Wyrok NSA z dnia 19 lipca 2023 r., sygn. II FSK 777/21
Podatkowe postępowanie
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędziowie Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia NSA Jan Grzęda (sprawozdawca), Protokolant Natalia Simaszko, po rozpoznaniu w dniu 19 lipca 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 grudnia 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 767/20 w sprawie ze skargi C. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 9 grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę w całości, 3) zasądza od C. M. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 775 (siedemset siedemdziesiąt pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 8 grudnia 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 767/20, w sprawie ze skargi C. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z 9 grudnia 2019 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej "p.p.s.a.") uchylił zaskarżoną decyzję. Pełna treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia dostępna jest na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl/)
Stan sprawy przyjęty przez Sąd pierwszej instancji przedstawiał się następująco. Od 15 kwietnia 2003 r. do 31 grudnia 2017 r. Skarżąca prowadziła działalność gospodarczą w zakresie wynajmu domków campingowych na własny rachunek. Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. przeprowadził wobec Skarżącej kontrolę podatkową w zakresie zasadności korzystania z wybranej formy opodatkowania za lata 2009-2010, tj. zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w formie karty podatkowej. W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzjami z 31 stycznia 2014 r. stwierdził wygaśnięcie decyzji ustalających wysokość zryczałtowanego podatku dochodowego za lata 2009-2010. Ponadto decyzją z 31 stycznia 2014 r. odmówił Stronie opodatkowania w formie karty podatkowej w 2012 r. Powyższe rozstrzygnięcie, po rozpatrzeniu sprawy przez Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, zostało ostatecznie zaakceptowane przez Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 24 sierpnia 2017 r., sygn. akt II FSK 2145/15. Pismem z 4 lipca 2018 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. poinformował Naczelnika Urzędu Skarbowego W. , że nie odnotował wpłat Strony związanych z zapłatą podatku dochodowego opłacanego w formie karty podatkowej za lata 2012-2017. Wobec braku złożenia zeznania podatkowego PIT-36 za 2013 r., postanowieniem z 25 lutego 2019 r., organ wszczął wobec strony postępowanie w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 r. i decyzją z 19 sierpnia 2019 r. określił wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 r., w kwocie 4.448 zł. Po rozpatrzeniu odwołania Dyrektor Izby Administracji Skarbowej decyzją z 9 grudnia 2019 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Uzasadniając zaznaczył, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. decyzją z 31 stycznia 2014 r. odmówił Skarżącej opodatkowania w formie karty podatkowej za 2012 r. Decyzja ta stała się ostateczna i prawomocna. Skutkiem tego podatniczka zobowiązana była dokonywać rozliczenia dochodów za 2012 r. na zasadach ogólnych w organie podatkowym zgodnie z miejscem zamieszkania. Organ stwierdził, że pomimo tego iż decyzja odmawiająca Stronie opodatkowania w formie karty podatkowej za 2012 r. dotyczyła tego roku, to jej skutki w postaci konieczności rozliczenia podatku dochodowego za 2012 r. na zasadach ogólnych przechodzą na kolejne lata do czasu, gdy podatnik ponownie nie wybierze innej formy opodatkowania. Następnie Organ podatkowy przytoczył treść art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 1905 ze zm., dalej: "u.z.p.d.") i wskazał, że w sprawie powstała sytuacja, w której w 2013 r. niemożliwe było zastosowanie tego przepisu, ponieważ Skarżąca nie mogła opłacać podatku dochodowego w formie karty podatkowej, w wysokości stawki określonej w decyzji ustalającej jej wysokość na rok poprzedni. Jak wynikało z pisma Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. z 4 lipca 2018 r., organ ten od 2013 r. nie wydawał decyzji ustalających opodatkowanie w formie karty podatkowej. Z kolei nawet w sytuacji gdyby decyzja ustalająca wysokość podatku w formie karty podatkowej została wydana za rok poprzedni, to z art. 24 ust. 3 u.z.p.d. wynika jedynie obowiązek opłacania podatku dochodowego w następnym roku podatkowym w wysokości stawki tego podatku w formie karty podatkowej określonej w decyzji ustalającej jej wysokość na rok poprzedni – w okresie do dnia otrzymania decyzji ustalającej wysokość tego podatku; tylko w takim wypadku zapłacony podatek zalicza się na poczet podatku wynikającego z nowej decyzji. Nie oznacza to jednak, że na mocy decyzji obowiązującej w poprzednim roku podatnik powinien być uznany za podatnika objętego opodatkowaniem w formie karty podatkowej także w roku następnym. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej wskazał, że w aktach sprawy znajduje się pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. z 4 lipca 2018 r., z którego wynikało, że od 2013 r. i w latach następnych ww. organ nie wydawał decyzji ustalających opodatkowanie w formie karty podatkowej. Zdaniem Organu drugiej instancji niezgodne ze stanem faktycznym uznać należało twierdzenie Strony, że organ do 2014 r. uznawał, że przedstawiony przez Stronę stan faktyczny uprawnia ją do korzystania z karty podatkowej, bowiem w dniach 15- 27 czerwca 2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. przeprowadził kontrolę podatkową w zakresie stwierdzenia zasadności korzystania przez Stronę z opodatkowania w formie karty podatkowej w latach 2009 i 2010 oraz prawidłowości ewidencjonowania przychodów w 2011 r.
Skarżąca w skardze na powyższą decyzję wniosła o jej uchylenie w całości oraz zarzuciła jej naruszenie prawa materialnego, tj.:
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
