Wyrok NSA z dnia 1 marca 2022 r., sygn. I OSK 1184/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Mirosław Wincenciak (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Zygmunt Zgierski Sędzia del. WSA Anna Wesołowska po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 22 kwietnia 2021 r., sygn. akt III SA/Gd 1126/20 w sprawie ze skargi A.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] października 2020 r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2. odstępuje od zasądzenia kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 22 kwietnia 2021 r. sygn. akt III SA/Gd 1126/20, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi A.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] października 2020 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...].
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Wójt Gminy [...] decyzją z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...], na podstawie m.in. art. 17 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 2220 ze zm., dalej w skrócie "u.ś.r."), odmówił przyznania A.G. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, wnioskowaną na osobę niepełnosprawną – matkę Z.G., legitymującą się orzeczeniem o niepełnosprawności w stopniu znacznym.
W uzasadnieniu decyzji wskazał, że warunkiem koniecznym ubiegania się o świadczenie pielęgnacyjne w oparciu o art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r. jest przynależność wnioskodawcy do kręgu osób obciążonych, wobec osoby wymagającej opieki, obowiązkiem alimentacyjnym w rozumieniu przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. W przedmiotowej sprawie wnioskodawczyni jest córką Z.G., czyli obowiązek opieki ciąży na niej w pierwszej kolejności. A.G. w oświadczeniu z dnia 1 lipca 2020 r. wyjaśniła, że jest jedyną osobą, która chce i może sprawować opiekę nad schorowaną matką. Z.G. ma męża (nieposiadającego orzeczenia o niepełnosprawności) oraz dwie córki – A.G. (wnioskodawczynię) oraz I.K. Mąż A.G. nie jest jednak w stanie wypełniać swoich obowiązków względem niepełnosprawnej żony. Nie jest zdolny sprawować przedmiotowej opieki w pierwszej kolejności, gdyż od lat małżonkowie pozostają w nieformalnej separacji, prowadząc odrębne gospodarstwa domowe. Problem alkoholowy u męża Z.G. przyczynił się do rozkładu życia rodzinnego. Z kolei córka – I.K. mieszka oddzielnie w miejscowości znacznie oddalonej od miejsca zamieszkania matki i praktycznie nie jest w stanie sprawować nad nią rzeczywistej opieki, natomiast córka A.G. mieszka z matką w ich domu rodzinnym i od początku choroby sprawuje nad nią opiekę.
Organ pierwszej instancji uznał, że wprawdzie matka wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim, co stanowi negatywną przesłankę zawartą w art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a u.ś.r., będącą podstawą do odmowy przyznania wnioskowanego świadczenia dla córki, to jednak obowiązek zapewnienia opieki niepełnosprawnej matce ciąży w pierwszej kolejności na jej córce, bowiem mąż Z.G. jest osobą na tyle uzależnioną od alkoholu, że nie może się nią zająć w pierwszej kolejności.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
