1. W świetle art. 17 ust. 1 i 2 w związku z art. 8 ust. 8 i 9 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym /Dz.U. nr 53 poz. 339 ze zm./ dla ustalenia dochodu pochodzącego z nie ujawnionych źródeł przychodów niedopuszczalna jest kumulacja w jedną podstawę opodatkowania wydatków dokonanych przez daną osobę w okresie wykraczającym poza rok kalendarzowy, będący rokiem podatkowym w podatku dochodowym

Skoro przepis art. 234 Kodeksu cywilnego nakazuje odpowiednie stosowanie przepisów o przeniesieniu własności do oddania terenu państwowego w wieczyste użytkowanie, to w sytuacji gdy terenem tym jest grunt rolny położony w granicach administracyjnych miasta, do jego oddania w wieczyste użytkowanie mają także odpowiednie zastosowanie zasady określone w przepisach dotyczących sprzedaży państwowych nieruchomości

Roszczenia osób trzecich do korzystania z nieruchomości podlegającej zwrotowi na rzecz wywłaszczonego właściciela na podstawie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./ nie mogą ograniczać uprawnień tego właściciela do otrzymania zwrotu nieruchomości w takim rozmiarze, w jakim nie została użyta i jest zbędna na cele

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ zastępcze pomieszczenie mieszkalne powinno "nadawać się do zamieszkania ze względu na stan techniczny". Należy zatem uznać za niedopuszczalne przydzielenie takiego pomieszczenia nawet, gdy uprawniony zobowiąże się do przeprowadzenia remontu. Obowiązek taki może obciążać tylko zarządcę lub właściciela

1. Stosownie do art. 28 Kpa stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego dotyczy postępowanie, a zatem z chwilą zawarcia umowy notarialnej zobowiązującej do przeniesienia własności nieruchomości /art. 597 par. 1 w zw. z art. 157 par. 2 Kc/ nabywca ma interes prawny w sprawie administracyjnej dotyczącej tej nieruchomości, wobec czego organ administracji, któremu treść tej umowy była znana, gdyż zrezygnował

1. Decyzja organu administracji państwowej o zatwierdzeniu planu realizacyjnego, ustalająca warunki, których spełnienie sprawi dopiero,że decyzja ta będzie mogła być zrealizowana, nie rozstrzyga w rzeczywistości istoty sprawy, a więc narusza art. 104 Kpa. 2. Wskazany w decyzji organu administracji warunek uzgodnienia planu zagospodarowania terenu /planu realizacyjnego/ z komitetem osiedlowym nie ma

Jeżeli sąd powszechny zezwolił jednemu ze współwłaścicieli nieruchomości na użytkowanie niektórych pomieszczeń w położonym na tej nieruchomości budynku na cele produkcji rzemieślniczej w okresie toczącego się postępowania o zniesienie współwłasności, takie postanowienie sądu zastępuje zgodę współwłaścicieli /art. 199 Kc/, a organ administracji państwowej nie może powoływać się na brak tytułu prawnego

1. Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 sierpnia 1977 r. w sprawie określenia rodzajów spraw należących do administracji państwowej, które z upoważnienia terenowych organów administracji państwowej mogą załatwiać kierownicy terenowych zjednoczeń, przedsiębiorstw, zakładów i instytucji /Dz.U. nr 27 poz. 115 ze zm./, wymienia kierowników ściśle określonych jednostek organizacyjnych, działających

Sprawy przydziału samochodów nie są objęte kontrolą Naczelnego Sądu Administracyjnego /nie należą bowiem do kategorii spraw o których mowa w art. 196 par. 2 i par. 3 Kpa/.

Stosownie do art. 12 ustawy z dnia 30 maja 1962 r. o gospodarce paliwowo-energetycznej /Dz.U. nr 32 poz. 150 ze zm./ "dostawa i odbiór paliw gazowych i energii następuje na podstawie umowy". Skoro więc dostawa gazu odbywa się na podstawie umowy o charakterze cywilnoprawnym, żądanie zawarcia takiej umowy nie może być dochodzone przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Bez znaczenia jest tu okoliczność

1. Zaznajomienie strony z dowodami zebranymi w ramach innego postępowania, w tym także postępowania karnego skarbowego, nie zwalnia organu podatkowego od obowiązku wynikającego z art. 10 par. 1 Kpa zapoznania jej z tymi dowodami i materiałami w toku postępowania podatkowego, zmierzającego do wydania na tej podstawie decyzji podatkowej. 2. Na żądanie strony, a w uzasadnionych wypadkach także z urzędu

W myśl art. 160 Kc własność nieruchomości rolnej lub jej części może być przeniesiona na rzecz osoby fizycznej tylko wtedy, gdy nabywca ma kwalifikacje do prowadzenia gospodarstwa rolnego Skarżący nie posiada takich kwalifikacji i z tego tytułu nie mógł zostać kandydatem na nabywcę spornej nieruchomości rolnej.

Jeżeli treść opinii biegłego co do związku między prowadzoną eksploatacją górniczą a szkodami powstałymi w nieruchomości, nie jest jednoznaczna i nasuwa różne skojarzenia to Okręgowa Komisja do spraw Szkód Górniczych winna krytycznie ustosunkować się do dowodu z opinii biegłego zgodnie z art. 80 Kpa i wezwać go na rozprawę w celu dokładnego wyjaśnienia występujących w opinii sprzeczności.

1. Wniosek podatnika o odroczenie terminu płatności podatku, złożony przed jego zapłatą, podlega rozpatrzeniu także przez organ podatkowy po uiszczeniu należności podatkowej, jeżeli należność ta w chwili jej zapłaty stanowiła zaległość podatkową. Strona ma bowiem interes prawny tak ze względów finansowych jak i pozafinansowych, w doprowadzeniu do stwierdzenia decyzją organu podatkowego, że nie zalegała

Prawnie bezskuteczne jest przywrócenie terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, dokonane przez organ administracji państwowej, stosownie bowiem do art. 204 par. 2 Kpa jedynie sąd administracyjny może przywrócić ten termin z przyczyn i w trybie przewidzianym w kodeksie postępowania cywilnego.

1. Częściowa zmiana przez organ pierwszej instancji decyzji, od której strona wniosła odwołanie zaskarżając ją w całości, nie mieści się w uprawnieniach określonych w art. 132 par. 1 Kpa i narusza właściwość organu odwoławczego, powodując nieważność decyzji z przyczyny określonej w art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa. 2. Decyzja organu odwoławczego utrzymująca w mocy decyzję, mocą której organ I instancji niezgodnie

1. W postępowaniu rozgraniczeniowym, prowadzonym na podstawie dekretu z dnia 13 września 1946 r. o rozgraniczeniu nieruchomości /Dz.U. nr 53 poz. 298 ze zm./, chodzi o ustalenie, do jakiego miejsca na gruncie sięga prawo własności przysługujące właścicielom gruntów sąsiadujących. W postępowaniu tym są więc realizowane przepisy materialnego prawa cywilnego, przy czym jedną z dopuszczalnych form ich

1. Zgodnie z art. 16 par. 2 i art. 196 Kpa Naczelny Sąd Administracyjny dokonuje oceny zgodności zaskarżonej decyzji administracyjnej z prawem w świetle stanu faktycznego sprawy istniejącego w chwili jej wydania. Zmiany tego stanu, zaszłe po wydaniu decyzji ostatecznej /jeżeli nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 145 par. 1 pkt 7 lub 8 Kpa/ nie mogą stanowić podstawy do stwierdzenia nieważności

Nie uiszczenie wpisu w terminie siedmiodniowym powoduje odrzucenie skargi w związku z art. 212 Kpa oraz art. 16 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm./.

Na postanowienie organów administracji państwowej w przedmiocie zawieszenia postępowania do czasu uregulowania przez sąd powszechny sprawy własności nieruchomości skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie służy.

1. Konsekwencje wynikające z zatwierdzonego planu realizacyjnego z reguły dotykają interesów osób trzecich, wobec czego organy administracji powinny stosować zasadę wzywania do udziału w postępowaniu dotyczącym zatwierdzenia planu realizacyjnego inwestycji, zwłaszcza na terenach stanowiących własność osób fizycznych i podlegających wywłaszczeniu, wszystkich osób, których interesów prawnych postępowanie

1. Zgodnie z orzeczeniem z art. 19 par. 1 i art. 21 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. nr 24 poz. 151 ze zm./ w związku z art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ terenowy organ administracji państwowej jest właściwy do działania w charakterze organu egzekucyjnego w sprawie opróżnienia wszelkich lokali podlegających

1. Decyzja administracyjna przydzielająca rolnikowi do bezpłatnego użytkowania działkę gruntu rolnego na podstawie art. 12 nie obowiązującej aktualnie ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o przekazywaniu gospodarstw rolnych na własność Państwa za rentę i spłaty pieniężne /Dz.U. nr 21 poz. 118/ ustalała prawo użytkowania nieruchomości, a więc stosowała instytucję prawa cywilnego. W następstwie regulacji tej

Skoro postępowanie w sprawie wszczęte zostało przed dniem 1 września 1980 r. sądowa kontrola jest niedopuszczalna a skarga na podstawie art. 204 par 1 Kpa w związku z art. 14 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 4 poz. 8 ze zm./ podlega odrzuceniu.