Wydawanie świadectw pracy w przypadku umów terminowych - 8 problemów z praktyki

Po zmianie przepisów od 21 marca 2011 r. pracodawca zatrudniający pracowników na podstawie umów na:

● okres próbny,

● czas określony,

● czas wykonania określonej pracy

wydaje jedno zbiorcze świadectwo pracy po upływie 24 miesięcy od zawarcia pierwszej z tych umów (art. 97 § 1¹ Kodeksu pracy).

Pracownik zatrudniony w ramach terminowych umów o pracę, może w każdym czasie żądać na piśmie wydania świadectwa pracy w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem każdej takiej umowy o pracę lub świadectwa pracy dotyczącego łącznego okresu zatrudnienia na podstawie takich umów, przypadającego przed zgłoszeniem żądania wydania świadectwa pracy. W takim przypadku pracodawca jest zobowiązany wydać świadectwo pracy w ciągu 7 dni od dnia złożenia pisemnego wniosku pracownika (art. 97 § 1³ Kodeksu pracy).

Pracownik zatem sam decyduje, czy wystąpi o wydanie świadectwa pracy, natomiast pracodawca nie może odmówić pracownikowi wydania świadectwa pracy, jeżeli złoży on w tej sprawie wniosek.

Problem 1. Czy pracodawca może wystawić pracownikowi "zbiorcze" świadectwo pracy, gdy występują przerwy w zatrudnieniu

Należy przyjąć, że jeżeli pracownik nie złoży wniosku o wydanie świadectwa pracy, to pracodawca nie ma obowiązku jego wydania po zakończeniu poszczególnych terminowych umów o pracę, mimo że między tymi umowami są przerwy. Wynika to z tego, że obecnie obowiązujące przepisy nie zawierają sformułowania, że obowiązek wydania "zbiorczego" świadectwa pracy dotyczy tylko kolejno zawieranych bezpośrednio po sobie umów terminowych. Zatem skoro nie ma takiego zastrzeżenia w przepisach, to można wydać pracownikowi "zbiorcze" świadectwo pracy nawet wówczas, gdy występują przerwy między poszczególnymi umowami terminowymi.