Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że odległość inwestycji od nieruchomości M. sp.j. wykluczała możliwość uznania jej za stronę postępowania administracyjnego. Prawidłowo zinterpretowano przepisy dotyczące zmiany decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, odmawiając wznowienia postępowania.

Wyrok nakazowy Sądu Rejonowego, orzekający karę grzywny w wysokości przekraczającej 200 stawek dziennych, narusza art. 502 § 1 k.p.k. i zostaje uchylony przez Sąd Najwyższy, z przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania, celem dostosowania orzeczenia do limitów postępowania nakazowego.

Naczelny Sąd Administracyjny w sprawie o sygn. akt I OSK 2838/22 uznał, że brak precyzyjnych terminów wskazanych w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce dla rozpatrzenia wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy przez ministra nie skutkuje samoczynnie bezczynnością organu, jeżeli złożoność i charakter sprawy uzasadniają dłuższe procedowanie.

Zarządzenie Burmistrza w przedmiocie ustalenia stawek czynszu jest aktem administracyjnym podlegającym kognicji sądów administracyjnych, a brak uzasadnienia zarządzenia stanowi istotne naruszenie prawa uniemożliwiające jego kontrolę przez sąd.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając ją za niezasadną, stwierdzając, iż organ administracji niewłaściwie ocenił stan faktyczny dotyczący posiadania przez skarżącego tytułu prawnego do lokalu, co wpłynęło na błędne zastosowanie zasad udzielania pomocy mieszkaniowej.

Negatywna ocena wniosku o dofinansowanie projektu, podtrzymana przez organy administracji oraz WSA, jest zgodna z prawem, gdyż postępowanie w zakresie wyboru projektów było przeprowadzone w sposób rzetelny i bezstronny.

Zaskarżona decyzja administracyjna, w której organ nie podaje wyczerpującego uzasadnienia faktycznego dotyczącego powodów oddalenia zarzutu o nieistnienie obowiązku, nie poddaje się sądowej kontroli legalności, co uzasadnia odwołanie w takim zakresie, ukazując obowiązek rzetelnej oceny wpłat przez organ administracyjny.

Operat szacunkowy rzeczoznawcy majątkowego stanowi wystarczający dowód wzrostu wartości nieruchomości na potrzeby ustalenia opłaty adiacenckiej na podstawie art. 98a ust. 1 u.g.n. Sąd administracyjny prawidłowo aprobował jego zasadność, nie naruszając przy tym przepisów prawa procesowego.

Członek zarządu spółki z o.o. ponosi odpowiedzialność za zaległości podatkowe, gdy spełnione są przesłanki z art. 116 o.p., w szczególności bezskuteczność egzekucji z majątku spółki oraz niewystąpienie z wnioskiem o ogłoszenie upadłości w terminie.

Upływ czasu oraz zgromadzony materiał dowodowy wskazują na przedwczesność decyzji odmownej dotyczącej unieważnienia nacjonalizacji, a wszczęcie postępowania nacjonalizacyjnego po terminie określonym w ustawie narusza przepisy prawa materialnego, uzasadniając uchylenie decyzji Ministra Rozwoju oraz wyroku WSA.

Złożenie oświadczeń nabywców oleju opałowego oraz ich zestawień jest konieczne do korzystania z obniżonej stawki podatku akcyzowego zgodnie z art. 89 ustawy o podatku akcyzowym, a ich brak uniemożliwia zastosowanie preferencji, nawet przy zniszczeniu dokumentacji.

Wykreślenie podmiotu z KRS skutkuje utratą zdolności sądowej i czyni postępowanie sądowoadministracyjne bezprzedmiotowym, obligując sąd do jego umorzenia. (art. 128 § 1 pkt 1 i art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a.)

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, wskazując na niewystarczające i nieprawidłowo sformułowane podstawy kasacyjne, co uniemożliwiło sądowi merytoryczną kontrolę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że nieprawidłowe doręczenie decyzji podatkowej pełnomocnikowi strony, z pominięciem formy komunikacji elektronicznej zgodnie z Ordynacją podatkową, skutkuje uznaniem, że decyzja nie weszła do obrotu prawnego, co uzasadnia odrzucenie skargi na wojewódzkim szczeblu sądowym.

Grunty po nieczynnych liniach kolejowych nie korzystają z podatkowego zwolnienia na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l., jeśli istnieje możliwość ich związania z prowadzoną działalnością gospodarczą, zaś materiał dowodowy musi być kompletny, aby ustalenie statusu linii kolejowej było prawidłowe.

Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej, będące w posiadaniu przedsiębiorcy, mogą być uznane za związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., jeśli istnieje możliwość ich wykorzystania w tej działalności. Opodatkowanie nie jest uzależnione wyłącznie od posiadania tych gruntów przez przedsiębiorcę.

Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej mogą być opodatkowane jako związane z działalnością gospodarczą, nawet bez faktycznego użytkowania, jeśli są w posiadaniu przedsiębiorcy. Sam zamiar ich wykorzystania komercyjnego wystarcza do przypisania wyższych stawek podatkowych.

Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej, będące w posiadaniu przedsiębiorcy, mogą być opodatkowane według stawek właściwych dla gruntów związanych z działalnością gospodarczą, jeżeli istnieje faktyczny bądź potencjalny związek z taką działalnością, niezależnie od ich faktycznego wykorzystania.

Bezczynność organu administracji publicznej wobec wniosku dotyczącego rozliczenia nadgodzin, w sposób oczywisty i rażący naruszająca prawo, wymaga stwierdzenia tego faktu przez sąd administracyjny i właściwego rozstrzygnięcia w drodze decyzji administracyjnej.

Uchwała zmieniająca sposób realizacji pomocy mieszkaniowej nie narusza interesu prawnego skarżącej, pozostając w zgodzie z prawem administracyjnym, co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej.

Wydatki na części produkcyjno-administracyjne, o ile są związane z rozwojem działalności produkcyjnej, mogą być uznane za koszty kwalifikowane nowej inwestycji, zgodnie z definicją w art. 2 pkt 7 u.w.n.i. oraz § 8 ust. 1 rozporządzenia.

Dla uzyskania zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu zbycia nieruchomości, nie jest konieczne zamieszkiwanie na stałe w nabytym lokalu, jeżeli wydatki spełniają warunki określone w art. 21 ust. 25 u.p.d.o.f., wystarczy przeznaczenie ich na cele mieszkaniowe.

Rozliczenie VAT w transakcji aportu nieruchomości między P. Spółka z o.o. a P. S.A. wymaga ponownego zbadania, czy istotnym celem było osiągnięcie nieuprawnionej korzyści podatkowej; organ odwoławczy nie może zastąpić sądu pierwszej instancji w prowadzeniu postępowania wyjaśniającego.

Brak wymaganych prawem oświadczeń nabywców oleju opałowego uniemożliwia zastosowanie obniżonej stawki akcyzy, niezależnie od faktycznego przeznaczenia paliwa. Zasada proporcjonalności wynikająca z prawa unijnego nie została naruszona przez orzeczenie nakładające podatek w pełnej stawce.