Wyrok NSA z dnia 25 października 2023 r., sygn. I OSK 2115/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska Sędziowie: sędzia NSA Elżbieta Kremer (spr.) sędzia del. WSA Anna Wesołowska Protokolant: starszy sekretarz sądowy Aleksandra Czapla po rozpoznaniu w dniu 25 października 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rzecznika Praw Dziecka od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 lutego 2021r., sygn. akt I SA/Wa 1018/20 w sprawie ze skargi Rzecznika Praw Dziecka na decyzję Prezydenta Miasta Płocka z dnia 7 lutego 2020r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia wychowawczego uchyla zaskarżony wyrok i zaskarżoną decyzję.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 1 lutego 2021 r. sygn. akt I SA/Wa 1018/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Rzecznika Praw Dziecka na decyzję Prezydenta Miasta Płocka z dnia 7 lutego 2020 r. w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia wychowawczego.
Wyrok zapadł na tle następujących okoliczności sprawy:
W dniu 9 sierpnia 2018 r. J. S. złożyła wniosek o ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego na dzieci: D., A., A. na okres 2018/2019.
Decyzją z dnia 7 lutego 2020 r. Prezydent Miasta Płocka odmówił przyznania wnioskowanego świadczenia na okres od 1 października 2018 r. do 30 września 2019 r., wskazując że skoro J. S. nie była w dacie składania wniosku małżonką obywatela polskiego to bezpośrednio przed złożeniem wniosku nie była zwolniona z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę na podstawie art. 87 ust. 2 ustawy o promocji i zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2019 r., poz. 1482 ze zm.).
Skarżąca nie wniosła odwołania od ww. decyzji.
Skargę na powyższą decyzję wywiódł natomiast Rzecznik Praw Dziecka, zarzucając wydanie decyzji z naruszeniem prawa materialnego, polegającym na ograniczeniu się do wykładni językowej art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2019 r., poz. 2407 ze zm.), dalej powoływanej jako "u.p.p.w.d." i niedokonaniu wykładni systemowej i celowościowej tego przepisu z art. 4 ust. 1 oraz art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy, co w konsekwencji doprowadziło do naruszenia: 1) art. 32 Konstytucji RP; 2) art. 18 i art. 71 ust. 1 zdanie drugie Konstytucji RP; 3) art. 72 ust. 1 zdanie pierwsze Konstytucji RP w zw. z art. 2 ust. 2 Konwencji o prawach dziecka w zw. z art. 9 oraz art. 91 ust. 1 i 2 w zw. z art. 241 ust. 1 Konstytucji RP.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalając skargę wskazał, że wykładnia literalna treści art. 1 ust. 2 u.p.p.w.d. jasno wskazuje, że ustawodawca jako podmioty uprawnione do uzyskania świadczenia wychowawczego wskazał obywateli polskich i cudzoziemców a tych drugich pod określonymi warunkami.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
