Organ administracyjny nie jest zobowiązany do przeprowadzania pełnego postępowania dowodowego poza posiadanymi ewidencjami przy wydawaniu zaświadczenia, którego nie można wystawić w sytuacji braku odpowiednich dokumentów potwierdzających pełnienie służby w warunkach szczególnego zagrożenia życia lub zdrowia.

Podejrzenie funkcjonariusza Policji o przestępstwo korupcyjne uzasadnia jego zwolnienie z uwagi na ważny interes służby, nawet jeśli postępowanie karne nie zostało zakończone prawomocnym wyrokiem.

Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 23 października 2025 r. (sygn. II GZ 608/24) oddalił skargę Prezydium NRA o wznowienie postępowania. Samo powołanie sędziego przez KRS, ukształtowaną w 2017 r., nie stanowi podstawy do wznowienia, bez wskazania dodatkowych okoliczności podważających jego niezawisłość.

Skarga kasacyjna M.G. w sprawie ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych została oddalona z powodu niewykazania naruszenia art. 22 § 2a O.p., stanowiącego podstawę decyzji. Zarzuty dotyczące konstytucyjności oraz prawa unijnego były niezasadne dla przedmiotu sprawy.

Uchwała Rady Gminy Chełmiec z 3 czerwca 2016 r. w przedmiocie konsultacji społecznych stanowi akt prawa miejscowego, podlegający obowiązkowi ogłoszenia, pomimo jednorazowego charakteru stosowanych norm. Niepublikacja uchwały stanowi podstawę dla jej nieważności.

Organ Policji jest obowiązany zwolnić funkcjonariusza na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 3 ustawy o Policji w przypadku prawomocnego orzeczenia o jego wydaleniu, niezależnie od wcześniejszego wniosku funkcjonariusza o odejście ze służby.

Uprawnione jest rozwiązanie stosunku służbowego funkcjonariusza Policji na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 ustawy o Policji z powodu ważnego interesu służby, gdy zachowanie funkcjonariusza narusza zasady etyki zawodowej, nawet w braku zakończenia wszczętych postępowań karnych.

Egzekucja administracyjna może być wszczęta przy niewykonaniu obowiązku podatkowego przez zobowiązanego, niezależnie od złożenia wniosku o ulgę w spłacie. Formalne wymogi tytułu wykonawczego muszą być spełnione, ale zarzuty dotyczące danych tytułu nie stanowią podstawy do umorzenia postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, iż decyzja o nałożeniu kary pieniężnej na "A." Sp. z o.o. za urządzanie gier na automatach bez koncesji jest zgodna z przepisami ustawy o grach hazardowych, a kontrola celno-skarbowa nie naruszała terminu proceduralnego.

NSA przyjmuje, iż automaty umożliwiające uczestniczenie w grach o charakterze losowym, zgodnie z ustawą o grach hazardowych, wymagają spełnienia formalnych wymogów koncesyjnych, niezależnie od poglądów zarządcy co do charakteru gry. W konsekwencji, brak spełnienia tych wymogów uzasadnia nałożenie kary finansowej.

W sytuacji, gdy uzasadnienie wyroku WSA nie spełnia wymogów określonych w art. 141 § 4 P.p.s.a., a przez to nie umożliwia instancyjnej kontroli, uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania jest uzasadnione.

Oddalenie skargi kasacyjnej w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi na czynność egzekucyjną jest uzasadnione brakiem uprawdopodobnienia przez skarżącego braku winy w uchybieniu terminowi (art. 58 K.p.a.). Właściwe doręczenie według danych w Centralnej Ewidencji Podatników potwierdza skuteczność czynności doręczenia.

Na postanowienie organu administracji publicznej o odmowie zawieszenia postępowania administracyjnego nie przysługuje zażalenie stronom. W konsekwencji, stwierdzenie niedopuszczalności takiego zażalenia jest zgodne z obowiązującym prawem.

Samo powołanie sędziego na wniosek zmienionej ustawowo Krajowej Rady Sądownictwa nie stanowi wystarczającej podstawy do wznowienia postępowania, o ile brak dodatkowych przesłanek naruszających niezawisłość i bezstronność orzekania.

Udział organizacji społecznej w postępowaniu administracyjnym jest uzasadniony interesem społecznym, co potwierdza zasadność jej przyznanego statusu strony, niezależnie od celów indywidualnych członków; skarga kasacyjna oddalona.

Egzekucja administracyjna może być prowadzona, gdy obowiązek jest niewykonany, a status "uchylania się" zobowiązanego uznaje się na podstawie niewykonania obowiązku w całości, pomimo podjęcia starań. Tytuł wykonawczy spełniający wymogi formalne nie wskazuje na niedopuszczalność postępowania.

Odmowa zawieszenia postępowania w podatku VAT, gdy brak zależności od rozstrzygnięcia innych postępowań podatkowych, jest zgodna z przepisami Ordynacji podatkowej. Prawomocność decyzji akcyzowych i paliwowych nie stanowi prejudykatu obligującego do zawieszenia postępowania VAT.

Odmowa zawieszenia postępowania w zakresie podatku od towarów i usług za listopad 2013 r. była prawidłowa, gdyż postępowania dotyczące podatku akcyzowego i opłaty paliwowej nie stanowią zagadnienia wstępnego uzasadniającego zawieszenie w rozumieniu art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że uznanie działalności organizacji społecznej za działanie w interesie społecznym nie narusza przepisów prawa, a skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw, co skutkowało jej oddaleniem.

Samochody typu MHEV (miękkie hybrydy) posiadające funkcjonalność wspomagającą silnika elektrycznego, ale niemogące działać tylko na nim, kwalifikują się do obniżonych stawek akcyzy na zasadach określonych w ustawie o podatku akcyzowym, bez szerszej klasyfikacji CN.

Rada gminy, przyznając stypendia sportowe, nie może różnicować ich wysokości w oparciu o kryterium przynależności klubowej zawodników, gdyż takie postanowienia naruszają prawo i wykroczenie poza kompetencje wynikające z ustaw o sporcie oraz o samorządzie gminnym.

Warunkiem materialnoprawnym nałożenia odpowiedzialności osoby trzeciej jest łączne wykazanie: istnienia zaległości podatkowej spółki, statusu wspólnika w okresie powstania zobowiązania oraz wcześniejszego ostatecznego ustalenia zobowiązania wobec spółki.

Przepisy art. 100c i 100d Specustawy ukraińskiej stosuje się do wszystkich cudzoziemców, nie naruszając prawa unijnego ani Konstytucji; stwierdzone przez WSA przedłużenie terminów było uzasadnione sytuacją kryzysową, co wykluczało bezczynność organu.

Art. 100c i 100d ustawy o pomocy, obejmujące wszystkich cudzoziemców, nie są sprzeczne z dyrektywą 2011/98/UE i konstytucją, lecz wprowadzają jedynie czasowe ograniczenie prawa do rozpatrzenia wniosku w sytuacjach nadzwyczajnych.