Jak dokonywać potrąceń z wynagrodzenia z umowy cywilnoprawnej
W praktyce często zdarza się, że egzekucja komornicza dotyczy należności otrzymywanych przez osoby świadczące pracę w ramach stosunku cywilnoprawnego. W takiej sytuacji podmiot zatrudniający musi rozstrzygnąć, jakie należności podlegają zajęciu, w jakich kwotach i czy w danych okolicznościach należy stosować ograniczenia w dokonywaniu potrąceń.
Do egzekucji z wynagrodzenia za pracę organ egzekucyjny przystępuje przez jego zajęcie. Dokonując zajęcia, komornik wzywa podmiot zatrudniający, aby w ciągu 7 dni:
● przedstawił za okres 3 miesięcy poprzedzających zajęcie, za każdy miesiąc oddzielnie, zestawienie periodycznego wynagrodzenia za pracę zatrudnionego oraz osobno jego dochodu z wszelkich innych tytułów,
● określił kwoty oraz terminy przekazywania zajętych należności,
● poinformował o istnieniu przeszkód w realizacji zajęcia,
● powiadomił, czy inni wierzyciele roszczą sobie prawa do objętego egzekucją wynagrodzenia (art. 882 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, dalej k.p.c.).
Pracodawca, który jest adresatem pisma komorniczego w sprawie zajęcia zapłaty za pracę, powinien w pierwszej kolejności przeanalizować, jakiego rodzaju świadczeń wypłacanych zatrudnionym dotyczy egzekucja. Powinno to wyraźnie wynikać z treści pisma. Zdarza się, że organ egzekucyjny wzywa pracodawcę do dokonywania potrąceń wyłącznie z wynagrodzenia ze stosunku pracy. Zarobek należny za czynności wykonane na podstawie umów cywilnoprawnych nie podlega wtedy zajęciu. Zajmując wynagrodzenie za pracę komornik najczęściej wymaga od pracodawcy egzekwowania określonych sum ze wszystkich należności o charakterze wynagrodzeniowym wypłacanych zatrudnianym osobom (w tym m.in. osobie świadczącej pracę na umowę zlecenia czy o dzieło).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
