Wydatki pokrywane z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych powinny być bezpośrednio związane z poprawą sytuacji zawodowej konkretnego pracownika. Obowiązek wykazania bezpośredniego związku pomiędzy wydatkiem a poprawą sytuacji zawodowej pracownika spoczywa na wnioskodawcy.
Podjęcie pracy na stanowisku dyrektora instytucji kultury wymagającym powołania, bez formalnego powierzenia tego stanowiska aktem powołania, należy traktować jako dorozumiane zawarcie umowy o pracę, której przedmiotem jest pełnienie obowiązków na tym stanowisku.
Wykonywanie pracy w rozumieniu art. 22 k.p. nie oznacza wykonywania jakiejkolwiek pracy, lecz pracy o określonym modelu, który musi spełniać określone kryteria charakteryzujące stosunek pracy pracowniczej, a nie może opierać się na pozornych oświadczeniach woli czy wykonywaniu czynności mających jedynie na celu ukazanie na zewnątrz pozornego stosunku prawnego.
Zakup sprzętu standardowego, który ułatwia wykonywanie obowiązków pracowniczych osobie niepełnosprawnej, może być zaliczany do kosztów rehabilitacji zawodowej i finansowany ze środków funduszu rehabilitacji. Przepisy prawa nie ograniczają tych środków jedynie do zakupu specjalistycznego sprzętu dedykowanego wyłącznie dla pracowników niepełnosprawnych.
Pracodawca ma obowiązek umożliwić pracownikowi wykonywanie umówionej pracy, a pracownik ma obowiązek podjąć pracę. W przypadku niewykonania tego obowiązku przez pracownika, pracodawca ma prawo do rozwiązania stosunku pracy. Jednakże, faktyczne uwarunkowania, w których pozostaje pracownik domagający się dopuszczenia do pracy, nie mogą dezawuować intencji pracownika ani upoważniać do oceny, że domaganie
Pobranie świadczenia nienależnego na podstawie art. 76 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy może być obarczone obowiązkiem zwrotu tylko w przypadku wykazania przez organ zawinionego działania beneficjenta, który działał w złej wierze, mając świadomość nienależności pobrania.
Pracodawca, dla którego dofinansowanie stanowi pomoc publiczną, powinien wnioskować o wypłatę dofinansowania za wszystkie miesiące, za które spełnia warunki do uzyskania dofinansowania. Dlatego ważne jest, by pracodawca niezwłocznie wystąpił z wnioskiem o dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego. Powyższe wynika wprost z postanowień art. 2a ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej
Pracodawca, dla którego dofinansowanie stanowi pomoc publiczną, powinien wnioskować o wypłatę dofinansowania za wszystkie miesiące, za które spełnia warunki do uzyskania dofinansowania. Dlatego ważne jest, by pracodawca niezwłocznie wystąpił z wnioskiem o dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego. Powyższe wynika wprost z postanowień art. 2a ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej
W myśl art. 492 § 4 i 5 kodeksu wyborczego, jeśli wójt podejmuje skuteczne działania zmierzające do zgodności z zakazem łączenia mandatu z wykonywaniem określonych funkcji lub działalności gospodarczej, a te działania prowadzą do osiągnięcia celu ustawowego, nawet jeśli wymagają więcej czasu niż formalnie przewidziany termin, nie powinno to skutkować wygaśnięciem mandatu.
1. Organ zarządzający lub osoba wyznaczona w rozumieniu art. 31 k.p. mogą dokonywać czynności z zakresu prawa pracy przez pełnomocnika. Odnośnie do pełnomocnictwa zastosowanie znajdą, zgodnie z art. 300 k.p., przepisy kodeksu cywilnego dotyczące czynności prawnych. Udzielenie pełnomocnictwa następuje w drodze jednostronnej czynności prawnej dokonanej przez mocodawcę (art. 96 k.c.). Pełnomocnik składa
W przypadku, gdy nie istnieje możliwość zatrudnienia pracownika na dotychczasowym stanowisku, możliwe jest powierzenie mu innej pracy na podstawie art. 42 § 4 k.p., czego pozwana nie uczyniła. Likwidacja stanowiska zajmowanego przez pracownika przed rozwiązaniem z nim umowy o pracę nie stanowi przeszkody w orzeczeniu przywrócenia do pracy na dotychczasowych warunkach. Pracodawca ma bowiem w takich
Statut jednostki samorządu terytorialnego, w tym powiatu, nie może nakładać obowiązku udziału w sesjach rady powiatu na pracowników starostwa powiatowego oraz kierowników powiatowych jednostek organizacyjnych, gdyż przekracza to ustawowe uprawnienia i materia statutowa w takim zakresie jest niezgodna z prawem materialnym. Natomiast dopuszczalne jest określenie w statucie organizacji wewnętrznej oraz
Jednostkowe uchybienie przez pracownika swoim obowiązkom, niedostrzeżone przez przełożonego, nie może stanowić podstawy do formułowania wobec niego zarzutu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych w zakresie nadzoru. Do ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych przypisywane jest zachowanie pracownika, które jest bezprawne, zawinione i narusza lub zagraża interesom
1. Istotny jest obiektywny wzorzec ofiary rozsądnej, co z zakresu mobbingu pozwala wyeliminować przypadki wynikające z nadmiernej wrażliwości pracownika bądź braku takiej wrażliwości. Badanie i ocena subiektywnych odczuć osoby, która uważa, że znęca się nad nią jej przełożony, nie może stanowić podstawy do ustalania odpowiedzialności za mobbing. Ocena, czy nastąpiło nękanie i zastraszanie pracownika
Zawarcie kolejnych umów o pracę w ramach prac interwencyjnych, w wypełnieniu kolejnych umów starosty z pracodawcą o zorganizowanie prac interwencyjnych dla osoby niepełnosprawnej, nie jest objęte ograniczeniem w zawieraniu umów o pracę na czas określony z art. 25(1) Kodeksu pracy.
Pracodawca z reguły nie może żądać zwrotu wypłaconego wynagrodzenia, które odpowiada kwocie zapłaconych przez niego składek za ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracownika, chyba że pracownik dążył do wyższego wynagrodzenia kosztem redukcji obciążeń publicznoprawnych.
Brak zgody pracownicy, powracającej do pracy z urlopu macierzyńskiego, na podjęcie pracy, która to praca nie odpowiada jej kwalifikacjom, nie stanowi naruszenia obowiązków pracowniczych. W tej sytuacji zastosowanie wobec niej rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. nie jest zgodne z prawem.
Wykazanie ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, które obejmuje bezprawność zachowania pracownika, naruszenie interesów pracodawcy oraz zawinienie w postaci winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa, nie wymaga proporcjonalnego ustalania przyczyn wypowiedzenia umowy o pracę w relacji do wszystkich podanych w oświadczeniu woli pracodawcy zarzutów, jeżeli choć jedna z tych przyczyn
1. Zasada ochrony pracy kobiet w ciąży obejmuje zakaz rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę w okresie ciąży, który rozpoczyna się z chwilą zajścia w ciążę i jest niezależny od świadomości pracownicy o swoim stanie. 2. W sytuacjach, gdy pracownica pod wpływem błędu dotyczącego stanu ciąży podejmuje decyzję o rozwiązaniu umowy o pracę, przysługuje jej możliwość uchylenia się od skutków tego oświadczenia