Wyrok NSA z dnia 26 marca 2024 r., sygn. III OSK 3411/21
W sytuacji, gdzie po wydaniu decyzji ostatecznej ujawniają się nowe okoliczności faktyczne, które nie istniały w dniu jej wydawania lub były nieznane organowi decyzyjnemu, nie mogą one stanowić podstawy do wznowienia postępowania na mocy art. 145 § 1 pkt 5 Kodeksu postępowania administracyjnego. Wydanie decyzji wznowieniowej w takich okolicznościach jest błędem prawnym, podlegającym korekcie przez sąd administracyjny.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Rafał Stasikowski Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Masternak – Kubiak (spr.) sędzia del. WSA Hanna Knysiak - Sudyka Protokolant starszy asystent sędziego Łukasz Sielanko po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych Stowarzyszenia [...] z siedzibą w B. oraz Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 marca 2020 r., sygn. akt IV SA/Wa 2389/19 w sprawie ze skargi X sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia 31 lipca 2019 r., nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji ostatecznej oraz wniesienia sprzeciwu wobec realizacji przedsięwzięcia 1. odrzuca skargę kasacyjną Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska; 2. zwraca Generalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 100 (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu od skargi kasacyjnej; 3. oddala skargę kasacyjną Stowarzyszenia [...] z siedzibą w B.; 4. zasądza od Stowarzyszenia [...] z siedzibą w B. na rzecz X sp. z o.o. z siedzibą w P. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 11 marca 2020 r., sygn. akt IV SA/Wa 2389/19, po rozpoznaniu skargi X Sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia 31 lipca 2019 r., nr [...], w przedmiocie uchylenia decyzji ostatecznej oraz wniesienia sprzeciwu wobec realizacji przedsięwzięcia – w punkcie 1. uchylił zaskarżoną decyzję w całości oraz decyzję Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w P. z dnia 26 kwietnia 2019 r., nr [...].
Jak wskazał Sąd pierwszej instancji wnioskiem z dnia 8 lipca 2014 r. X Spółka z o.o. - dalej "Spółka", zwróciła się do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w P. - dalej: "RDOŚ" o wydanie decyzji ustalającej warunki prowadzenia robót melioracyjnych i zmieniających stosunki wodne na działce o nr [...] zlokalizowanej w powiecie o., jednostka ewidencyjna: [...], O. - obszar wiejski, obręb ewidencyjny: [...], arkusz mapy 1, w związku z realizacją przedsięwzięcia polegającego na budowie budynku wielorodzinnego. Pismem z dnia 14 sierpnia 2014 r. wnioskodawca rozszerzył wcześniejszy wniosek o działki nr [...] położone w miejscowości S., gmina O., wskazując że na tych działkach ma być zlokalizowana infrastruktura techniczna oraz budynek gospodarczy przeznaczony do obsługi budynku głównego mieszkalnego. Jednocześnie Spółka przedłożyła charakterystykę przedmiotowej inwestycji wraz ze sposobem jej realizacji oraz opracowanie pn. "Opis szaty roślinnej oraz występowanie gatunków chronionych w obrębie planowanej zabudowy w miejscowości S., gm. O., wraz z oceną oddziaływania na obszary Natura 2000". RDOŚ nie zakwalifikował wnioskowanego przedsięwzięcia do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. z 2010 r. Nr 213, poz. 1397, z późn. zm.) - dalej: "rozporządzenie w sprawie przedsięwzięć".
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
