Skarga kasacyjna Komendanta Stołecznego Policji zostaje oddalona; zaskarżony wyrok odpowiada prawu pomimo wadliwego uzasadnienia w zakresie interpretacji ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop.

Postanowienia regulaminu studiów doktoranckich uczelni muszą być zgodne z ustawowym zakresem uznaniowości decyzji o skreśleniu z listy doktorantów. Ocena legalności decyzji wymaga jednoznacznego wskazania podstawy prawnej.

Rada gminy ma obowiązek zapewnić w drodze uchwały kompleksowy odbiór wszystkich rodzajów odpadów komunalnych bezpośrednio z nieruchomości zamieszkałych, spełniając wymogi wynikające z przepisów ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, stwierdzając, że organ administracyjny prawidłowo odmówił przyznania pomocy mieszkaniowej, a zarzuty proceduralne dotyczące obowiązku informacyjnego nie mają wpływu na wynik postępowania.

Agregat prądotwórczy zlokalizowany na nieruchomości inwestora nie stanowi "wolnostojącego urządzenia technicznego" w rozumieniu Prawa budowlanego, co wyklucza jego klasyfikację jako budowli. Organy nadzoru budowlanego działają na podstawie materiału dowodowego odpowiadającego rzeczywistemu stanowi faktycznemu.

Prawo do pomocy w postaci jednego gorącego posiłku dziennie ma charakter subsydiarny i zależy od możliwości świadczeniobiorcy oraz organu pomocy społecznej, nie obligując organu do spełniania wszelkich potrzeb w pełnym zakresie.

W sprawie zachodziła potrzeba ponownego rozpoznania wniosku o wpis parku do rejestru zabytków, z uwagi na błędne ustalenia co do niespełnienia przesłanek interesu społecznego oraz celów statutowych, uzasadniających wszczęcie postępowania administracyjnego.

Sąd potwierdził, że ekwiwalent za niewykorzystany urlop policjantów zwolnionych po 6 listopada 2018 r. winien być obliczany na podstawie nowych zasad (1/21 miesięcznego uposażenia), zgodnie z nowelizacją ustawy o Policji, odrzucając dotychczasowy sposób (1/30) jako niezgodny z Konstytucją.

Decyzja Komendanta pozostaje w zgodzie z obowiązującym stanem prawnym, a wykładnia przepisów dotyczących ekwiwalentu nie stanowi rażącego naruszenia prawa, co wyklucza eliminację decyzji z obrotu prawnego.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż w braku nowej, istotnej dla istoty sprawy okoliczności, umorzenie ponownie wszczętego postępowania opartego na tożsamym przedmiocie i faktycznych przesłankach, jest zgodne z art. 105 § 1 k.p.a., wykluczając jakiekolwiek nowe rozstrzygnięcie.

W przypadku stwierdzenia niezgodności jakości paliwa z wymogami prawnymi, właściwy organ ma obowiązek nałożenia kosztów badań na przedsiębiorcę, a wynik badań pełni rolę opinii biegłego, której prawidłowość musi być wykazana kontrdowodami, aby zakwestonować nałożony obowiązek.

Naczelny Sąd Administracyjny, na mocy przepisów p.p.s.a., umorzył postępowanie kasacyjne, uznając cofnięcie skargi kasacyjnej przez organ podatkowy za dopuszczalne i orzekł zwrot wpisu sądowego.

Funkcjonariusz Straży Granicznej, który ukończył szkolenia z zakresu rozpoznania minersko-pirotechnicznego oraz doskonalenia działań specjalnych, spełnia formalne przesłanki do uzyskania zaświadczenia potwierdzającego pełnienie służby w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury.

Odbiór odpadów komunalnych z nieruchomości jest podstawowym obowiązkiem gminy, a dostarczanie odpadów do PSZOK może jedynie uzupełniać ten system nie stanowiąc jego substytutu. Zapewnienie odbioru odpadów u źródła jest podstawowym publicznym zadaniem związanym z utrzymaniem czystości i porządku w gminach.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że zasady rekrutacji do Szkoły Doktorskiej, wymagające znajomości języka angielskiego jako jedynego, są niezgodne z art. 186 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, który dopuszcza potwierdzenie kompetencji językowych w dowolnym nowożytnym języku obcym na poziomie B2.

NSA orzekł, że organy administracyjne, przyznając zasiłek celowy na zakup żywności w określonej kwocie, nie przekroczyły granic uznania administracyjnego, gdyż pomoc społeczna ma na celu wspieranie podstawowych potrzeb życiowych, a nie pełne zaspokojenie wszystkich roszczeń beneficjentów.

Pomoc społeczna ma charakter subsydiarny i wspierający, co uzasadnia ograniczenie wysokości świadczeń z zasiłku celowego, nawet przy spełnieniu przesłanek prawnych, chyba że władze publiczne dysponują wystarczającymi środkami finansowymi.

Odmowa przyznania skarżącej specjalnego zasiłku celowego, pomimo trudnej sytuacji finansowej, jest zgodna z prawem, gdy brak przesłanek wyjątkowych, spełniających kryterium 'szczególnie uzasadnionego przypadku', wymaganych przez art. 41 ustawy o pomocy społecznej.

Propozycja zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu i negatywna odpowiedź właściciela nieruchomości spełnia wymóg rokowań z art. 124 ust. 3 u.g.n. Brak zgody na warunki nie uzasadnia zarzutu naruszenia przepisów postępowania.

Skarga kasacyjna oparta na zarzucie naruszenia prawa materialnego, sformułowana wadliwie, nie wykazując błędnej wykładni ani zastosowania przepisów, podlega oddaleniu. Próba zwalczenia ustaleń faktycznych przez zarzut naruszenia prawa materialnego jest niedopuszczalna.

Osoba uprawniona do emerytury nie może jednocześnie otrzymywać świadczenia pielęgnacyjnego, a jedynie dokonać wyboru pomiędzy tymi świadczeniami. Art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a) ustawy o świadczeniach rodzinnych jest zgodny z Konstytucją RP w zakresie zasady niepołączalności świadczeń.

Do uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów niezbędne jest udokumentowanie rzeczywistych zdarzeń gospodarczych fakturą zgodną z rzeczywistością. Faktury nieodzwierciedlające rzeczywistych transakcji nie stanowią podstawy do zaliczenia ich do kosztów podatkowych.

Decyzja administracyjna nie zostaje stwierdzona nieważną w przypadku wątpliwości interpretacyjnych dotyczących przepisów; rażące naruszenie prawa wymaga oczywistej sprzeczności z przepisami, co w niniejszej sprawie nie wystąpiło.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że stwierdzenie choroby zawodowej można oprzeć na wysokiej prawdopodobności związku między sposobem wykonywania pracy a chorobą, zgodnie z art. 235¹ k.p., odrzucając konieczność wykluczenia wszystkich pozawywiadowczych przyczyn schorzenia.