Wyrok NSA z dnia 19 stycznia 2023 r., sygn. II OSK 2601/21
Planowanie przestrzenne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędziowie sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon sędzia del. WSA Grzegorz Rząsa (spr.) po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 17 czerwca 2021 r., sygn. akt II SA/Łd 158/21 w sprawie ze skargi S. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] grudnia 2020 r., nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z 17 czerwca 2021 r., sygn. akt II SA/Łd 158/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę S. S. (dalej: "skarżący") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. (dalej: "Kolegium") z [...] grudnia 2020 r., nr [...], utrzymująca w mocy w mocy decyzję Wójta Gminy B. z dnia [...] listopada 2020 r., znak [...], o odmowie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie stacjonarnego węzła betoniarskiego na beton towarowy na działkach nr [...] i [...], obręb [...], gmina B.
2. Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył S. S., zaskarżając go w całości. Zaskarżonemu rozstrzygnięciu zarzucono:
I. naruszenie przepisów postępowania przed sądami administracyjnymi mające istotny wpływ na wynik sprawy:
naruszenie art. 3 § 1 i art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. w zw. z art. 7 k.p.a., art.7a k.p.a., art. 8 k.p.a. i art. 9 k.p.a. poprzez nierozważenie i nieuwzględnienie słusznego interesu strony i naruszenie zasady zaufania obywateli do organów Państwa, naruszenie zasady prawdy obiektywnej i nierozstrzygnięciu wątpliwości na korzyść strony, polegającego na niedostrzeżeniu przez Sąd, że zaskarżona decyzja organu drugiej instancji zawiera poglądy prawne tożsame z twierdzeniami organu pierwszej instancji, która nie została oparta na rzetelnie przeprowadzonym postępowaniu dowodowym, jest nie do zaakceptowania w państwie prawa i narusza zasadę zaufania oraz przekonywania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy, chociażby poprzez uporczywe błędne uznawanie, że obiekt inwestycyjny jest obiektem o dużej uciążliwości na środowisko w postaci hałasu i zapylenia co ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy lub że żadna z nieruchomości na obszarze analizowanym nie może stanowić punktu odniesienia do ustalenia wymagań dotyczących projektowanego przedsięwzięcia, które w efekcie tworzy wyraźną kolizję z funkcją terenów otaczających. Tym samym Sąd powinien był, sprawując kontrolę legalności, zastosować środek określony w ustawie i uchylić zaskarżoną decyzję na zasadzie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a.,
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
