Interpretacja indywidualna z dnia 12.05.2020, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.101.2020.2.KP, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.101.2020.2.KP
Brak opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży maszyn rolniczych, sporządzenia spisu z natury oraz nieodpłatnego przekazania maszyn rolniczych na rzecz gospodarstwa rolnego.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2020 r. (data wpływu 18 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
- braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży maszyn rolniczych (pytanie nr 1 wniosku) - jest nieprawidłowe,
- sporządzenia spisu z natury oraz nieodpłatnego przekazania maszyn rolniczych na rzecz gospodarstwa rolnego (pytania nr 2 i 3 wniosku) jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 18 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży maszyn rolniczych, sporządzenia spisu z natury oraz nieodpłatnego przekazania maszyn rolniczych na rzecz gospodarstwa rolnego.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:
Wnioskodawczyni jest żoną rolnika. W dniu 1 października 2009 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej wpisanej do CEiDG w zakresie: PKD 01.61.Z - Działalność usługowa wspomagająca produkcję roślinną. Następnie w dniu 6 października 2009 r. złożyła zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R, w którym wskazała rezygnację ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy. Data rezygnacji 7 października 2009 r. Około 2 lat wcześniej tj. w dniu 27 lutego 2007 r. mąż Wnioskodawczyni złożył zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R, w którym wskazał rezygnację ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy VAT oraz rezygnację ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z tytułu działalności rolniczej. Ponadto w dniu 1 sierpnia 2008 r. mąż Wnioskodawczyni rozpoczął prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie: PKD 01.61.Z - Działalność usługowa wspomagająca produkcję roślinną. W dniu 30 lipca 2008 roku, w związku z rozpoczęciem działalności gospodarczej mąż Wnioskodawczyni ponownie złożył zgłoszenie VAT-R, aktualizując swoje dane.
W 2014 roku Organ podatkowy wydał wobec Wnioskodawczyni decyzję w przedmiocie podatku VAT za okres od października 2009 r. do lutego 2014 r., z uzasadnienia której wynika, iż Wnioskodawczyni, świadcząc usługi rolnicze w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie PKD 01.61.Z - Działalność usługowa wspomagająca produkcję roślinną w sytuacji, gdy jej mąż był wcześniej zarejestrowany jako czynny podatnik VAT z tytułu stanowiącego małżeńską wspólność majątkową gospodarstwa rolnego (i pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie tego samego kodu PKD 01.61.Z), nie nabyła skutecznie statusu podatnika VAT czynnego. W związku z tym Naczelnik (NUS) zakwestionował Wnioskodawczyni prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Jednocześnie uznał, iż Wnioskodawczyni jest zobowiązana, na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, do zapłaty podatku wykazanego w wystawionych przez nią fakturach VAT. Wnioskodawczyni nie zgadzała się z ustalenia Organu. Złożyła odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej, który utrzymał w mocy decyzję Organu I instancji. Sprawa ta trafiła do WSA, który uchylił decyzję Organu II instancji. Na wyrok ten Dyrektor Izby Skarbowej złożył skargę kasacyjną. NSA natomiast uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny. Ostatecznie WSA w swoim wyroku z dnia 24 stycznia 2018 r. sygn. III SA/Wa 3898/17 (wyrok prawomocny) uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję. Wyrok ten nie jest jednoznaczny zarówno dla Wnioskodawczyni jak i Organu podatkowego, ponieważ w pkt 14.2 uzasadnienia Sąd jednocześnie przyznaje rację Organowi, że Strona była podatnikiem VAT oraz uznaje za zasadne zastosowanie wobec niej art. 108 ustawy o VAT. Z kolei w pkt 14.3 Sąd stwierdza, że Strona nie była podatnikiem podatku VAT, a skoro tak, to organ niesłusznie określił zobowiązanie za wskazane miesiące na podstawie ustawy o VAT. Uzasadnienie wyroku jest dodatkowo niespójne z sentencją. W dniu 14 grudnia 2018 r. Wnioskodawczyni dokonała na konto Urzędu Skarbowego zwrotu otrzymanych kwot nadwyżek podatku naliczonego nad należnym w postaci zwrotów bezpośrednich (wraz z odsetkami za zwłokę) oraz dokonała wpłaty kwoty podatku określonego na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT. Do dnia dzisiejszego kwota ta nie została Wnioskodawczyni zwrócona. Wnioskodawczyni fizycznie zaprzestała jakichkolwiek czynności w ramach swojej działalności gospodarczej i w najbliższym czasie zamierza zamknąć działalność gospodarczą podlegającą wpisowi do CEIDG. Do dnia dzisiejszego, mimo stwierdzenia przez Organ I instancji oraz WSA, iż Wnioskodawczyni nie nabyła nigdy skutecznie statusu podatnika czynnego VAT, Wnioskodawczyni na portalu podatkowym nadal widnieje w rejestrze czynnych podatników VAT, nie została z tego rejestru wykreślona. Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość czy w powyższej sytuacji przy zamknięciu działalności gospodarczej jest zobowiązana do sporządzenia remanentu likwidacyjnego do celów VAT oraz do odprowadzenia z tego tytułu podatku VAT od środków trwałych i wyposażenia. Wnioskodawczyni nie posiada żadnych materiałów i towarów. W działalności gospodarczej Wnioskodawczyni posiada kilka maszyn rolniczych, które kupiła na fakturę VAT, z której odliczyła podatek VAT - co zakwestionował Organ podatkowy i w formie decyzji nakazał zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, który Wnioskodawczyni wypłacono w 2009 r. i w 2010 r. Wnioskodawczyni ma obecnie poważne wątpliwości w jaki sposób zakończyć prowadzoną pozarolniczą działalność gospodarczą i w jaki sposób prawidłowo rozliczyć się z podatku VAT w jej sytuacji prawnej i faktycznej. Rozważa następujące formy:
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
