04.09.2024

Wyrok NSA z dnia 4 września 2024 r., sygn. II OSK 2248/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Tomasz Bąkowski Sędziowie: sędzia NSA Tomasz Zbrojewski sędzia del. WSA Anna Szymańska (spr.) Protokolant asystent sędziego Paweł Chyliński po rozpoznaniu w dniu 4 września 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej F. sp. z o.o. sp.k. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 23 czerwca 2022 r., sygn. akt II SA/Kr 464/22 w sprawie ze skargi F. sp. z o.o. sp.k. z siedzibą w K. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 12 stycznia 2022 r., nr LXXVI/2136/22 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Centrum Nowej Huty II – Część D" 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie; 2. zasądza od Gminy Miejskiej Kraków na rzecz F. sp. z o.o. sp.k. z siedzibą w K. kwotę 610 (sześćset dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 23 czerwca 2022 r., sygn. akt II SA/Kr 464/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (dalej: "WSA w Krakowie", "Sąd wojewódzki", "Sąd I instancji") po rozpoznaniu skargi F. sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w K. (dalej: "skarżący", "skarżący kasacyjnie", "spółka") na uchwałę Rady Miasta Krakowa z 12 stycznia 2022 r., nr LXXVI/2136/22 (dalej: "Uchwała", "Plan miejscowy", "plan") w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – oddalił skargę.

Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Rada Miasta Krakowa (dalej: "Rada") podjęła 12 stycznia 2022 r. uchwałę w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Centrum Nowej Huty II – część D".

W skardze do WSA w Krakowie na powyższą uchwałę zarzucono w pierwszej kolejności istotne naruszenie zasad sporządzania planu polegające na: (i) uchwaleniu tzw. mikroplanu, mającego za przedmiot jedną nieruchomości (a ściślej jeden budynek), abstrahującego od jakiegokolwiek ładu przestrzennego, lecz przybierającego postać aktu indywidualnego stosowania prawa podobnego do decyzji o ustaleniu warunków zabudowy, co stanowi obejście przepisów prawa i jest sprzeczne z art. 1 ust. 1 i 2 oraz art. 2 pkt 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2021 r., poz. 741 ze zm.), dalej: "u.p.z.p."; (ii) nadużycie władztwa planistycznego przez posłużenie się mikroplanem zagospodarowania przestrzennego do zablokowania na prośbę mieszkańców konkretnej inwestycji deweloperskiej, zgodnej z uprzednio obowiązującym planem, przy jednoczesnym braku jakiejkolwiek analizy planistyczno-urbanistycznej uzasadniającej zmianę planu, braku jakiegokolwiek rzeczowego uzasadnienia odnoszącego się do przyczyn takiej zmiany, a także bez wyważania kolizji między interesem publicznym a prawem własności przysługującym skarżącej i bez wskazania, aby w ogóle rozważano czy szukano innego sposobu na uczynienie zadość interesowi publicznemu, aniżeli przez ingerencję w prawo własności, co jest sprzeczne z art. 1 ust. 2 pkt 7 i art. 1 ust. 3 u.p.z.p. w związku z art. 64 ust. 1-3 i art. 31 ust. 3 Konstytucji RP; (iii) przyjęciu rozwiązań kolidujących z zapisami uchwały Rady z 9 lipca 2014 r., nr CXII/1700/14 w sprawie zmiany "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Krakowa" (dalej: "Studium") w zakresie przewidującym wskaźniki udziału zabudowy usługowej w terenach zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej, co jest sprzeczne z art. 9 ust. 4 i art. 20 ust. 1 u.p.z.p. w związku z pkt 1.2.6., 1.2.7. oraz 1.4. Studium. Po drugie zarzucono istotne naruszenie trybu sporządzania planu, polegające na zaniechaniu sporządzenia wraz z projektem planu prognozy oddziaływania na środowisko, co jest sprzeczne z art. 17 pkt 4 u.p.z.p., art. 51 ust. 1 ustawy z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2021 r., poz. 2373 ze zm.), dalej: "ustawa ocenowa" oraz § 12 pkt 13 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. nr 164, poz. 1587), dalej: "rozporządzenie". Zdaniem spółki, Gmina nadużyła władztwa planistycznego poprzez przyjęcie tzw. "mikroplanu" jedynie dla dwóch działek nr [...] i [...] położonych na os. [...] w Krakowie. W ocenie skarżącej ustalenia planu uniemożliwiają realizację inwestycji mieszkaniowej wielorodzinnej.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne