Jak w podstawie wymiaru zasiłku uwzględniać składniki z przesuniętym terminem płatności
Podstawę wymiaru zasiłków stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie pracownika wypłacone za okres 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Przez pojęcie "wypłacone za" należy rozumieć wypłacenie wynagrodzenia i innych jego składników za konkretne, ustalone miesiące, bez względu na datę ich wypłaty.
Jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 12 miesięcy kalendarzowych przed powstaniem prawa do świadczeń z tytułu niezdolności do pracy, wówczas do podstawy wymiaru przyjmuje się wynagrodzenie wypłacone za pełne kalendarzowe miesiące zatrudnienia. Przy uwzględnianiu wynagrodzenia za wymienione okresy nie ma znaczenia termin jego wypłaty. Oznacza to, że przyjmuje się wynagrodzenie za ustalony okres, a nie wynagrodzenie wypłacone w danym okresie.
PRZYKŁAD
Pracownik, z 5-letnim stażem pracy w firmie X, w sierpniu 2016 r. stał się niezdolny do pracy z powodu choroby. Podstawę wymiaru przysługującego mu zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres od sierpnia 2015 r. do lipca 2016 r. Wynagrodzenie za pracę pracownik zawsze otrzymuje do ostatniego dnia każdego miesiąca. Za każdy miesiąc, z którego wynagrodzenie uwzględnia się w podstawie wymiaru, zostało mu ono wypłacone w terminie. Wynagrodzenie za pracę zostało wypłacone pracownikowi w następujących terminach:
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
