Przewóz osób, zrealizowany przez skarżącego, spełniał przesłanki przewozu okazjonalnego, wymagającego uzyskania licencji i spełnienia warunków konstrukcyjnych pojazdu, a jego naruszenie skutkowało zasadnym nałożeniem kary pieniężnej.

Decyzja Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego nie może ograniczać praw pasażerów w sposób sprzeczny z przepisami rozporządzenia (WE) nr 261/2004 poprzez wymaganie formy pisemnej reklamacji, która nie jest przewidziana prawem lotniczym. Złożenie reklamacji drogą elektroniczną spełnia wymogi formalne skargi.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że przepisy art. 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy modyfikują kwestie dotyczące terminów w postępowaniach administracyjnych o wydanie zezwoleń pobytowych, co wyklucza obowiązek ich zachowania i stosowanie sankcji za bezczynność organu.

Ocena wniosku o dofinansowanie naruszała prawo, co zasadniczo wpłynęło na wynik i wymaga ponownego rozpatrzenia. Skarga kasacyjna została oddalona. Zarząd zobligowany jest do przestrzegania zasad przejrzystości na każdym etapie procedury oceny projektów.

Oddalenie skargi kasacyjnej - preferencyjna stawka celna 0% nie przysługuje w przypadku wykorzystania odzieży używanej do innych celów niż odzysk surowców. Odpowiedzialność solidarna przedstawiciela pośredniego. Brak podstaw do uwzględnienia skargi.

Sąd potwierdza zasadność kary pieniężnej w przypadku naruszenia warunków pozwolenia wodnoprawnego poprzez niewykonanie wymaganych pomiarów ścieków oraz przekroczenie dopuszczalnych wskaźników, niezależnie od rzeczywistego wpływu na środowisko.

W przypadku administracyjnej kary pieniężnej za przekroczenie warunków pozwolenia wodnoprawnego, bieg przedawnienia zobowiązania należy liczyć od końca roku, w którym mogło dojść do stwierdzenia naruszenia, a brak doręczenia decyzji w związanych z tym terminach skutkuje przedawnieniem części zobowiązania.

Oddalenie skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta Krakowa. Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne ustalenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego dotyczące niewłaściwego zastosowania przepisów prawa geodezyjnego i kartograficznego przez organ administracji w procedurze zasobu geodezyjnego.

Skarga o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego, skierowana przeciwko prawomocnemu wyrokowi, musi wskazywać kardynalne uchybienia proceduralne. Niedopuszczalne są zarzuty dotyczące jedynie merytorycznej polemiki z oceną prawną sądu.

Podstawą do uchylenia decyzji o opłacie podwyższonej był błędny dowód i ignorancja modyfikacji pozwolenia wodnoprawnego, co wymaga ponownego rozpatrzenia z uwzględnieniem pełnych warunków pozwolenia oraz analizy faktycznych wpływów odprowadzanych ścieków na środowisko.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, uznając za słuszne rozstrzygniecie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, który nakazał organowi udostępnienie informacji o środowisku w wymaganym terminie, stwierdzając wcześniejszą bezczynność organu.

W przypadku sporów o uzgodnienie warunków zabudowy na terenach objętych ochroną przyrody, sądy administracyjne ograniczają się do kontroli zgodności działań organów z przepisami prawa, a naruszenie stosunków wodnych stanowi samodzielną przesłankę do odmowy uzgodnienia zabudowy.

Skarga kasacyjna Dyrektora Izby Administracji Skarbowej jest nieuzasadniona w zakresie naruszenia przepisów postępowania, co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej oraz zasądzeniem kosztów postępowania na rzecz spółki „A” S.A.

Obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od udziału w zyskach spółki powstaje nie przy wypłacie zaliczek, ale dopiero przy faktycznym osiągnięciu przychodów, czyli po rozliczeniu zysków po zakończeniu roku podatkowego.

Przewidziana w art. 156 § 2 k.p.a. przesłanka upływu 10 lat uniemożliwiająca stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej jest zgodna z zasadami konstytucyjnymi, a decyzje wydane z rażącym naruszeniem prawa mogą nie zostać unieważnione po upływie określonego terminu.

Rozbudowa budynku gospodarczo-inwentarskiego o zewnętrzny element zmieniający kubaturę stanowiła samowolę budowlaną, co uzasadniało jej wstrzymanie. Powaga rzeczy osądzonej nie dotyczyła obecnego zakresu prac, a dowodowy materiał administracyjny pozwalał na jednoznaczne ustalenie stanu faktycznego.

W sprawie dotyczącej aktualizacji danych ewidencyjnych wykazano, iż wada dokumentacji geodezyjnej, objawiająca się niezgodnością z obowiązującymi przepisami, skutkuje uchyleniem decyzji w oparciu o art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c p.p.s.a.

Przepisy art. 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy z dnia 12 marca 2022 r. mają zastosowanie do wszystkich cudzoziemców, tym samym wykluczają stwierdzenie bezczynności organu, gdyż czas rozpatrywania wniosków cudzoziemców w warunkach szczególnych jest uzasadniony specyficznymi okolicznościami administracyjnymi.

Art. 100d ust. 1 pkt 1 i ust. 4 ustawy o pomocy zapewniają uchylenie się od standardowych terminów procesowych, nie prowadząc do bezczynności organu administracji w kontekście udzielania zezwoleń na pobyt, przy uwzględnieniu obciążeń wynikających z wojny na Ukrainie.

W razie sprzeczności przepisów ustawy z Konstytucją, obliczenie ekwiwalentu za niewykorzystany urlop musi uwzględniać normy wywiedzione z orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego, eliminujące niezgodności prawne.

Dotacja oświatowa, mimo wypłat miesięcznych, podlega rozliczeniu rocznemu, co wymaga uwzględnienia rozliczeń za całe 12-miesięcy przed określeniem pobrania dotacji w nadmiernej wysokości. Sąd uznał, że rozliczenie dotacji ograniczone do jednego miesiąca jest niewystarczające.

Sąd oddala skargę kasacyjną z uwagi na brak dowodowego wykazania statusu ubezpieczeniowego skarżącej, co jest warunkiem sine qua non do przyznania świadczenia w drodze wyjątku, oraz braku naruszenia procedury prawnej przez organy i sądy pierwszej instancji.

NSA wskazuje, że decyzje komunalizacyjne mają charakter konstytutywny i nie mogą być uchylane na podstawie art. 154 kpa, jeżeli istnieje pozytywne nabycie prawa. Kontrola decyzji ogranicza się do zgodności z przepisami i wcześniejszymi orzeczeniami.

Obecność innych osób zobowiązanych do alimentacji nie wyklucza prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, gdy skarżący wykonuje pełną opiekę nad osobą niepełnosprawną, wykluczającą jego aktywność zawodową.