Jak przyznawać pracownikom trzynastki za 2012 r.

Pracownik, który nie przepracował u danego pracodawcy pełnego roku kalendarzowego, nabywa prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego w wysokości proporcjonalnej do przepracowanego okresu. Okres ten musi wynosić co najmniej 6 miesięcy.

Prawo do trzynastki w pełnej wysokości

Gwarancją otrzymania trzynastki w pełnej wysokości jest efektywne przepracowanie u pracodawcy całego roku kalendarzowego. Przepracowanie oznacza faktyczne wykonywanie pracy, a nie jedynie pozostawanie w stosunku pracy (uchwała Sądu Najwyższego z 25 lipca 2003 r., III PZP 7/2003 r., OSNP 2004/2/26; wyrok Sądu Najwyższego z 18 października 2011 r., I PK 263/10). Przy ustalaniu prawa do dodatkowego wynagrodzenia rocznego istotne jest również nienaganne przepracowanie roku. Pracownik nie nabędzie prawa do trzynastki w przypadku:

● nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy trwającej dłużej niż 2 dni,

● stawienia się do pracy lub przebywania w pracy w stanie nietrzeźwości,

● otrzymania kary dyscyplinarnej wydalenia z pracy lub ze służby,

● rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika (art. 3 ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym...).

Pracownik, który spełnił wymienione wyżej warunki, ma prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego w pełnej wysokości. Wysokość trzynastki wynosi 8,5% sumy wynagrodzenia za pracę otrzymanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego, za który to wynagrodzenie przysługuje. Podstawę wymiaru trzynastki obliczamy uwzględniając wynagrodzenie i inne świadczenia ze stosunku pracy przyjmowane do obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.