Wyrok NSA z dnia 13 lipca 2023 r., sygn. III OSK 2529/21
Ochrona środowiska
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Teresa Zyglewska (spr.) Sędziowie sędzia NSA Mirosław Wincenciak sędzia NSA Rafał Stasikowski Protokolant asystent sędziego Olga Libiszewska po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 23 października 2019 r. sygn. akt II SA/Sz 325/19 w sprawie ze skargi D.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie z dnia 15 października 2018 r. nr SKO.4170.1075.2018 w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 23 października 2019 r., sygn. akt II SA/Sz 325/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę D.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie (dalej: organ, SKO) z dnia 15 października 2018 r., nr SKO.4170.1075.2018 w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia.
Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodził się D.K. (dalej: skarżący kasacyjnie) i w skardze kasacyjnej zarzucił zaskarżonemu wyrokowi naruszenie prawa materialnego mające istotny wpływ na wynik sprawy, a mianowicie:
1. art. 6a ust. 1 ustawy z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko w zw. z art. 145 § 1 pkt 1a p.p.s.a. w zw. z art. 156 § 1 pkt 1 k.p.a. wyrażające się w braku zastosowania przez Sąd I instancji wskazanej w petitum zarzutu kasacyjnego regulacji art. 6a ust. 1 wskazanej ustawy na etapie badania legalności oraz materialnoprawnej prawidłowości decyzji ostatecznej SKO z 15 października 2018 r., który to brak subsumpcji przedmiotowej regulacji materialnoprawnej skutkował uznaniem przez Sąd I instancji prawidłowości rozstrzygnięcia zawartego w decyzji SKO z 15 października 2018 r., iż nie zachodzą podstawy do stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy S. z 12 października 2009 r., a w konsekwencji wydaniem przez Sąd I instancji rozstrzygnięcia w materii oddalenia skargi skarżącego kasacyjnie, w sytuacji gdy zastosowanie przez Sąd I instancji przywołanej regulacji art. 6a ustawy z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko na kanwie przedmiotowej sprawy prowadzi do konkluzji, iż objęta zaskarżeniem decyzja SKO z 15 października 2018 r. nie uwzględniła zaistnienia przesłanki do stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy S. z 12 października 2009 r. ustalającej środowiskowe uwarunkowania zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie zespołu 12 elektrowni wiatrowych typu VESTAS 90 na obszarze sołectw J. i J1. w Gminie D. w postaci wydania przedmiotowej decyzji Wójta Gminy S. przez niewłaściwy Organ w rozumieniu przywołanej regulacji w związku z faktem, iż przedsięwzięcie polegające na budowie zespołu 12 elektrowni wiatrowych typu VESTAS 90 na obszarze sołectw J. i J1. nie obejmowało terenów leżących na obszarze Gminy S., a także nie wywierało jakichkolwiek oddziaływań na obszarach leżących na terenie Gminy S., natomiast rzeczone przedsięwzięcie obejmowało w większości tereny znajdujące się na obszarze Gminy D., dodatkowo oddziałując na tereny leżące na obszarze Gminy M. (w świetle którego to faktu decyzja winna zostać wydana przez Wójta Gminy D.),
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
