Jak ustalać staż uprawniający do "trzynastki" i jej wysokość

Pracodawcy sfery budżetowej muszą wypłacić dodatkowe wynagrodzenia roczne za poprzedni rok do końca marca następnego roku, a w razie rozwiązania stosunku pracy z powodu likwidacji zakładu - najpóźniej w ostatnim dniu zatrudnienia.

Pracodawcy prywatni nie mają obowiązku wypłaty "trzynastki" swoim pracownikom. Mogą jednak przyznać im świadczenie o podobnym charakterze, a warunki decydujące o nabyciu do niego prawa i dotyczące ustalania jego wysokości powinni określić:

● w układzie zbiorowym pracy - po uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową,

● w regulaminie wynagradzania (jeśli zatrudniają co najmniej 20 pracowników i nie są objęci układem zbiorowym lub są nim objęci, ale na podstawie zapisów w układzie zbiorowym nie można ustalić indywidualnych zasad przyznania pracownikowi "trzynastki") - dokonują tego samodzielnie albo po uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową,

● w umowie o pracę (gdy zatrudniają mniej niż 20 pracowników) - na podstawie ustaleń z pracownikami.

Pracodawca prywatny może ustalić własne warunki nabywania przez pracowników trzynastej pensji, np. uzależnić jej przyznanie od stażu przepracowanego wyłącznie u niego. Ma on również prawo wzorować się na ustawie o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników sfery budżetowej albo bezpośrednio stosować te przepisy.

Pracownicy uprawnieni do "trzynastki"

Prawo do trzynastej pensji w pełnej wysokości przysługuje osobie, która w poprzednim roku kalendarzowym przepracowała u jednego pracodawcy sektora finansów publicznych cały rok kalendarzowy. W przypadku gdy zatrudnienie trwało krócej niż rok kalendarzowy, dodatkowe wynagrodzenie roczne przysługuje pod warunkiem przepracowania co najmniej 6 miesięcy (art. 2 ust. 2 ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników sfery budżetowej).