Dopuszczalne jest częściowe uwzględnienie wniosku dekretowego o ustanowienie użytkowania wieczystego tylko w odniesieniu do części nieruchomości nieprzeznaczonej na rzecz osób trzecich, zgodnie z art. 214a ust. 1 pkt 2 i ust. 2 u.g.n. Interpretacja przepisów musi być zgodna z zasadami Konstytucji RP i Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności.

Ustawodawca, wprowadzając regulację art. 2 ust. 2 ustawy o zmianie k.p.a., miał na celu ograniczenie temporalne mozliwości stwierdzania nieważności decyzji administracyjnych, co służy ochronie porządku prawnego i interesu publicznego, a dokonane zmiany nie naruszają konstytucyjnych zasad ochrony zaufania obywateli do państwa.

Dopuszczalne jest czasowe odebranie zwierząt na mocy art. 7 ust. 3 ustawy o ochronie zwierząt w przypadku zaistnienia przesłanek braku opieki i zagrożenia ich zdrowia, także przy spełnieniu warunków niecierpiących zwłoki.

Decyzja organu o sprzedaży i oddaniu w użytkowanie wieczyste pałacowego zespołu nieruchomości z 1988 r., wydana bez podstawy prawnej i w sprzeczności z legalnością jej nabycia przez Skarb Państwa na podstawie dekretu o reformie rolnej, kwalifikuje się do stwierdzenia nieważności z uwagi na rażące naruszenie prawa.

Sprzedaż nieruchomości uzyskanego w ramach najmu prywatnego nie stanowi działalności gospodarczej, a przychody z takiej sprzedaży nie są przypisane do źródła przychodów jako działalność gospodarcza, lecz jako zbycie majątku osobistego.

Prawa wynikające z posiadania zależnego gruntów mogą stanowić podstawę do żądania płatności z systemów wsparcia bezpośredniego, jeśli są potwierdzone umową uwzględniającą zgodę właściciela, a wykładnia rozporządzenia nr 1307/2013 nie wyklucza takiej możliwości.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, iż miarkowanie wysokości opłaty egzekucyjnej musi uwzględniać adekwatne proporcje do nakładu pracy i czynności egzekucyjnych, co nie zostało spełnione przez organ, uzasadniając tym samym oddalenie skargi kasacyjnej.

Prowadzenie placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub w podeszłym wieku bez zezwolenia wojewody stanowi naruszenie prawa uzasadniające nałożenie kary pieniężnej. Wysokość kary ustala się według przepisów obowiązujących w dacie orzekania.

NSA uchyla orzeczenie WSA z powodu istotnych braków proceduralnych i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania, wskazując na konieczność ustalenia daty zasiedzenia nieruchomości jako przesłanki do rozstrzygnięcia kwestii odszkodowania.

Odsetki naliczone na rzecz oddziału zagranicznego przedsiębiorstwa, związane z finansowaniem pożyczonym od spółki macierzystej, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu tego oddziału, zgodnie z art. 7 ust. 2 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz art. 15 i 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, traktując oddział jako autonomiczny podmiot podatkowy.

Przywrócenie terminu w postępowaniu podatkowym może nastąpić jedynie wówczas, gdy podatnik uprawdopodobni brak swojej winy w uchybieniu terminowi, przy czym ciężar tego uprawdopodobnienia spoczywa wyłącznie na wnioskodawcy.

Postanowienie sądu potwierdzające fałszywość dowodu, nawet przy niewykryciu sprawcy, wystarcza do wznowienia postępowania podatkowego, jeśli fałszywy dowód był podstawą ustalenia istotnych okoliczności faktycznych.

W sytuacji, gdy wobec podatnika toczy się postępowanie egzekucyjne dotyczące innych należności, a podatnik nie posiada odpowiedniego majątku zabezpieczającego długi, nadanie decyzji nieostatecznej rygoru natychmiastowej wykonalności jest prawnie uzasadnione.

Wszczęcie postępowania karno-skarbowego może skutkować zawieszeniem biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego tylko wtedy, gdy wynika z rzeczywistych przesłanek faktycznych wskazujących na podejrzenie popełnienia czynu zabronionego, a nie stanowi środka instrumentalnego zmierzającego wyłącznie do wstrzymania biegu terminu przedawnienia.

Decyzja ZUS o odmowie zwolnienia z opłacania składek za okresy od marca do maja 2020 r. została uchylona na skutek naruszenia przez organ zasad wynikających z przepisów o związaniu postanowieniami prawomocnych wyroków, co legło u podstaw oddalenia skargi kasacyjnej przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Sąd administracyjny uznaje, że odmowa zwolnienia środków spod egzekucji, dokonana przez organ skarbowy, była zasadna, gdyż nie doszło do przekroczenia granic uznania administracyjnego, a skarżący nie wykazał istnienia ważnego interesu uzasadniającego zwolnienie.

Przekształcenie trwałych użytków zielonych uzasadniające zmniejszenie płatności RŚK odnosi się tylko do działek objętych zobowiązaniem rolno-środowiskowo-klimatycznym, a nie do całego gospodarstwa. Literalna wykładnia przepisów nie jest wystarczająca i wymaga uwzględnienia wykładni systemowej oraz celowościowej.

Skarga kasacyjna na oddalające skargę postanowienie sądu administracyjnego dotyczące skargi na czynność egzekucyjną nie może skutecznie kwestionować formalnej poprawności tytułu wykonawczego, który powinien zostać oceniony przez inne środki prawne. Skuteczne zaskarżenie czynności egzekucyjnych wymaga koncentracji na właściwym jego przebiegu.

Skarga na czynność egzekucyjną w postaci obwieszczenia o licytacji nie może być podstawą do podważania innych czynności egzekucyjnych, takich jak opis i oszacowanie wartości nieruchomości, które winny być zaskarżane na właściwych etapach postępowania.

W świetle art. 216 u.g.n., postępowanie zwrotowe na podstawie art. 136 ust. 3 u.g.n. nie jest dopuszczalne dla nieruchomości przejętych na mocy dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów w Warszawie. Organ administracyjny ma prawo odmówić wszczęcia postępowania w takich przypadkach.

NSA oddala skargę kasacyjną, uznając, że przesłanki prawne do uchylenia przybicia nieruchomości nie zostały spełnione, gdyż nie wykazano naruszeń rażących przepisów prawa na etapie licytacji, które uzasadniałyby uchylenie czynności egzekucyjnych. Poprzednie fazy postępowania nie mogą być kwestionowane w odniesieniu do przybicia.

Przesłanka "braku możliwości dokonania zgodnego z prawem i ładem przestrzennym podziału nieruchomości" wymaga wydania decyzji podziałowej, warunkującej uwzględnienie wniosku dekretowego. NSA uznał zasadność wniosku o łączne rozpatrzenie dawnych nieruchomości dekretowych w oparciu o decyzję podziałową.

Dobrowolny charakter poniesienia wydatku nie wyłącza możliwości uznania go za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli jego poniesienie służy zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów podatnika.

Podatnik świadczący usługi hotelarskie ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych usług gastronomicznych, jeżeli usługi te są nabywane w celu ich odsprzedaży klientom i pozostają w ścisłym związku z działalnością gospodarczą.