Wyrok NSA z dnia 3 marca 2020 r., sygn. II GSK 4051/17
Transport
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek (spr.) Sędzia NSA Zbigniew Czarnik Sędzia del. WSA Urszula Wilk Protokolant Elżbieta Jabłońska-Gorzelak po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2020 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J.W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 19 lipca 2017 r. sygn. akt II SA/Gl 374/17 w sprawie ze skargi J.W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od J.W. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 675 (sześćset siedemdziesiąt pięć) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, objętym skargą kasacyjną wyrokiem z 19 lipca 2017 r., sygn. akt II SA/Gl 374/17, oddalił skargę J.W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z [...] lutego 2017 r. w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym.
Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
W toku przeprowadzonej 25 października 2016 r. kontroli drogowej pojazdu marki Mercedes-Benz o numerze rejestracyjnym [...] wraz z naczepą, którym kierował R.P. wykonujący krajowy transport drogowy rzeczy w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez J.W. ustalono, że w pojeździe podłączono niedozwolone dodatkowe urządzenie do impulsatora przy skrzyni biegów, tj. magnes powodujący zafałszowanie zapisów prędkości, aktywności kierowcy i przebytej drogi. Przesłuchany w charakterze świadka kierowca wyjaśnił, że nie rejestrował za pomocą urządzenia rejestrującego na karcie kierowcy wskazań w zakresie prędkości, długości przebytej drogi oraz swojej aktywności, ponieważ chciał do końca odebrać odpoczynek.
Decyzją z [...] grudnia 2016 r. Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego (organ pierwszej instancji), powołując się m.in. na art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 1907 ze zm., dalej cyt. jako: u.t.d.), nałożył na J.W. (dalej: skarżący) karę pieniężną w wysokości 5000 zł za naruszenie lp. 6.2.1 załącznika nr 3 do u.t.d. Podstawą nałożenia kary było stwierdzenie naruszenia przepisów u.t.d. oraz ustalenia kontroli, z których wynika, że skarżący nie prowadził prawidłowego nadzoru nad pracownikiem.
Zaskarżoną decyzją Główny Inspektor Transportu Drogowego (organ drugiej instancji) utrzymał w mocy decyzję o nałożeniu kary za naruszenie przepisów u.t.d. W uzasadnieniu wskazał, że organ pierwszej instancji dokonał prawidłowej oceny stanu faktycznego i słusznie nałożył karę pieniężną w wysokości 5000 zł za nierejestrowanie za pomocą urządzenia rejestrującego lub cyfrowego urządzenia rejestrującego na wykresówce lub na karcie kierowcy wskazań w zakresie prędkości pojazdu, aktywności kierowcy i przebytej drogi. W ocenie organu drugiej instancji art. 92b u.t.d. nie miał zastosowania w tej sprawie, bowiem dotyczy on sytuacji, gdy podczas kontroli zostały stwierdzone naruszenia czasu pracy kierowców, które w rozpoznawanej sprawie nie miały miejsca. Zdaniem organu brak jest też podstaw do zastosowania art. 92c ust. 1 pkt 1 u.t.d. ze względu na fakt, że do stanowiącego podstawę nałożenia kary naruszenia przepisów u.t.d. doszło w okolicznościach, które przedsiębiorca powinien był przewidzieć
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
