Podwyższenie terenu na działkach sąsiednich nie stanowiło zmiany stanu wody na gruncie skarżącego w rozumieniu art. 234 ust. 3 u.p.w., wobec braku dowodów na jego szkodliwy wpływ na grunty skarżącego.
Właściciel gruntu nie wykazał, że sąsiednia zabudowa wpłynęła na zmianę stosunków wodnych w sposób szkodliwy dla jego działki, a tym samym brak było podstaw do wydania nakazu na podstawie art. 234 ust. 3 Prawa wodnego.
Sąd administracyjny II instancji narusza art. 57 § 5 pkt 2 k.p.a., przyjmując jako miarodajną datę nadania przesyłki datę wydruku etykiety przez kuriera, nie uwzględniając regulaminu operatora pocztowego oraz nie umożliwiając weryfikacji rzeczywistego momentu nadania przez stronę.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał za bezskuteczne zarzuty skargi kasacyjnej dotyczące naruszenia prawa o informacji publicznej, wskazując na zgodność działań organu z obowiązującymi przepisami prawa.
Dla instalacji o zdolności przetwarzania ponad 75 ton odpadów na dobę konieczne jest uzyskanie pozwolenia zintegrowanego. Sąd utrzymał w mocy decyzję odmawiającą zmiany zwykłego zezwolenia zgodnie z ustawą o odpadach.
Rozpoznając skargę kasacyjną, Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził prawidłowość decyzji kasacyjnej wskazując, że uchybienia proceduralne w zakresie ustalania stron postępowania oraz doręczenia decyzji wymagają wznowienia postępowania i nie mogą być sanowane na etapie odwoławczym.
Przy wliczaniu okresów pracy w gospodarstwie rolnym do wysługi lat policjanta istotne jest, by praca ta spełniała kryteria stałej i mającej wpływ na funkcjonowanie gospodarstwa, co nie ma miejsca przy doraźnej pomocy dzieci rolników w gospodarstwie.
Czynność wstrzymania wypłaty dotacji oświatowej przez organ dotujący podlega kognicji sądów administracyjnych. Wstrzymanie, poza przesłankami określonymi w ustawie o finansowaniu zadań oświatowych, jest prawnie bezskuteczne.
Czynność wstrzymania wypłaty dotacji oświatowej przez organ dotujący jest działaniem z zakresu administracji publicznej podlegającym kognicji sądów administracyjnych. Nieuzasadniona prawem odmowa wypłaty dotacji obliguje do jej wypłaty zgodnie z przepisami ustawy o finansowaniu zadań oświatowych; brak umocowania prawnego do wstrzymania powoduje bezskuteczność czynności.
W sprawie ustanowienia użytku ekologicznego na terenie działki ewidencyjnej obejmującej cenne siedliska przyrodnicze, Rada Miejska działała zgodnie z przepisami o ochronie przyrody, zachowując zasadę proporcjonalności. Całościowe objęcie terenu ochroną jest uzasadnione dla zachowania integralności ekosystemu.
Zgromadzone na działce skarżącego przedmioty stanowią odpady w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy o odpadach, co uzasadnia podjęcie działań administracyjnych, w tym nakazania ich unieszkodliwienia przez organ administracji lokalnej.
Czynność odmowy wypłaty dotacji oświatowej na podstawie decyzji administracyjnych dotyczących bezpieczeństwa budynku jest bezskuteczna, gdyż brak prawnopodstawnej regulacji umożliwiającej takowe wstrzymanie dotacji.
Czynność odmowy wypłaty dotacji oświatowej dokonana przez Wójta Gminy Domaniów, podlega kognicji sądów administracyjnych, a jej dokonanie nie miało podstawy prawnej. Wstrzymanie dotacji bez wyraźnej podstawy w przepisach prawa jest działaniem bezskutecznym.
Przedsięwzięcie polegające na budowie odcinka drogi o długości 0,98 km, nie zalicza się do przedsięwzięć wymagających oceny oddziaływania na środowisko ze względu na brak przekroczenia progu długości drogi określonego w przepisach. Sąd dopuścił możliwość funkcjonowania tego odcinka niezależnie od innych etapów budowy.
Brak możliwości nabycia stopnia nauczyciela dyplomowanego przez osobę nieposiadającą mianowania, jeśli w dacie wejścia w życie ustawy o Karcie Nauczyciela nie była zatrudniona na podstawie mianowania, ani nie spełniła innych warunków określonych w art. 7 i 10 ustawy z dnia 18 lutego 2000 r.
Zawieszenie wypłaty dotacji oświatowej przez organ dotujący, niewynikające z przepisów prawa, jest bezskuteczne. Czynności związane z ustaleniem wysokości i przekazaniem dotacji podlegają kognicji sądów administracyjnych.
Odmowa umorzenia postępowania habilitacyjnego była zasadna z uwagi na brak przesłanki braku sprzeczności z interesem społecznym, którego celem jest zapewnienie wysokiej jakości kadr naukowych oraz efektywne wykorzystanie środków publicznych i pracy komisji.
Czynność odmowy wypłaty dotacji oświatowej nie znajduje umocowania w przepisach ustawy o finansowaniu zadań oświatowych, przez co podlega kontroli sądów administracyjnych w zakresie zgodności z prawem.
NSA uznał, że wypłata ekwiwalentu za dyżury domowe przysługuje tylko za czas wykonywania czynności służbowych, a kwestie odszkodowania i zadośćuczynienia za naruszenia czasu pracy mają charakter cywilny, co wyklucza administracyjną drogę ich dochodzenia.
Z przyczyn określonych w art. 41 ust. 2 pkt 9 ustawy o Policji, zwolnienie funkcjonariusza może nastąpić po 12 miesiącach zawieszenia, nawet jeśli jego podstawą było toczące się postępowanie karne, które nie zostało zakończone prawomocnym wyrokiem.
Odwołanie od decyzji administracyjnej wniesione po terminie, który nie został przywrócony, prowadzi do bezskuteczności tego odwołania, co utrzymuje w mocy pierwotną decyzję administracyjną. Uchybienie terminowi jest skutkiem obiektywnym, niepodlegającym merytorycznemu rozpoznaniu.
Organ administracyjny nie pozostaje w bezczynności, gdy informuje o posiadanych danych dotyczących informacji publicznej, nawet jeśli nie odpowiada na wszystkie pytania w pełni zgodnie z oczekiwaniami strony skarżącej. Skarga kasacyjna nie musi być uwzględniona, gdy nie wykazano naruszenia materialnoprawnego ani proceduralnego.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że informacje wytworzone na zlecenie organu publicznego i finansowane ze środków publicznych stanowią informację publiczną. Organ pozostający w bezczynności w zakresie ich udostępnienia, zobowiązany jest do rozstrzygnięcia w formie decyzji administracyjnej.
Wobec postawienia funkcjonariuszowi zarzutów naruszenia porządku prawnego, zwolnienie go ze służby w Policji na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 ustawy o Policji jest uzasadnione, nawet przed zakończeniem postępowania karnego, jeżeli uzasadnia to ważny interes służby.