Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził prawidłowość decyzji organów podatkowych, odmawiając podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT nieodzwierciedlających rzeczywistych transakcji, jednocześnie uznając brak instrumentalnego charakteru zawieszenia przedawnienia poprzez postępowanie karne.

Opłaty za czynności Państwowej Inspekcji Sanitarnej w ramach zapobiegawczego nadzoru sanitarnego obejmują standardowe koszty prowadzenia postępowania administracyjnego, a ograniczanie ich do wyjątkowych przypadków jest niezgodne z art. 36 ust. 1 u.p.i.s.

Nie podlegają uwzględnieniu zarzuty skargi kasacyjnej dotyczące ustalenia warunków zabudowy. Decyzja jest zgodna z prawem. Analiza urbanistyczna oraz związanie oceną prawną wcześniejszych wyroków zostały właściwie przeprowadzone. Skarga kasacyjna jest niezasadna i została oddalona.

Wymagalność obowiązku szczepień ochronnych, mimo wyroku TK dotyczącego niezgodności prawnej niektórych przepisów, pozostaje w mocy w okresie odroczenia, gwarantując realizację interesu publicznego i ochronę zdrowia społeczności.

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, pozostając w bezczynności w postępowaniu koncesyjnym, uchybił obowiązkowi powiązania żądanych dokumentów z ustawowymi wymaganiami. Bezczynność bez rażącego naruszenia prawa nie uprawniała do formalnego pozostawienia wniosku bez rozpoznania.

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki dopuścił się bezczynności, nie dokonując rozpoznania wniosku koncesyjnego z uwagi na brak ustawowego odniesienia wezwań do uzupełnienia dokumentów. Wyrok WSA w tym zakresie jest uzasadniony i podlega utrzymaniu w mocy.

Uzasadnienie wyroku WSA musi być jasne i kompletne, zawierając logiczną operację prawną uzasadniającą orzeczenie, by umożliwić jego kontrolę instancyjną oraz zgodność z art. 141 § 4 p.p.s.a.

Informacja o niespełnieniu obowiązku selektywnej segregacji odpadów nie może być skutecznie przekazana jedynie poprzez naklejki na pojemnikach; organ musi w sposób formalny powiadomić właściciela nieruchomości, co jest konieczną przesłanką do nałożenia podwyższonej opłaty zgodnie z art. 6ka ust. 1 u.c.p.g.

Organ administracji, przesyłając stronie kopię decyzji administracyjnej, nie wypełnia obowiązku doręczenia decyzji zgodnie z art. 109 § 1 k.p.a., co stanowi bezczynność z rażącym naruszeniem prawa, uzasadniającą oddalenie skargi kasacyjnej.

Na podstawie art. 188 w zw. z art. 151 p.p.s.a., NSA uchylił zaskarżony wyrok WSA, uznając za zasadne niemal wszystkie zarzuty skargi kasacyjnej, oddalając skargę inwestora jako bezzasadną, podkreślając wiążący charakter negatywnych uzgodnień.

Nieruchomość będąca w posiadaniu PKP S.A., z braku formalnego zarządu ustanowionego na podstawie decyzji lub umowy, podlegała komunalizacji z mocy prawa na dzień 27 maja 1990 r.

Wniosek o świadczenie pielęgnacyjne nie wymaga wykazania obiektywnej niezdolności innych osób do opieki. NSA uznaje, że całodobowa opieka nad niepełnosprawnym może skutkować prawem do świadczenia, niezależnie od obowiązków innych krewnych.

Wniosek inwestora prywatnego o pozwolenie na budowę oraz dokumenty załączone do takiego wniosku, nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej, dopóki nie zostaną zatwierdzone w formie decyzji administracyjnej. Informacją publiczną staje się dopiero decyzja administracyjna o pozwoleniu na budowę wraz z załącznikami.

Opłaty za czynności zapobiegawczego nadzoru sanitarnego obejmują także działania standardowe i są uzasadnione, jeżeli wykazują związek z nadzorem sanitarnym, przy uwzględnieniu szczególnych regulacji dotyczących rozliczania kosztów przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

Obowiązek szczepień ochronnych jest prawnie wymagalny, nawet w obliczu wcześniejszego orzeczenia Trybunału, gdy materiał dowodowy nie wskazuje przeciwwskazań medycznych, a istota obowiązku nie została podważona skutkami prawnymi orzeczenia.

Umowy cywilnoprawne zawierane przez uczelnię z wykładowcami mają charakter umów o świadczenie usług, gdy brakuje indywidualizowanych wyników popartych weryfikowalnym rezultatem, co zasadniczo kwalifikuje je do obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego.

Za czynności takie jak uzgadnianie postanowień lokalizacyjnych przez organy nadzoru sanitarnego, gdy nie wiążą się one z ponadstandardowymi działaniami, takimi jak badania laboratoryjne, nie można nakładać opłaty, jeśli organ nie wykazał specyficznych kosztów wynikłych z nadzoru.

W postępowaniu dotyczącym wykroczenia z art. 120 § 1 k.w., gdy przywłaszczony surowiec jest już przerobiony, nie można przypisać czynu z tego przepisu. Wyrok oparty na błędnej kwalifikacji prawnej podlega uchyleniu, a postępowanie umorzeniu z powodu upływu terminu przedawnienia.

Skargi kasacyjne Ministra Rolnictwa i Skarbu Państwa są bezzasadne. Ocena Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, uznająca nieważność decyzji Ministra z powodu braku wykazania rażącego naruszenia prawa przez Wojewodę w 2011 r., jest prawidłowa.

Odmowa wszczęcia postępowania w sprawie tożsamych zarzutów jest zgodna z art. 61a k.p.a. oraz art. 18 u.p.e.a., jeżeli podstawy prawne i faktyczne są niezmienione. Skarga kasacyjna oddalona, ponieważ nie wykazano istotnych błędów prawnych w orzeczeniu sądu pierwszej instancji.

Decyzje organów inspekcji sanitarnej oparte na orzeczeniach lekarskich stwierdzających brak związku przyczynowego między warunkami pracy a schorzeniami układu ruchu skarżącego są prawidłowe. Brak podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej w rozumieniu obowiązujących przepisów. Skarga kasacyjna oddalona ze względu na brak uzasadnionych podstaw.

NSA uchyla wyrok WSA i nakazuje ponowne rozpoznanie sprawy, podkreślając konieczność pełniejszej analizy prawnej i wskazania naruszeń prawa materialnego i proceduralnego dotyczących zwolnienia z podatku nieruchomości.

Oświadczenie woli radnego o zrzeczeniu się mandatu dotknięte istotnym błędem może zostać cofnięte w sytuacjach wyjątkowych, zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego stosowanymi odpowiednio w prawie publicznym.

Radny pełniący funkcję Wiceprzewodniczącego Rady Powiatu, którego dotyczy uchwała o odwołaniu, jest zobowiązany do wyłączenia z głosowania zgodnie z art. 21 ust. 7 u.s.p., gdyż dotyczy to jego osobistego interesu prawnego, związanego z pełnioną funkcją publicznoprawną.