Wyrok NSA z dnia 18 listopada 2022 r., sygn. I OSK 343/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Marian Wolanin Sędzia del. WSA Agnieszka Miernik po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 25 września 2020 r., sygn. akt II SA/Gl 230/20 w sprawie ze skargi M.R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie z dnia 7 stycznia 2020 r., nr SKO.4106.1173.2019 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 25 września 2020 r., sygn. akt II SA/Gl 230/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę M.R. (dalej również: "wnioskodawca", "odwołujący się", "skarżący") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie (dalej również: "SKO", "Kolegium", "organ II instancji", "organ odwoławczy") z 7 stycznia 2020 r., nr SKO.4106.1173.2019 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Decyzją z 7 listopada 2019 r., nr MOPS.DP.SO.5211.62705.2019.R79, Prezydent Miasta Z. (dalej również: "Prezydent", "organ I instancji"), po rozpatrzeniu wniosku M.R. z 23 października 2019 r., na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096, dalej: "kpa"), art. 2 pkt 2, art. 5 ust. 2, art. 17, art. 24 i art. 48 ust. 3 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2220 ze zm. – dalej: "uśr", "ustawa"), odmówił przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w celu sprawowania opieki nad M.R.
W uzasadnieniu Prezydent wskazał, że strona nie spełnia ustawowych przesłanek do przyznania wnioskowanego świadczenia. Podkreślił, że nie można wnioskować o przyznanie świadczenia w związku z opieką nad samym sobą.
Pismem z 28 listopada 2019 r. (data wpływu do organu), M.R. złożył odwołanie od powyższej decyzji. Wskazał na legitymowanie się orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy, korzystanie z renty socjalnej oraz trudną sytuację zdrowotną i materialną, które to przyczyny uniemożliwiają mu podjęcie pracy zarobkowej. Podkreślił, że niska kwota pobieranego świadczenia i brak innego źródła dochodu powodują, że znajduje się w trudnej sytuacji zdrowotnej i finansowej.
Decyzją z 7 stycznia 2020 r., nr SKO.4106.1173.2019, Kolegium utrzymało w mocy kwestionowany akt organu I instancji. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia SKO wskazało, że podziela w całości stanowisko przedstawione przez Prezydenta. Zauważyło, że art. 17 ust. 1 uśr enumeratywnie wymienia katalog osób uprawnionych do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego i podkreśliło, że organ I instancji trafnie uznał, że pomoc w tej formie nie przysługuje w sytuacji sprawowania opieki nad samym sobą. Kolegium podniosło również, że wnioskujący posiada prawo do renty socjalnej, co dodatkowo przemawia za odmową uwzględnienia złożonego odwołania. Organ odwoławczy wyjaśnił też, że podniesione przez odwołującego się argumenty, dotyczące jego trudnej sytuacji finansowej, pozostają bez wpływu na wydane rozstrzygnięcie, wobec niespełnienia przez niego przesłanek ustawowych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
