Wyrok NSA z dnia 5 lipca 2022 r., sygn. I FSK 576/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia WSA del. Adam Nita (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 grudnia 2021 r. sygn. akt III SA/Wa 551/21 w sprawie ze skargi M.I. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 23 grudnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej odmawiającej stwierdzenia i zwrotu nadpłaty w podatku akcyzowym 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od M.I. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 460 (czterysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
W zaskarżonym wyroku z 16 grudnia 2021 r., sygn. akt III SA/Wa 551/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (zwany dalej Sądem I instancji) orzekał w przedmiocie skargi M.I. (w dalszej części uzasadnienia określanej mianem Podatniczki, Strony lub Skarżącej) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (zwanego dalej Organem odwoławczym lub Organem II instancji) z 23 grudnia 2020 r., nr 1401-IOA1.615.33.2020.AC w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej odmawiającej stwierdzenia i zwrotu nadpłaty w podatku akcyzowym. Czyniąc to, Sąd I instancji uchylił zaskarżoną decyzję, a także zasądził od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz Strony zwrot kosztów postępowania sądowego.
Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco. W dniu 21 marca 2017 r. Podatniczka wystąpiła o stwierdzenie i zwrot nadpłaty w podatku akcyzowym w kwocie 70.000 zł. Doszło do niej w następstwie zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego, na podstawie doręczonej Stronie, deklaratoryjnej decyzji podatkowej. Uzasadniając swój wniosek, Skarżąca argumentowała, że podatek uiszczono po upływie terminu przedawnienia. Wygaśnięcie skonkretyzowanej powinności podatkowej na skutek upływu czasu miało bowiem miejsce 31 grudnia 2015 r., ponieważ w trakcie biegu przedawnienia nie zaistniały okoliczności oddziałujące na jego zawieszenie lub przerwanie. W szczególności, w przekonaniu Skarżącej, nie doszło do skutecznego zawieszenia biegu terminu przedawnienia w związku ze wszczęciem postępowania karnego skarbowego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
