Ustalanie podstawy wymiaru zasiłku po obniżeniu wymiaru czasu pracy na podstawie tzw. tarczy antykryzysowej

Klient mojego biura rachunkowego zawarł 6 maja 2020 r. z przedstawicielami pracowników porozumienie o obniżeniu ich wymiaru etatu o 20% i jednocześnie wynagrodzenia (na podstawie tzw. tarczy antykryzysowej). Porozumienie obowiązuje od 1 maja 2020 r. do 31 lipca 2020 r. Jedna z pracownic objęta porozumieniem przebywa od 1 maja 2020 r. na zasiłku chorobowym. Klient nie jest płatnikiem zasiłków, więc 4 maja 2020 r. wysłaliśmy do ZUS zaświadczenie płatnika składek (Z-3), podając wynagrodzenie pracownicy stanowiące podstawę wymiaru zasiłku za okres 12 miesięcy poprzedzających maj oraz wskazując pełny wymiar czasu pracy. Czy w tej sytuacji powinniśmy skorygować Z-3? Czy jeżeli inny pracownik przebywa nieprzerwanie na zwolnieniu lekarskim, to również przesyłamy do ZUS nowe zaświadczenie Z-3, wskazując zmiany w jego wynagrodzeniu i etacie od 1 maja 2020 r.? Czy przerwa w pobieraniu zasiłku od 1 maja 2020 r. powoduje konieczność przeliczenia podstawy wymiaru zasiłku?