Wyrok NSA z dnia 26 listopada 2019 r., sygn. II OSK 98/18
Ochrona środowiska
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński Sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski (spr.) Protokolant starszy inspektor sądowy Wioletta Lasota po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. T. i M. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 20 lipca 2017 r. sygn. akt II SA/Kr 305/17 w sprawie ze skargi A. T. i M. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie opłaty za korzystanie ze środowiska oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 20 lipca 2017 r., sygn. II SA/Kr 305/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (dalej: Sąd I instancji), po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lipca 2017 r. sprawy ze skargi A. T. i M. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. (dalej: SKO w K.) z dnia [...] grudnia 2016 r., nr [...], w przedmiocie opłaty za korzystanie ze środowiska, oddalił skargę.
W motywach rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał, że ustalony w niniejszej sprawie stan faktyczny w sposób niebudzący wątpliwości wyczerpuje hipotezę reguły wynikającej z art. 288 ust. 1 pkt 1 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 672 ze zm., dalej: p.o.ś.). Sąd I instancji wyjaśnił, że na podstawie przeprowadzonej w dniach [...] września 2015 r., [...] i [...] października 2015 r. oraz [...] grudnia 2015 r. kontroli ustalono, że skarżący, jako wspólnicy spółki cywilnej PP-H-U "[...]" S.C., A. T. i M. T., pobierali w okresie objętym kontrolą wodę podziemną z ujęcia podstawowego [...] w W. do celów konfekcjonowania i nie wywiązali się z obowiązku ustalenia we własnym zakresie i przedłożenia w ustawowym terminie wykazów oraz wniesienia opłat za korzystanie ze środowiska. Do dnia [...] kwietnia 2014 r. A. T. i M. T., jako wspólnicy spółki cywilnej PP-H-U "[...]" S.C. A. T., M. T., pobierali wodę na podstawie obowiązującego do dnia [...] kwietnia 2014 r. pozwolenia wodnoprawnego z dnia [...] kwietnia 2004 r., znak [...]. Od dnia [...] maja 2014 r. woda pobierana była bez pozwolenia wodnoprawnego. W tym stanie rzeczy zaszły przesłanki do wymierzenia w drodze decyzji przez Marszałka Województwa [...] opłaty na podstawie własnych ustaleń lub wyników kontroli wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska. Dotyczy to w szczególności pierwszego półrocza 2012 r. Zdaniem Sądu I instancji strony, chcąc zakwestionować szacowanie (wnioskowanie) organu, które w świetle okoliczności sprawy jawi się jako racjonalne i uzasadnione, powinny wskazać dowody lub choćby sformułować weryfikowalne twierdzenia pozwalające na poczynienie odmiennych ustaleń.
Sąd I instancji zwrócił uwagę, że skarżący w toku postępowania administracyjnego - ani przed organem I instancji, ani przed organem odwoławczym - nie sformułowali twierdzeń pozwalających na negatywną weryfikację założeń przyjętych przez organ administracji. Twierdzenia takie, choć również nacechowane dużym stopniem ogólności, pojawiły się dopiero w skardze. Sąd I instancji wskazał, że skarżący zarzucili też, że "organ II instancji w zasadzie całkowicie pominął w treści uzasadnienia argumenty przytoczone przez skarżących w treści odwołania". Tymczasem odwołanie zasadniczo obejmowało wniosek o anulowanie (umorzenie) zaległych kwot i nie zawierało żadnego argumentu wskazującego na wadliwość ustalenia opłaty za I półrocze 2012 r., a twierdzenie o zawyżeniu opłaty odnosiło się tylko do 2014 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
