracownika jako osoby nieuprawnionej do dysponowania nimi, co potencjalnie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę, stwarzając możliwość wykorzystana ich przez podmiot konkurencyjny.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Józef Iwulski (przewodniczący, sprawozdawca) ‎

SSN Halina Kiryło ‎

SSN Zbigniew Korzeniowski

w sprawie z powództwa T. S. ‎przeciwko P. SA z siedzibą w W. ‎o zapłatę, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 8 marca 2022 r., ‎skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) ‎z dnia 26 września 2019 r., sygn. akt III APa (…),

1. oddala skargę kasacyjną;

2. zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 2.025 (dwa tysiące dwadzieścia pięć) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powód T. S. wystąpił przeciwko pozwanej – P. S.A. w W., domagając się zapłaty kwoty 125.686,95 zł z odsetkami za czas opóźnienia naliczanymi od 8 sierpnia 2016 r. do dnia zapłaty, a nadto o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Uzasadniając powództwo wskazał, że dochodzi zapłaty z tytułu rozliczenia jednostek uczestnictwa przyznanych mu na podstawie umowy zawartej z pozwaną 18 września 2015 r.

Wyrokiem z dnia 7 lutego 2019 r., VII P (…), Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. oddalił powództwo oraz zasądził od powoda na rzecz pozwanej zwrot kosztów zastępstwa procesowego.

Rozstrzygnięcie Sąd Okręgowy oparł na następujących ustaleniach i rozważaniach: P. SA jest notowaną na Giełdzie Papierów Wartościowych w W. spółką akcyjną działającą w branży deweloperskiej. Wraz z kilkunastoma innymi spółkami tworzy Grupę Kapitałową P. Powód został zatrudniony w pozwanej spółce na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony z 19 czerwca 2009 r., na stanowisku dyrektora finansowego. Dnia 13 sierpnia 2012 r. powód zawarł z pozwaną spółką porozumienie o rozwiązaniu umowy o pracę z dniem 13 sierpnia 2012 r. Uchwałą nr 2/12 z 14 sierpnia 2012 r. Rada Nadzorcza pozwanej powołała powoda z dniem 14 sierpnia 2012 r. na członka zarządu na wspólną kadencję zarządu w latach 2011-2014 i powierzyła mu - poza pełnieniem dotychczasowych obowiązków dyrektora finansowego - zarządzanie relacjami z obligatariuszami spółki oraz pełnienie czynności związanych z zarządem działalnością spółki w sferze budownictwa komunalnego i socjalnego, w szczególności w zakresie współpracy z instytucjami finansowymi oraz pozyskiwania finansowania takich projektów. Uchwałą nr 3/12 z 14 sierpnia 2012 r. Rada Nadzorcza pozwanej upoważniła przewodniczącego Rady Nadzorczej do wynegocjowania i podpisania w imieniu pozwanej umowy z powodem. Dnia 14 sierpnia 2012 r. strony zawarły umowę o pracę w związku z powierzeniem powodowi funkcji członka zarządu spółki. Pozwana zobowiązała się wypłacać powodowi z tytułu należytego wykonywania umowy o pracę wynagrodzenie w wysokości 50.000 zł brutto oraz roczne wynagrodzenie dodatkowe w wysokości uzależnionej od wykonania przez spółkę zatwierdzonego przez przewodniczącego Rady Nadzorczej spółki rocznego budżetu dla grupy kapitałowej zawierającego przewidywane przychody i koszty oraz założony zysk netto płatne w terminie 30 dni, licząc od dnia, w którym skonsolidowane sprawozdanie finansowe spółki zostało zbadane przez biegłego rewidenta wybranego przez Radę Nadzorczą i zatwierdzone przez Walne Zgromadzenie spółki. W przypadku rozwiązania umowy w trakcie roku kalendarzowego lub gdy stosunek pracy między stronami ustanie z innych powodów, roczne dodatkowe wynagrodzenie miało zostać wypłacone w części stanowiącej iloczyn ilorazu kwoty dodatkowego wynagrodzenia i 365 dni, przemnożonego przez liczbę dni w roku, w których pracownik wykonywał umowę o pracę (§ 5).

Uchwałą nr 11/12 z dnia 8 listopada 2012 r. Rada Nadzorcza pozwanej powierzyła powodowi funkcję wiceprezesa zarządu spółki w ramach wspólnej kadencji zarządu spółki. Tego też dnia strony zawarły aneks nr 1 do umowy o pracę z 14 sierpnia 2012 r., zgodnie z którym Rada Nadzorcza powierzyła powodowi funkcję wiceprezesa zarządu spółki w ramach kadencji zarządu spółki, a miesięczne wynagrodzenie powoda zostało podwyższone do kwoty 65.000 zł brutto. Dnia 1 lipca 2013 r. strony zawarły aneks nr 2 do umowy o pracę z dnia 14 sierpnia 2012 r. zgodnie z którym miesięczne wynagrodzenie powoda zostało podwyższone do kwoty 75.000 zł brutto, wprowadzono do umowy postanowienia o zakazie konkurencji, a także postanowiono, że w przypadku, gdy powód nie zostanie powołany na następną kadencję lub gdy mandat powoda jako członka zarządu wygaśnie przed datą odbycia Walnego Zgromadzenia zatwierdzającego sprawozdanie finansowe spółki za dany rok obrotowy, umowa o pracę wygaśnie a pozwana spółka w ciągu 14 dni, licząc od dnia wygaśnięcia umowy, wypłaci powodowi odszkodowanie w wysokości dwunastokrotności miesięcznego wynagrodzenia za pracę.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne