Wyrok NSA z dnia 17 marca 2022 r., sygn. I OSK 1183/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska (spr.) Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 30 marca 2021 r. sygn. akt II SA/Op 237/20 w sprawie ze skargi A. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] czerwca 2020 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia i zwrotu nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z dnia 30 marca 2021 r., po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] czerwca 2020 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia i zwrotu nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego - 1) uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza K. z dnia [...] lutego 2020 r., nr [...] 2) zasądził od organu na rzecz skarżącej kwotę 480 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przyjął następujące okoliczności faktyczne i prawne:
Wnioskiem z 12 sierpnia 2019 r. skarżąca wystąpiła o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na dzieci: J. T. i A. T. Pismem z [...] września 2019 r. Kierownik OPS w K. poinformował wnioskodawczynię o przyznaniu świadczenia wychowawczego na dziecko J. T. na okres od 1 października 2019 r. do 31 maja 2021 r. w kwocie 500 zł miesięcznie, oraz na dziecko A. T. na okres od 1 lipca 2019 r. do 30 czerwca 2020 r. w kwocie 500 zł miesięcznie, i na okres od 1 lipca 2020 r. do 9 lipca 2020 r. w kwocie 145,20 zł jednorazowo.
W dniu 14 stycznia 2020 r. T. T. zwrócił się do organu pierwszej instancji o możliwość odbioru należnego jego synowi świadczenia wychowawczego. Wskazał, że świadczenie pobiera A. T. (matka), ale nie wywiązuje się należycie z obowiązków. Przyznanego świadczenia nie wykorzystuje na potrzeby syna, ponieważ z nim nie mieszka. Oświadczył też, że syn od 10 stycznia 2019 r. przebywa pod jego osobistą opieką i mieszka wraz z nim. To w jego mieszkaniu znajdują się wszystkie rzeczy syna, natomiast żona mieszka z córką J.
Odnosząc się do twierdzeń T. T., skarżąca podała, że w styczniu 2019 r. syn wraz z mężem wyprowadzili się. Syn przychodzi się myć i pozostawia do prania bieliznę. Pokreśliła również, że dokłada się do wychowania syna, kupuje ubrania, płyny, środki czystości, jej kuchnia "nigdy nie była zamknięta dla syna". Wskazała, że świadczenie, które otrzymała za lipiec i sierpień 2019 r. oraz świadczenie "Dobry start" przekazała w łącznej wysokości 1.300 zł synowi, zaś otrzymane świadczenie wychowawcze odkłada, syn w jej miejscu zamieszkania codziennie korzysta z prysznica i na noc wraca do ojca.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
