Cofnięcie pozwolenia zintegrowanego bez odszkodowania następuje przy spełnieniu przesłanek określonych w art. 195 ust. 1 pkt 1 p.o.ś. zgodnie z uznaniem organu, przy czym błędy proceduralne nie zawsze wpływają na zasadność cofnięcia.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, uchwalony w granicach władztwa planistycznego gminy, może zawierać legalne definicje pojęć, o ile zgodne są one z obowiązującym prawem w chwili jego uchwalania oraz nie naruszają zasad tworzenia przepisów prawnych.

Ustalając nieważność uchwały w zakresie 1R/PG i 2R/PG, sąd stwierdził, że zmiana przeznaczenia gruntów rolnych na cele inne niż rolnicze wymaga zgody ministra. Brak takiej zgody stanowi istotne naruszenie prawa, uzasadniające unieważnienie uchwały.

Zgoda stron do zmiany decyzji administracyjnej w trybie art. 155 k.p.a. musi być wyrażona w sposób wyraźny przez wszystkie strony pierwotnego postępowania. Brak tej zgody stanowi rażące naruszenie prawa.

Decyzja administracyjna stwierdzająca nieważność decyzji z 2000 roku została wadliwie uzasadniona; pomimo wejścia w życie nowych przepisów regulujących prekluzję czasową, organ nadzorczy zaniechał rzetelnej oceny przesłanek nieważności.

Rozdrabnianie odpadów wielkogabarytowych, jako proces przetwarzania, uzasadnia zmianę klasyfikacji odpadów w katalogu odpadów zgodnie z art. 4 ustawy o odpadach. Proces ten wymaga właściwego zezwolenia, a brak jego uzyskania może skutkować potwierdzeniem słuszności zarządzeń pokontrolnych.

Postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym cechowało się nieważnością z uwagi na pozbawienie stron prawa do obrony przez brak możliwości ich udziału, co wymaga ponownego rozpoznania sprawy przez sąd I instancji.

Na gruncie sprawy dotyczącej opłaty stałej za usługę wodną, Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymuje, że art. 271 ust. 5a Prawo wodne ma zastosowanie do pozwoleń wydanych po 23 listopada 2019 r., a opłaty powinny być adekwatne do możliwości faktycznego korzystania z udogodnień wynikających z pozwolenia wodnoprawnego.

NSA uznał za zasadną decyzję nadzoru budowlanego nakładającą na skarżącego obowiązki zlikwidowania nieszczelności oraz zakazu użytkowania pieca, potwierdzając zgodność działań organów z art. 66 ust. 1 P.b. i brak podstaw do uwzględnienia skargi kasacyjnej.

Pisma informacyjne wydane przez organy administracji publicznej, które nie noszą znamion decyzji administracyjnej ani zaskarżalnych postanowień, nie mogą być przedmiotem postępowania o stwierdzenie ich nieważności. Odmowa wszczęcia takiego postępowania jest prawnie dopuszczalna.

Znak towarowy "COVI-SEPT" ma charakter opisowy i nie posiada dostatecznych znamion odróżniających, co uniemożliwia udzielenie prawa ochronnego. Monopolizacja tego oznaczenia ograniczałaby swobodę działania innych podmiotów na rynku.

W przypadku składowania odpadów w miejscu do tego nieprzeznaczonym, domniemywa się, że władający powierzchnią ziemi jest posiadaczem tych odpadów. Obalenie domniemania wymaga wykazania, że odpady należą do innego podmiotu.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że oddala skargę kasacyjną uznając, iż decyzja o warunkach zabudowy nie została wydana z rażącym naruszeniem prawa na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. Organ Zarządu Dzielnicy Wawer był właściwy do jej wydania.

W przypadku poboru wód podziemnych na podstawie umów międzygminnych, wody muszą być traktowane jako przeznaczone do realizacji zadań własnych gminy, a więc kwalifikowane do niższej stawki opłat za pobór wód, zgodnie z art. 272 ust. 2 w związku z art. 274 pkt 4 Prawa wodnego i przepisami wykonawczymi.

Sąd Najwyższy stwierdził, że Sąd Okręgowy popełnił rażące błędy w orzeczeniu kary łącznej, nie dostosowując jej do wymiaru kar jednostkowych, co narusza art. 86 § 1 k.k.; sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania w celu wymierzenia prawidłowej kary łącznej.

Wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji administracyjnej na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. wymaga wykazania, że jej wykonanie spowoduje znaczne szkody lub trudne do odwrócenia skutki; brak uprawdopodobnienia tych przesłanek skutkuje oddaleniem zażalenia.

Utrata obywatelstwa polskiego przez małoletnią wraz z nabyciem obywatelstwa innego państwa po śmierci ojca skutkuje brakiem tego obywatelstwa także dla jej zstępnych, co uzasadnia odmowę jego potwierdzenia (art. 11 pkt 1 w zw. z art. 13 ustawy o obywatelstwie z 1920 r.). Skarga kasacyjna oddalona.

Art. 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy jest zgodny z dyrektywą 2011/98/UE w zakresie nieodwoływania biegu terminów administracyjnych. Bezczynność organu należy mierzyć terminami krajowymi zgodnie z implementacją dyrektyw. W konsekwencji, uniewinniająca decyzja ponownego rozpatrzenia sprawy przez WSA.

Nie zachodzi ustawowa przesłanka zawieszenia postępowania o unieważnienie prawa ochronnego na znak "Ibuprex" w ramach postępowania spornego, gdy odrębne postępowania dotyczą innych znaków towarowych, brak zatem zagadnienia wstępnego w rozumieniu art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że rozbudowa stacji bazowej telefonii komórkowej, polegająca na zwiększeniu ilości anten i zmianie parametrów technicznych, wymaga uzyskania pozwolenia na budowę. Przepisy dotyczące zgłoszeń mogą dotyczyć tylko zmian nieprowadzących do takiego charakteru rozbudowy.

Raport o oddziaływaniu inwestycji na środowisko musi zawierać co najmniej trzy odmienne warianty realizacji przedsięwzięcia, w tym jeden uwzględniający najkorzystniejsze warianty dla środowiska, by umożliwić rzetelną ocenę jego zgodności z wymogami prawa ochrony środowiska.

Woda pobierana i sprzedawana przez spółkę gminom na cele zbiorowego zaopatrzenia ludności w wodę pitną kwalifikuje się do niższej stawki opłaty w myśl art. 272 ust. 2 oraz art. 274 pkt 4 Prawa wodnego na podstawie § 5 pkt 40 rozporządzenia.

Organ odwoławczy, utrzymując w mocy decyzję I instancji o warunkach zabudowy, nie odniósł się do wszystkich zarzutów faktycznych i prawnych podnoszonych w postępowaniu, co uzasadnia uchylenie tej decyzji. Zastosowanie art. 61 ust. 2 ustawy o planowaniu przestrzennym nie zwalnia od obowiązku pełnego rozpoznania zarzutów odwołania.

Decyzja kasacyjna Samorządowego Kolegium Odwoławczego, uchylająca decyzję o warunkach zabudowy, jest zasadna w przypadku naruszenia przepisów o wyznaczaniu obszaru analizowanego (art. 61 ust. 5a u.p.z.p.), co wymaga ponownego rozpoznania przez organ I instancji.