Wyrok NSA z dnia 12 stycznia 2017 r., sygn. II GSK 1367/15
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Gronowski Sędzia NSA Andrzej Kuba (spr.) Sędzia del. WSA Cezary Kosterna Protokolant Magdalena Sagan po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej W. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 3 lutego 2015 r., sygn. akt III SA/Lu 832/14 w sprawie ze skargi W. C. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od W. C. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 600 (sześćset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
I
Wyrokiem z dnia 3 lutego 2015 r. (sygn. akt III SA/Lu 832/14) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej powoływanej jako "p.p.s.a."), oddalił skargę W. C. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] czerwca 2014 r. (nr [...]), utrzymującą w mocy decyzję Lubuskiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] marca 2014 r. (nr [...]) o nałożeniu na skarżącego kary pieniężnej w wysokości 8000 zł za wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego niezgodnie z przepisami ustawy, umową międzynarodową lub warunkami określonymi w zezwoleniu.
Sąd pierwszej instancji wskazał w swoim rozstrzygnięciu ustalenia faktyczne i stanowisko organów administracji orzekających w sprawie. Organy te ustaliły, że w dniu 4 lutego 2014 r. na autostradzie A2 (Tarnawa Rzepińska kierunek Świecko) zatrzymano do kontroli prowadzony przez G. K. pojazd marki Volvo (nr rej. [...]) wraz z naczepą marki Schmitz (nr rej. [...]). W czasie kontroli kierowca okazał dokument CMR (wskazujący na wykonywanie tego dnia międzynarodowego przewozu mrożonych artykułów spożywczych z Polski do Niemiec) oraz ważne do 11 stycznia 2014 r. świadectwo ATP (nr [...]) przewidziane w umowie o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP), sporządzonej w Genewie dnia 1 września 1970 r. (Dz. U. z 1984 r., Nr 49, poz. 254; dalej powoływanej jako "umowa ATP"). Kierowca nie okazał natomiast ważnego świadectwa ATP. Ponadto nieaktualna była - umieszczona na naczepie - tabliczka zgodności z umową ATP. W związku z tym organy administracji obu instancji uznały, że brak aktualnych informacji na tabliczce ATP potwierdzającej badanie stanowi naruszenie pkt 4 i 5 dodatku 1 do załącznika nr 1 umowy ATP. Ponadto z art. 87 ust. 1 pkt 3 lit. c) ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1414 ze zm.) wynika obowiązek posiadania przez kierowcę i okazywania na żądanie uprawnionego organu kontroli świadectwa wymaganego umową ATP. Zdaniem organów administracji, takie działanie musiało skutkować nałożeniem na skarżącego kary pieniężnej, o jakiej mowa w art. 92a ust. 1 ustawy o transporcie drogowym, określonej w Lp. 3.3 załącznika nr 3 do ustawy. Jednocześnie organ odwoławczy uznał, że w sprawie nie zaistniały okoliczności uzasadniające zastosowanie art. 92c ust. 1 ustawy o transporcie drogowym oraz że odpowiedzialności skarżącego za popełnienie wskazanego naruszenia nie wyłącza sam fakt przedłożenia w toku postępowania odwoławczego świadectwa ATP nr [...] wydanego w dniu [...] stycznia 2014 r. z terminem ważności do dnia 15 stycznia 2017 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
