Uzyskanie przetworzonej informacji publicznej wymaga wykazania szczególnej istotności dla interesu publicznego, a jej żądanie bez takiego wykazania skutkuje zasadną odmową organu.

Przepisy art. 100c i 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy mają zastosowanie do wszystkich cudzoziemców i skutkują zawieszeniem terminów administracyjnych, lecz po 30 czerwca 2024 r. ich stosowanie narusza konstytucyjne prawo do sądu, co uzasadnia uchylenie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Ulgi w spłacie należności podatkowych, o których mowa w art. 67a § 1 o.p., stanowią wyjątek od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania; nawet w przypadku stwierdzenia istnienia przesłanek zastosowania ulgi, organ podatkowy nie jest zobligowany do jej udzielenia.

Decyzje administracyjne o środowiskowych uwarunkowaniach, wydane na podstawie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie mogą być uchylane z uwagi na późniejsze stwierdzenie jego nieważności, jeżeli w chwili ich wydania plan ten obowiązywał.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie nie naruszył przepisów prawa materialnego ani procesowego, oddalając skargę na uchylenie decyzji o przyznaniu płatności w systemach wsparcia bezpośredniego, a skarga kasacyjna jest niezasadna.

Przepisy krajowe ustawy PNR, nakładające obowiązek przekazywania danych lotów wewnątrzunijnych, są niezgodne z dyrektywą UE 2016/681, w sytuacji braku rzeczywistego zagrożenia terrorystycznego. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł uchylenie kary na przewoźnika za nieprzekazanie danych.

NSA uznał, że przewóz zestawem pojazdów nienormatywnych 12 kratownic o długości przekraczającej normatyw dla transportu standardowego spełnia wymogi ładunku niepodzielnego, co czyni nałożenie kary za nieprzestrzeganie wymagań pojazdu normatywnego niezasadne.

Orzeczenie TSUE w sprawie C-114/22 nie stanowi przesłanki wznowienia postępowania zakończonego ostateczną decyzją organu podatkowego, jeśli dotyczy inne podstawy prawnej niż wskazana w decyzji; brak związku pomiędzy pozornością transakcji a odmową prawa do odliczenia VAT w przypadku "pustych faktur".

NSA odrzucił skargę kasacyjną na decyzję odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego, potwierdzając zgodność działań organów z miejscowym planem oraz prawidłowość zastosowanej metodologii oceny projektowej.

Skarga kasacyjna, zarzucająca naruszenie przepisów prawa materialnego oraz procedury w zakresie zwrotu dofinansowania unijnego, nie ma usprawiedliwionych podstaw. Naczelny Sąd Administracyjny oddala ją, uznając za zgodne z prawem decyzje o zwrocie przyznanych środków.

Naczelny Sąd Administracyjny utrzymuje w mocy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego uchylający decyzję o unieważnieniu patentu, uznając brak podstaw prawnych do stwierdzenia braku przemysłowej stosowalności wynalazku i niedostateczną analizę przez Urząd zastrzeżeń patentowych.

Umowy zawarte jako "umowy o dzieło" na montaż elementów złączy meblowych stanowią w istocie umowy o świadczenie usług, które podlegają przepisom o zleceniu, co implikuje obowiązek ubezpieczeniowy w zakresie zdrowotnym dla wykonawców.

Umowy o montaż elementów złączy meblowych zawarte przez płatnika składek nie posiadały cech indywidualnego dzieła, lecz były umowami o świadczenie usług, co skutkowało obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego zainteresowanego.

Nielegalny pobyt cudzoziemca w dniu składania wniosku o pobyt czasowy, brak decyzji o przedłużeniu terminu na podstawie art. 15z ustawy covid, usprawiedliwiają odmowę uznania decyzji o zezwoleniu za nieważną.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że brak decyzji Straży Granicznej zezwalającej na wjazd nie pozwalał cudzoziemce na uznanie jej pobytu za legalny, co skutkowało zgodnością z prawem decyzji odmawiającej stwierdzenia jej nieważności.

Transpozycja dyrektywy 2016/681 w zakresie zastosowania jej do lotów wewnątrzunijnych bez rzeczywistego zagrożenia jest niezgodna z prawem UE, co skutkuje niedopuszczalnością nałożenia administracyjnych kar pieniężnych za niedopełnienie obowiązku przekazania danych PNR.

Gmina nie wykazała, że zaproponowany prewspółczynnik przychodowy wystarczająco odzwierciedla specyfikę wykorzystywania pływalni, przez co nie może odstąpić od metody określonej w rozporządzeniu Ministra Finansów. Uchylono wyrok WSA, oddalając skargę Gminy.

W sprawach dotyczących przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, skarżący ma obowiązek wykazać rzeczywiste i zgodne z założeniami prawno-materiałowymi posiadanie zwierząt, w przeciwnym wypadku przyznanie wsparcia stanowiłoby nadużycie prawa.

Umowa zawarta pomiędzy stronami nie posiadała cech umowy o dzieło, a jej charakter kwalifikowany jest jako umowa o świadczenie usług, skutkująca obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego w myśl przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.

Uchwała dotycząca strefy płatnego parkowania stwierdzająca nieważność uchwały, z uwagi na niespójność między tekstem a mapą załącznika, istotnie narusza zasady prawidłowej legislacji, co uzasadniało jej unieważnienie w części. Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną Miasta Otwock jako niezasadną.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że odmowa wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla inwestycji przy rzece Dunajec była zasadna, zważywszy na negatywną opinię PGW Wody Polskie i związane z tym zagrożenia środowiskowe oraz hydrologiczne. Odmowa jest zgodna z prawem, gdyż decyzja środowiskowa musi uwzględniać wszystkie uwarunkowane przez prawo aspekty ochrony przyrody.

Postępowanie administracyjne w sprawie nałożenia kary pieniężnej za nieuiszczenie opłaty elektronicznej powinno być umorzone, gdy wszczęto je po upływie terminu przedawnienia określonego w art. 13n u.d.p.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności rozstrzygnięć indywidualnych wydanych na jego podstawie, lecz wymaga wzruszenia w określonym trybie postępowania administracyjnego.

Umowa o prowadzenie zajęć dydaktycznych, obejmująca przygotowanie i prowadzenie wykładów, jest kwalifikowana jako umowa o świadczenie usług, nie zaś umowa o dzieło, co podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego według art. 66 ust. 1 pkt. 1 lit. e) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.