Wyrok NSA z dnia 23 października 2019 r., sygn. II OSK 3071/17
Ochrona środowiska
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński Sędziowie Sędzia NSA Zdzisław Kostka Sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski (spr.) Protokolant: starszy inspektor sądowy Elżbieta Maik po rozpoznaniu w dniu 23 października 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Stowarzyszenia [...] w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 marca 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 2496/16 w sprawie ze skargi Stowarzyszenia [...] w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia braku potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 24 marca 2017 r., sygn. IV SA/Wa 2496/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: Sąd I instancji), po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 marca 2017 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia [...] w W. (dalej: Stowarzyszenie, skarżący kasacyjnie) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. (dalej: SKO w W.) z [...] lipca 2016 r., nr [...], w przedmiocie stwierdzenia braku potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko, oddalił skargę.
W motywach rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał, że Prezydent [...] W. stwierdził brak potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko dla przedsięwzięcia polegającego na rozbudowie ul. [...] w W. wraz z zabezpieczeniem przeciwpowodziowym oraz przebudowie części ul. [...], ul. [...], ul. [...], ul. [...] i ul. [...] w Dzielnicy [...] W., w ramach którego nastąpi realizacja przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, tj. realizacja budowli przeciwpowodziowej oraz przebudowa i rozbudowa parkingów samochodowych wraz z towarzyszącą infrastrukturą o powierzchni użytkowej nie mniejszej niż 0,5 ha, a także rozbudowa i przebudowa dróg o nawierzchni twardej o całkowitej długości przedsięwzięcia powyżej 1 km i rozbudowa obiektu mostowego w ciągu drogi o nawierzchni twardej. Według Sądu I instancji, umieszczenie przedsięwzięcia w wykazie przedsięwzięć mogących znaczącą oddziaływać na środowisko nie pociąga za sobą automatycznej konieczności przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko. W ocenie Sądu I instancji, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy potwierdza, że postępowanie w sprawie wydania decyzji środowiskowej przeprowadzone zostało w sposób zgodny z przepisami, a stanowiąca przedmiot sporu prawidłowość odstąpienia od dokonania oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko nie budzi wątpliwości. Sąd I instancji stwierdził, że w decyzji przeanalizowano i w efekcie podano szczegółową argumentację odnoszącą się do treści art. 63 ust. 1 ustawy z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 353 ze zm., dalej: u.u.i.ś.). Wbrew twierdzeniom skargi, organy szczegółowo odniosły się do kwestii obszaru Natura 2000. Według Sądu I instancji, SKO w W. ustosunkowało się do zarzutów odwołania i powołało się na stanowisko zawarte w opinii Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w W. Sąd I instancji zwrócił uwagę, że inwestycja dotyczy istniejącej już drogi i ma na celu poprawę płynności ruchu, dzięki czemu zmniejszy się liczba hamowań i ruszania pojazdów - czynności, podczas których silniki spalinowe powodują największą uciążliwość.
W skardze kasacyjnej skarżący kasacyjnie zaskarżył wyrok Sądu I instancji w całości, zarzucając naruszenie:
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
