Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop powinien być ustalany na zasadach wynikających z norm materialnoprawnych regulujących prawo do urlopu, przy czym wymiar uposażenia policjantów uwzględniać musi korektę wynikającą z wyroku Trybunału Konstytucyjnego, eliminującego nieproporcjonalne ustalenie przysługującego świadczenia. Zasady ustalania ekwiwalentu, mimo braku jasno określonego ustawowego

Prawomocne zakończenie postępowania co do tego samego czynu obwinionego stanowi przeszkodę procesową uniemożliwiającą ponowne jego rozstrzyganie, co nakazuje umorzenie późniejszego postępowania z uwagi na zasadę res iudicata.

W odniesieniu do spraw dotyczących ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop, ekwiwalent ten powinien być ustalany na zasadach wynikających z przepisów ustawy o Policji przed 6 listopada 2018 r., ale bez niekonstytucyjnego przelicznika 1/30 części miesięcznego uposażenia, co oznacza odwołanie się do zasad ekwiwalentności określonych w Konstytucji RP.

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop należy ustalać na podstawie ogólnych zasad ustalania tego ekwiwalentu, uwzględniając wymiar urlopu zgodnie z normami obowiązującymi przed zmianą przepisów, eliminując z tego przepis, który ustalał niekonstytucyjny przelicznik 1/30 miesięcznego uposażenia.

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop policjanta winien być ustalany zgodnie z art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym po 1 października 2020 r., jako że wcześniejsze normy dotyczące jego wyliczenia zostały uznane za niekonstytucyjne decyzją Trybunału Konstytucyjnego z 30 października 2018 r.

Zasady ustalania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop powinny być interpretowane w kontekście orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego eliminujących niekonstytucyjne przepisy, co zobowiązuje organy do dokonania ponownego przeliczenia ekwiwalentu zgodnie z aktualnym stanem prawnym, nawet dla spraw sprzed wyroku Trybunału.