Zwolnienie z podatku od nieruchomości, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l., obejmuje jedynie infrastrukturę kolejową faktycznie udostępnianą przewoźnikom kolejowym lub faktycznie wykorzystywaną do przewozu osób; nie dotyczy linii kolejowych nieczynnych, niezdatnych do prowadzenia przewozów.

Stosowanie prewspółczynnika VAT przez jednostki samorządu terytorialnego musi uwzględniać granice określonego stanu faktycznego, a sąd nie może wykraczać poza zarzuty skargowe w ich analizie. Granice skargi wyznaczają ramy kontroli sądowej i rozpoznania sprawy.

W ramach postępowania uwłaszczeniowego istnienie prawa zarządu na mocy umowy zawartej przed wejściem w życie odpowiednich przepisów można stwierdzić na podstawie umów, które implikowały użytkowanie gruntu przez jednostki państwowe, bez konieczności dodatkowych dokumentów decyzji administracyjnych.

Spółka komandytowa nie jest zobowiązana do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w momencie wypłaty zaliczek na rzecz komplementariuszy. Obowiązek poboru podatku powstaje po ustaleniu wysokości rocznego dochodu spółki i należnego od niej podatku za dany rok podatkowy.

Płatnik podatku u źródła w latach 2017-2018 był zobowiązany do weryfikacji rzeczywistego właściciela odsetek i istnienia sztucznych struktur, mimo braku formalnego wymogu w ówczesnych przepisach, co skutkuje odpowiedzialnością płatnika za nieprawidłowe zastosowanie zwolnienia z opodatkowania.

Przy określaniu wysokości kondygnacji w świetle, o której mowa w art. 4 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, należy brać pod uwagę odległość od podłoża do najniższego trwałego elementu konstrukcyjnego stropu, nie zaś do elementów instalacyjnych, takich jak przewody wentylacyjne, wodno-kanalizacyjne czy grzewcze.

Studenta skreślonego z listy studentów może dotyczyć reaktywacja w prawach studenta wyłącznie w terminie 5 lat od skreślenia, zgodnie z §42 ust. 2 Regulaminu Studiów, a termin ten nie podlega przywróceniu.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną Gminy [...], potwierdzając zasadność wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej za nieosiągnięcie przez Gminę wymaganego poziomu redukcji masy biodegradowanych odpadów w roku 2017, wobec bezwzględnie obowiązujących przepisów ustawy o utrzymaniu czystości i porządku.

Opłata za składowanie odpadów jest związana z ich faktycznym umieszczeniem na składowisku, co determinuje partia odpadów jako podstawę badań. Nie wymagane są badania dla okresów bez fizycznego składowania odpadów.

Świadczenie pielęgnacyjne nie może być przyznane, jeśli strona posiada inne uprawnienia do świadczeń opiekuńczych, przy czym okres obowiązywania tych świadczeń determinuje okres przyznania nowego świadczenia [art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b uśr, art. 27 ust. 5 pkt 3 uśr]. Skarga kasacyjna w całości oddalona.

Za składowanie odpadów bez wymaganej decyzji zatwierdzającej instrukcję podmiot ponosi opłaty podwyższone. Brak takiej decyzji rodzi obowiązek uiszczenia dodatkowych opłat, a ich wymiar podlega dwuinstancyjnej kontroli administracyjnej.

Spółka komandytowa nie ma obowiązku pobierania zaliczek na poczet zryczałtowanego podatku dochodowego przy wypłacie zaliczek na zysk komplementariuszom przed zakończeniem roku podatkowego, gdy wysokość zobowiązania podatkowego nie jest jeszcze znana.

Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeśli sprawowana opieka, mimo jej znaczenia, nie wyklucza możliwości zatrudnienia. Ocena zakresu opieki i jej wpływu na możliwość pracy jest kluczowa dla przyznania tego świadczenia.

NSA uchyla wyrok WSA, uznając, że na władającym nieruchomością spoczywa obowiązek wykazania braku posiadania odpadów; ogólne twierdzenia o dostępności terenu są niewystarczające do obalenia domniemania z art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o odpadach.

Naruszenie art. 45 ust. 5 ustawy o SG polegało na nieprzestrzeganiu 6-miesięcznego terminu gwarancyjnego przed zwolnieniem ze służby, co łamało zasady praworządności oraz naruszało prawa funkcjonariusza do ochrony w okresie przeniesienia do dyspozycji.

Bezczynność Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w odpowiedzi na wniosek o informację publiczną nie miała rażącego charakteru, lecz wymaga ponownego rozpatrzenia w zakresie pełności udzielonych informacji.

W postępowaniu o wydanie zaświadczenia zgodnie z art. 306a Ordynacji podatkowej nie można rozstrzygać kwestii spornych dotyczących przedawnienia zobowiązań podatkowych, które powinny być rozpatrywane w odrębnym postępowaniu podatkowym.

Organ wydający decyzję ma obowiązek dokładnego zbadania i zastosowania aktualnych definicji prawnych dotyczących ścieków oraz uwzględnienia zwolnień z opłat za usługi wodne, opierając się na brzmieniu art. 279 pkt 3 Prawa wodnego z 2017 r., stosując zasady wykładni korzystnej dla strony.

Bezczynność organu administracji w rozpoznaniu wniosku o odszkodowanie za szkody związane z inwestycjami publicznymi stanowi rażące naruszenie prawa, uzasadniające oddalenie skargi kasacyjnej od wyroku przyznającego stronie odszkodowanie procesowe.

Regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków Rady Gminy Z. w sposób istotny narusza prawo, nie spełniając wymogów art. 19 ust. 5 u.z.z.w., co uzasadnia stwierdzenie jego nieważności w całości z uwagi na przekroczenie delegacji ustawowej.

Gazociąg średniego podwyższonego ciśnienia DN 300, planowany na terenach rolniczych, spełnia wymóg niezbędności dla obsługi planowanej zabudowy, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Skarga kasacyjna B.K. została oddalona jako bezzasadna.

Przychody z usług hotelarskich, gastronomicznych i pokrewnych świadczonych przez X S.A. nie stanowią przychodów z najmu ani dzierżawy w rozumieniu art. 4a pkt 35 lit. b oraz art. 24b u.p.d.o.p., wyłączając je z opodatkowania jako podatek od przychodów z budynków.

Prawidłowością i wystarczalnością dowodów zebranie w postępowaniu podatkowym wyklucza uznanie faktur za dokumentujące rzeczywiste transakcje. Przedawnienie zobowiązania podatkowego zostało skutecznie zawieszone, a postępowanie karne skarbowe miało rzeczywisty charakter.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż gmina ma obowiązek zapewnić dzieciom niepełnosprawnym bezpłatny transport do placówki szkolnej, zgodnie z art. 39 ust. 4 Prawa oświatowego, chyba że na wniosek rodziców zostanie zawarta umowa o zwrot kosztów transportu. Brak zawarcia takiej umowy nie zwalnia gminy z obowiązku zapewnienia dowozu.