Wyrok NSA z dnia 12 grudnia 2023 r., sygn. II OSK 1788/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Mazur Sędziowie: Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędzia del. WSA Jan Szuma (spr.) po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w restrukturyzacji w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 24 marca 2022 r., sygn. akt II SA/Sz 1142/21 w sprawie ze skargi [...] Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w restrukturyzacji w [...] na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części obrębu geodezyjnego [...] wraz z [...], w obrębie geodezyjnym [...], w gminie [...] oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 24 marca 2022 r., sygn. akt II SA/Sz 1142/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę [...] sp. z o.o. w restrukturyzacji w Szczecinie na uchwałę Rady Gminy Rewal (zwanej dalej "Radą") z dnia 9 grudnia 2019 r. nr XIV/97/19 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części obrębu geodezyjnego [...] wraz z Kanałem [...], w obrębie geodezyjnym Niechorze, w gminie Rewal (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2020 r., poz. 122, dalej także "plan" lub "uchwała nr XIV/97/10").
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła skarżąca spółka zarzucając naruszenie:
1. art. 7, art. 77 i art. 107 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (na datę zaskarżonej uchwały tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 z późn. zm., dalej "K.p.a.") w zw. z art. 9 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (na datę zaskarżonej uchwały tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 1945 z późn. zm., dalej "u.p.z.p."), art. 239 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (na datę zaskarżonej uchwały tekst jednolity Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, dalej "K.c.") oraz art. 29 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (na datę zaskarżonej uchwały tekst jednolity Dz. U. z 2018 r. poz. 2204 z późn. zm., dalej "u.s.g.") poprzez niepodjęcie wszelkich niezbędnych kroków, niezebranie i nierozpatrzenie materiału dowodowego. W ocenie spółki w sposób dowolny ustalono za udowodniony fakt, iż skoro dla działki będącej przedmiotem użytkowania wieczystego skarżącej nie wydano decyzji o warunkach zabudowy ani też nie obowiązywał plan miejscowy, to nie można przyjmować, iż miała ona określone przeznaczenie na cele budowlane – budownictwo mieszkaniowe. Tymczasem z prawidłowo rozpoznanego materiału dowodowego, między innymi z treści studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Rewal (uchwały nr VI/389/2010 z dnia 26 marca 2010 r.) oraz decyzji o oddaniu nieruchomości w użytkowanie wieczyste wynika, że dotychczasowym przeznaczeniem działki było budownictwo mieszkaniowe;
2. art. 141 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (na datę zaskarżonego wyroku tekst jednolity Dz. U. z 2022 r., poz. 329 z późn. zm., dalej "P.p.s.a.") poprzez pominięcie w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku przedstawionej przez skarżącą argumentacji w zakresie dowodu z dokumentu projektu zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowana przestrzennego Gminy Rewal wraz z prognozą oddziaływania na środowisko i zarzutu, że ustalenia w części tekstowej i graficznej w obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego w zakresie przeznaczenia terenu działki są niezgodne z postanowieniami projektu zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Rewal.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
