Wyrok NSA z dnia 9 lutego 2024 r., sygn. III OSK 3434/23
W postępowaniu administracyjnym, jeżeli naruszenie procedury procesowej miało istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia i organ I instancji nie wykonał wskazań orzeczenia sądowego dotyczących przeprowadzenia postępowania dowodowego, konieczne jest uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia w celu prawidłowego zastosowania przepisów prawa materialnego i pełnego wyjaśnienia stanu faktycznego.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Zyglewska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R.M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 14 września 2023 r., sygn. akt II SA/Go 490/23 oddalającego sprzeciw R.M. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zielonej Górze z dnia 7 kwietnia 2023 r., nr SKO-7125/214-S/22 w przedmiocie ustalenia dopuszczalnego poziomu hałasu oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 14 września 2023 r., sygn. akt II SA/Go 490/23 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim (dalej: WSA, Sąd I instancji) oddalił sprzeciw R.M. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zielonej Górze (dalej: organ, SKO) z 7 kwietnia 2023 r., nr SKO-7125/214-S/22 w przedmiocie ustalenia dopuszczalnego poziomu hałasu.
Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodził się R.M. (dalej: skarżący kasacyjnie) i w skardze kasacyjnej zarzucił zaskarżonemu wyrokowi naruszenie:
I. prawa materialnego, a to przepisów art. 115a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2022 r., poz. 2556 ze zm.; dalej: p.o.ś) poprzez jego błędną wykładnię i w konsekwencji uznanie, że nie są zasadne zarzuty skarżącego dotyczące niespełnienia przesłanki, o której mowa w art. 138 § 2 k.p.a., jak i tego co zrobić miał organ w sytuacji, gdy nie zostały przekroczone normy hałasu w zakresie skutków stwierdzenia naruszenia przez organ administracji przepisów art. 7 k.p.a., art. 80 k.p.a., art. 104 § 2 k.p.a., art. 138 § 2 k.p.a.;
II. przepisów postępowania przed sądami administracyjnymi tj. naruszenie art. 3 § 2a, art. 64e i art. 151a § 2 p.p.s.a. w zw. z art. 107 § 3 i art. 8 k.p.a., uchylając decyzję I instancji w związku z naruszeniem art. 7, art. 80, art. 104 § 2, art. 138 § 2 k.p.a., bowiem Sąd uznał, że sprzeciw nie jest zasadny i należało go oddalić, albowiem decyzja w przedmiocie odmowy wydania decyzji o dopuszczalnym poziomie hałasu jest przedwczesna, co miało wpływ na wynik sprawy. Sąd winien był dokonać właściwej wykładni przepisów prawa materialnego. Błędna wykładnia przepisów art. 7 k.p.a., art. 80 k.p.a., art. 104 § 2 k.p.a., art. 138 § 2 nie może być podstawą uchylenia decyzji na zasadzie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. Sąd nieprawidłowo zastosował art. 151a § 2 p.p.s.a., bowiem odrzucił sprzeciw, czego przyczyną była nieprawidłowa ocena zgodności decyzji administracyjnej ze wskazanymi w skardze kasacyjnej przepisami postępowania administracyjnego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
