Podmiot, który świadomie uczestniczy w oszustwie podatkowym polegającym na zorganizowanym łańcuchu transakcji pozbawionych rzeczywistego celu gospodarczego, nie jest uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż w postępowaniu dotyczącym umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne ciężar dowodu wykazującego spełnienie przesłanek umorzenia spoczywa na wnioskodawcy, a niekompletność materiału dowodowego skutkuje oddaleniem skargi.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że skarga kasacyjna musi być precyzyjna co do podstaw prawnych, a brak szczegółowego wskazania naruszonych przepisów powoduje niemożność jej uwzględnienia; w konsekwencji skarga Zakładu Ubezpieczeń Społecznych została oddalona.

Skarga kasacyjna dotycząca odmowy umorzenia należności z tytułu nieopłaconych składek, zarzucająca naruszenie przepisów prawa materialnego i procesowego, jest bezzasadna, jeżeli nie wykazano istotnego wpływu naruszeń na wynik sprawy.

Zgromadzenie Związku Międzygminnego "Czysty Region" jest uprawnione do określenia wynagrodzenia dla członków zarządu, niezależnie od ich statusu pracownika samorządowego, gdyż takie działanie wynika z kompetencji nadanych przez Statut i ustawę samorządową.

Niedotrzymanie terminu płatności trzech kolejnych rat skutkuje wygaśnięciem z mocy prawa decyzji o rozłożeniu zaległości podatkowej na raty, co czyni ją wymagalną i podlegającą egzekucji (art. 259 § 1a o.p.). Skarga kasacyjna nie podważa tego ustalenia.

W przypadku, gdy rzeczywiste wykonanie budowy odbiega od zgłoszenia, wymagając pozwolenia na budowę, procedura legalizacji samowoli budowlanej jest właściwa. Realizacja budynku o powierzchni przekraczającej 35 m² nie jest objęta zgłoszeniem.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż przesłanka szczególnie uzasadnionego przypadku według art. 66 ust. 1 pkt 2 Prawa oświatowego została spełniona w sytuacji, gdy niezawiniona niezdolność do pracy wicedyrektora prowadzi do destabilizacji oświatowej jednostki, uzasadniając jego natychmiastowe odwołanie.

Obowiązek finansowy z tytułu przechowywania pojazdu spoczywa na właścicielach w przypadku prawidłowego powiadomienia o usunięciu pojazdu, niezależnie od opóźnień administracyjnych, jeśli właściciel nie skorzystał z możliwości odbioru pojazdu, co skutkuje pełnym pokryciem kosztów przechowywania.

Dostarczenie decyzji podatkowej w sposób zgodny z art. 194 § 1 Ordynacji podatkowej skutkuje uznaniem prawidłowości doręczenia i wiąże się z koniecznością przestrzegania terminów odwoławczych. Skarga kasacyjna nie uwzględniona wobec braku podstaw do wzruszenia dotychczasowych ustaleń faktycznych.

Do zastosowania zwolnienia od podatku od nieruchomości, przewidzianego w art. 7 ust. 1 pkt 4 lit. c u.p.o.l., niezbędne jest wykazanie faktycznego, rzeczywistego wykorzystania budynków do prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej; sama potencjalna możliwość takiego wykorzystania nie spełnia przesłanki ‘zajęcia’.

Zaskarżona decyzja ustalająca wysokość należności do zwrotu tytułem wydatków zastępczych była prawidłowa, gdyż skarżąca nie wykorzystała dostępnych środków prawnych na etapie postępowania administracyjnego; skarga kasacyjna została oddalona jako niezasadna.

Decyzja GDDKiA o odmowie udzielenia zgody na przebudowę zjazdu była zgodna z prawem, opierając się na wszechstronnym rozważeniu bezpieczeństwa ruchu oraz wymogach technicznych określonych ustawą o drogach publicznych.

Utwardzenie powierzchni gruntu, prowadzące do powstania samodzielnego obiektu budowlanego – parkingu na więcej niż [...] pojazdów, wymaga pozwolenia na budowę. Brak związku funkcjonalnego z innym obiektem budowlanym wyklucza kwalifikację utwardzenia jako urządzenia budowlanego, zwolnionego z tego wymogu.

Ocena pochodzenia tuczników wymaga stwierdzenia ich przynależności do loch objętych właściwym wnioskiem o płatność dobrostanową, niezależnie od podmiotu formalnego zbywcy.

Na wykonującego transport drogowy zawsze ciąży odpowiedzialność za przestrzeganie przepisów ustawy o transporcie drogowym; niezaistniały przesłanki wyłączające odpowiedzialność administracyjną za naruszenia w transporcie.

Były członek zarządu spółki ponosi solidarną odpowiedzialność za zobowiązania spółki związane z nieprawidłowym wydatkowaniem środków unijnych, jeśli nieprawidłowości te wystąpiły w czasie jego urzędowania, niezależnie od daty późniejszej decyzji o zwrocie.

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki jest uprawniony do wydania interpretacji indywidualnej w zakresie obowiązku przekazania odpisu na Fundusz Wypłaty Różnicy Ceny, traktowanego jako danina publiczna. Odpis ten jest objęty definicją legalną zawartą w ustawie o finansach publicznych.

NSA podtrzymał decyzję odmowną w zakresie przyznania płatności rolnośrodowiskowej, wskazując, iż brak realizacji zobowiązania rolnośrodowiskowego, poparty dowodami na sztuczne stworzenie warunków do uzyskania płatności, uzasadnia odmowę jej przyznania.

W postępowaniu o nadanie tytułu profesora recenzenci muszą reprezentować tę samą dziedzinę nauki co dyskryminowana we wniosku dyscyplina, co gwarantuje prawidłową ocenę dorobku naukowego. Wadliwa wykładnia ww. przepisu przez sąd pierwszej instancji skutkuje uchyleniem wyroku.

Definicja "marnowania żywności" zawarta w ustawie o przeciwdziałaniu marnowaniu żywności odnosi się wyłącznie do żywności, która w chwili wycofania z dystrybucji spełnia wszystkie wymogi prawa żywnościowego; tym samym jej rozszerzanie na żywność będącą odpadem jest niedopuszczalne.

Decyzja administracyjna o stwierdzeniu choroby zawodowej, oparta na wysokim prawdopodobieństwie wynikającym z narażenia zawodowego, jest zgodna z prawem, jeśli brak jest dowodów na przyczyny pozazawodowe. Stwierdzona choroba zawodowa może być uzasadniona nawet bez pomiarów z okresu zatrudnienia, jeśli istnieją dowody na narażenie na czynniki szkodliwe.

W przypadku informacji wymagającej przetworzenia, prawidłowe jest jej nieudostępnienie w braku wykazania szczególnego interesu publicznego, a wymóg ten nie zostaje spełniony przez cele osobiste wnioskodawcy.

Opłata produktowa, wynikająca z niezrealizowania obowiązku odzysku, określana jest decyzją na podstawie dokumentów DPR i DPO, które są wyłącznym dowodem realizacji tego obowiązku. Opłata nie stanowi administracyjnej kary pieniężnej, lecz mechanizm realizacji zasady "zanieczyszczający płaci".