Wyrok NSA z dnia 28 października 2021 r., sygn. III FSK 87/21
Inne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Paweł Dąbek, po rozpoznaniu w dniu 28 października 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 21 marca 2018 r., sygn. akt III SA/Gl 1095/17 w sprawie ze skargi K. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 12 października 2017 r., nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółki 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 21 marca 2018 r., sygn. akt III SA/Gl 1095/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (dalej: "WSA") oddalił skargę K. K.(dalej: "Skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach (dalej: "Dyrektor") z dnia 12 października 2017 r. w przedmiocie odpowiedzialności osoby trzeciej w podatku od towarów i usług. Wymieniony wyrok, jak również inne przytoczone w niniejszym uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych, publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego (www.nsa.orzeczenia.gov.pl).
W skardze kasacyjnej wywiedzionej od tego wyroku Skarżąca zaskarżyła go w całości i wniósł o jego uchylenie w całości oraz o rozpoznanie skargi, a w przypadku nieuznania zasadności tego wniosku, wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania WSA, a także o zasądzenie kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Wyrokowi zarzucono naruszenie przepisów prawa materialnego tj:
- przepisu art. 116 § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.; dalej jako "o.p."), przez błędną wykładnię poprzez przyjęcie, że art. 116 o.p. w części dotyczącej uwolnienia się od odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spółki nie znajduje zastosowania do byłych członków zarządu, podczas gdy Skarżąca nie posiadała statusu Prezesa - Członka Zarządu Spółki od 24 kwietnia 2012 r., a więc w dacie wydania decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego dla Spółki - co nastąpiło z dniem 16 kwietnia 2013 r., nie miała już legitymacji do skutecznego działania w zakresie zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości, podczas gdy żaden przepis Ordynacji podatkowej nie wyłącza uprawnienia, aby były członek zarządu Spółki z o.o. mógł skutecznie powoływać się na okoliczności wyłączające jego odpowiedzialność za zobowiązania, gdy nie ma już statusu członka zarządu spółki w dacie wydania decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego i zachodzi okoliczność zaniechania przez aktualnych członków zarządu tejże spółki możliwości wzruszenia decyzji określających wysokość zobowiązania podatkowego zwłaszcza, że zarówno WSA i organy podatkowe obu instancji zaniechały zbadania, czy w okresie od grudnia 2011 r. do lutego 2012 r., po powstaniu zaległości w podatku od towarów i usług do dnia 24 kwietnia 2012 r., kiedy Skarżąca przestała pełnić funkcję członka zarządu spółki, wystąpiły okoliczności uzasadniające zgłoszenie wniosku o upadłość i czy Skarżąca przyczyniła się do nie zgłoszenia we właściwym czasie upadłości spółki, co wywarło znaczny wpływ na wynik sprawy i miało istotny wpływ na charakter końcowego rozstrzygnięcia podjętego przez WSA.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
