Kiedy powstaje prawo do odprawy z tytułu zwolnień grupowych

Małgorzata J. była zatrudniona na stanowisku radcy prawnego w Urzędzie Miasta w Ł. W listopadzie 2003 r. otrzymała wypowiedzenie umowy o pracę ze względu na zmiany organizacyjne - redukcję etatów w urzędzie. Umowa rozwiązała się w lutym 2004 r. W okresie wypowiedzenia Małgorzata J. złożyła pozew, żądając odszkodowania z uwagi na nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę i uzyskała wyrok zasądzający odszkodowanie. Były pracodawca wypłacił żądaną kwotę, jednak Małgorzata J. domagała się dodatkowo wypłaty odprawy pieniężnej z tytułu zwolnień indywidualnych z przyczyn niedotyczących pracownika. Urząd uważał, że odprawa jej nie przysługuje. Obowiązująca do 31 grudnia 2003 r. ustawa z 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy (DzU z 2002 r. nr 112, poz. 980 ze zm.) uniemożliwiała wypłatę odprawy pracownikowi, który nabył prawo do emerytury lub renty albo który jest zatrudniony w innym zakładzie pracy w pełnym wymiarze czasu pracy lub w kilku zakładach pracy łącznie w pełnym wymiarze czasu pracy. Małgorzata J. była zatrudniona jako radca prawny również u innych pracodawców.