Wyrok NSA z dnia 18 kwietnia 2023 r., sygn. III OSK 2102/21
Decyzje administracyjne, które nie uwzględniają specyfiki regulacji prawa środowiskowego i związanych z nim wyjątków od ogólnych zasad, mogą być podstawą do stwierdzenia ich nieważności, jeśli naruszenie to ma charakter rażący i istotny dla sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Rafał Stasikowski Sędziowie sędzia NSA Jerzy Stelmasiak (spr.) sędzia NSA Małgorzata Pocztarek po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Ochrony Środowiska od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 sierpnia 2019 r. sygn. akt IV SA/Wa 1026/19 w sprawie ze skargi A. sp. z o.o. z siedzibą w B. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia 25 lutego 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 27 sierpnia 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi A. sp. z o.o. z siedzibą w B. (dalej: spółka) uchylił decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z 25 lutego 2019 r. oraz poprzedzającą ją decyzję tego organu z 17 września 2018 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że w dniach od 28 kwietnia do 10 czerwca 2015 r. Łódzki Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska przeprowadził kontrolę w siedzibie spółki, w wyniku której ustalił, że spółka nie posiada pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza dla instalacji do suszenia osadów ściekowych. Pismem z 11 czerwca 2015 r. Łódzki Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska zawiadomił spółkę o wszczęciu postępowania w sprawie wstrzymania użytkowania instalacji, na podstawie art. 367 ust. 1 pkt 1 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2013 r. poz. 1232, ze zm.; dalej: p.o.ś.). Decyzją z 8 lipca 2015 r. Łódzki Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska ustalił spółce termin usunięcia naruszenia polegającego na wprowadzaniu do środowiska substancji bez wymaganego pozwolenia z instalacji - słonecznej suszarni osadów składającej się z 4 hal. Termin został ustalony na 31 grudnia 2015 r. Podstawę decyzji stanowił art. 367 ust. 2 p.o.ś. Decyzja stała się ostateczna.
Spółka wystąpiła do Starosty Bełchatowskiego o wydanie pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza. Starosta Bełchatowski postanowieniem z 27 listopada 2015 r. odmówił wszczęcia postępowania w sprawie wydania przedmiotowego pozwolenia. W dniu 28 października 2016 r. spółka złożyła kolejny wniosek do Starosty Bełchatowskiego. Decyzją z 28 lutego 2017 r. Starosta Bełchatowski umorzył w całości postępowanie, wskazując, że suszarnie nie stanowią odrębnej instalacji, a jedynie obiekty, które stanowią nieodłączny element instalacji do oczyszczania ścieków, dlatego nie może zostać udzielone pozwolenie na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza dla tego rodzaju suszarni.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
