Wyrok NSA z dnia 3 grudnia 2019 r., sygn. II OSK 3087/18
Ochrona środowiska
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz Sędziowie sędzia NSA Grzegorz Czerwiński sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 lipca 2018 r., sygn. akt VIII SA/Wa 205/18 w sprawie ze skargi M. J. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] grudnia 2017 r., nr [...] w przedmiocie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 11 lipca 2018 r., sygn. VIII SA/Wa 205/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: Sąd I instancji), po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lipca 2018 r. w Radomiu sprawy ze skargi M. J. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska (dalej: GIOŚ) z [...] grudnia 2017 r., nr [...], w przedmiocie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej, oddalił skargę.
W motywach rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał, że za trafne uznaje konstatacje organu w kwestii uwarunkowań prawnych sprawy. Sąd I instancji stwierdził, że skarżący nie negował i nie kwestionował ustaleń organów, że sprawozdanie roczne o rodzaju, ilości i masie wprowadzonych do obrotu baterii i akumulatorów za 2014 r. zostało złożone z uchybieniem terminu. Zdaniem Sądu I instancji art. 200 ustawy z 14 grudnia 2012 r. o odpadach (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1987 ze zm., dalej: u.o.), ma zastosowanie w przedmiotowej sprawie, wobec treści przepisu przejściowego - art. 125 ustawy z 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. 2015 r. poz. 1688 ze zm., dalej: ustawa o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym). Obowiązek wymierzenia kary pieniężnej potwierdza treść art. 237 ust. 1 pkt 6 u.o.
Sąd I instancji zgodził się ze skarżącym, że organ odwoławczy, rozpoznając odwołanie, pominął odniesienie się do kwestii zarzutu naruszenia art. 189f § 1 pkt 1 k.p.a., niemniej powyższe nie ma wpływu na treść rozstrzygnięcia. Zdaniem Sądu I instancji, naprawienie tego uchybienia przez organ odwoławczy nastąpiło w uzasadnieniu odpowiedzi na skargę strony.
Według Sądu I instancji, organ odwoławczy słusznie wywiódł, że złożenie sprawozdania siedem miesięcy po ustawowo określonym terminie trudno określić mianem zaprzestania naruszenia prawa. Sąd I instancji stwierdził, że uchybienie organu odwoławczego w zakresie nie odniesienia się do zarzutu naruszenia przez organ art. 189f § 1 pkt 1 k.p.a., nie miało wpływu na rozstrzygnięcie. Według Sądu I instancji, w sprawie nie występuje przesłanka nieważności postępowania. Skarżący w uzasadnieniu skargi nie wskazał ani nie uzasadnił przesłanki nieważnościowej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
