Nowe urlopy wychowawcze pracowników i uprawnienia rodzicielskie przedsiębiorców

Od 1 września 2013 r. prawo do sfinansowania składek w okresach odpowiadających przysługującemu pracownikom okresowi urlopu wychowawczego mają również osoby, które nie są pracownikami i zaniechały aktywności zawodowej w celu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem.

1. Prawo do urlopu wychowawczego

Prawo do urlopu wychowawczego ma pracownik, czyli osoba pozostająca w stosunku pracy. Pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę (art. 2 Kodeksu pracy). Prawa do tego urlopu nie mają natomiast osoby niebędące pracownikami, ale wykonujące pracę na innych podstawach prawnych, np. zleceniobiorcy, osoby wykonujące pracę na podstawie umowy o dzieło oraz osoby prowadzące własną działalność gospodarczą.

Prawo do urlopu wychowawczego ma pracownik zatrudniony co najmniej 6 miesięcy, tj. taki, który wcześniej pozostawał w stosunku pracy co najmniej przez taki okres. Nie chodzi tu o staż pracy u pracodawcy, który ma udzielić tego urlopu. Do 6-miesięcznego okresu zatrudnienia wlicza się bowiem wszystkie poprzednie okresy zatrudnienia (art. 186 § 1 Kodeksu pracy). Nie ma przy tym znaczenia, w jakim wymiarze czasu pracy pracownik świadczył pracę, a także w jaki sposób i kiedy ustał stosunek pracy.

UWAGA!

Do 6-miesięcznego okresu zatrudnienia, który uprawnia pracownika do urlopu wychowawczego, wlicza się wszystkie okresy zatrudnienia na podstawie stosunku pracy.

Ponadto do okresu zatrudnienia pracowniczego, od którego zależy nabycie prawa do urlopu wychowawczego, wlicza się okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych (wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 18 czerwca 1998 r., III AUa 296/98, OSA 1999/5/28).