Wyrok NSA z dnia 29 kwietnia 2020 r., sygn. I OSK 77/20
Pomoc społeczna
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Iwona Bogucka Sędziowie: Sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz Sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost - Durchowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 19 września 2019 r. sygn. II SA/Sz 500/19 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z 19 września 2019 r., sygn. II SA/Sz 500/19, oddalił skargę M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Decyzją z [...] marca 2019 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017 r. poz. 1257 - dalej jako "k.p.a."), w zw. z art. 1 ust. 3, art. 23a ust. 7 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U z 2018 r., poz. 2220 - dalej jako "u.ś.r." lub "ustawa"), po rozpatrzeniu odwołania M. S. od decyzji z [...] grudnia 2018 r. nr [...], odmawiającej przyznania zasiłku pielęgnacyjnego M. S. na rzecz dziecka - Z. S. na okres od 1 stycznia 2016 r. do 31 stycznia 2018 r., utrzymało decyzję organu I instancji w mocy.
W uzasadnieniu wskazano, że w analizowanej sprawie, wobec ustalenia przez Marszałka, że w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 31 stycznia 2018 r. skarżąca nie podlegała przepisom o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, konieczne było wydanie rozstrzygnięcia w przedmiocie jej wniosku, w oparciu o właściwe przepisy krajowe. W tym zaś zakresie, przepisy ustawy o świadczeniach rodzinnych wskazują, że negatywną przesłankę przysługiwania świadczeń rodzinnych, jest zamieszkiwanie wnioskodawcy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem przenosząc swoje oraz córki Z. S. centrum życiowe do Niemiec od grudnia 2015 r., skarżąca sprawiła, że ziściła się negatywna przesłanka ustawowa wyrażona w art. 1 ust. 3 u.ś.r. Organ dodał, że samo zameldowanie nie decyduje o miejscu zamieszkania osoby fizycznej. Przedstawiona przez skarżącą argumentacja dotycząca błędnego niezastosowania przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, jest nieuzasadniona, bowiem w zaistniałym stanie faktycznym organ orzeka na podstawie przepisów prawa krajowego. Organ I instancji prawidłowo przeprowadził w niniejszej postępowanie dowodowe. Sam fakt, że rozstrzygnięcie jest niezgodne z oczekiwaniami strony, nie może przesądzać o uznaniu oceny za dowolną.
Organ odwoławczy stwierdził, że wobec powyższego, wnioski skarżącej okazały się niezasadne, ponieważ bez znaczenia na gruncie niniejszej sprawy pozostaje to, czy na terenie, na którym skarżąca zamieszkuje, przysługują jej świadczenia rodzinne, czy też nie. Na gruncie niniejszej sprawy istotne pozostaje jedynie to, czy zamieszkuje ona na terytorium RP, czy też nie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
