1. Wystąpienie pracownika administracji celnej z organizacji politycznej oraz organizacji związkowej (...) nie są to okoliczności, które stosownie do przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 września 1978 r. w sprawie praw i obowiązków pracowników organów administracji celnej /Dz.U. nr 24 poz. 111/ mogłyby uzasadniać rozwiązanie stosunku pracy z przyczyny określonej w par. 28 ust. 2 pkt 5

1. Zasady ogólne postępowania administracyjnego, wyrażone zwłaszcza w art. 7-11 Kpa, są integralną częścią przepisów regulujących procedurę administracyjną i są dla organów administracji wiążące na równi z innymi przepisami tej procedury, przy czym art. 7 Kpa jest nie tylko zasadą dotyczącą sposobu prowadzenia postępowania, lecz w równym stopniu wskazówką interpretacyjną prawa materialnego, na co wskazuje

1. Plan ogólny zagospodarowania przestrzennego miejscowości jest przede wszystkim podstawą do szczegółowych ustaleń planistycznych. W braku planu szczegółowego, plan ogólny - ze względu na niski stopień szczegółowości - może być przesłanką odmowy spełnienia żądania strony tylko o tyle, o ile żądanie to pozostaje w oczywistej sprzeczności z ustaleniami planu ogólnego. 2. Normatywy powierzchni działek

Jeżeli okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy nie były znane organom rozstrzygającym nie z powodu ich zaniedbań, lecz z powodu zatajenia ich przez stronę, to takie postępowanie strony wyłącza możliwość skutecznego podnoszenia przez nią zarzutów niezgodności zaskarżonych decyzji z prawem. W interesie strony leży zatem podanie do wiadomości organów wszystkich istotnych okoliczności sprawy i

Wnioski o wszczęcie postępowania administracyjnego mogą być składane w zasadzie wyłącznie do czasu wydania decyzji przez organ administracji I instancji, a jedynie wyjątkowo może nastąpić rozszerzenie granic podmiotowych poprzez rozpatrzenie wniosków innych stron złożonych w trakcie toczącego się już postępowania /gdy strona nie mogła złożyć wniosku wcześniej z przyczyn zawinionych przez organy administracji

Wniosek strony o zmianę decyzji ostatecznej w trybie postępowania administracyjnego wszczyna postępowanie właściwego organu w tej sprawie, co stanowi bezwzględną przeszkodę do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 199 par. 3 Kpa/.

Organ administracji państwowej jest stroną postępowania administracyjnego w sprawach dotyczących jego praw, bądź obowiązków, gdy np. jako inwestor ubiega się o pozwolenie budowlane. Natomiast gdy organ administracji państwowej - zgodnie z przysługującymi mu kompetencjami - rozstrzyga w postępowaniu administracyjnym sprawę dotyczącą praw i obowiązków podmiotu pozostającego poza systemem organów administracji

W sytuacjach, w których w toku postępowania sądowego nastąpiły zdarzenia mogące w sposób zasadniczy wpłynąć na treść rozstrzygnięcia, konieczne jest ponowne rozpatrzenie sprawy przez organ administracji i uwzględnienie nowych okoliczności. Stanowisko formalistyczne, według którego decyzja winna być oceniana według stanu faktycznego istniejącego w dniu jej wydania, w przypadku zmiany tego stanu faktycznego

Jeżeli żadna ze stron nie korzystała z pierwszeństwa w nabyciu gruntów rolnych z Państwowego Funduszu Ziemi, ocena organu administracji państwowej, czy przy ograniczonej podaży tych gruntów należy preferować upełnorolnienie kandydata rolnika na nabywcę nieruchomości, czy kandydata rolnika zamierzającego powiększyć gospodarstwo średniej wielkości, była wyrazem określonej polityki rolnej realizowanej

Pierwszeństwo nabycia nieruchomości z mocy par. 12 ust. 2 pkt 1 lit. "a" zarządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 25 lipca 1979 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 19 poz. 114/ zastrzeżone zostało w pierwszej kolejności na rzecz dzierżawców mających zachowane uprawnienia do skorzystania z prawa pierwokupu, a także na rzecz dzierżawców, którzy prawa tego

Zgodnie z art. 28 i art 29 Kpa stroną w postępowaniu administracyjnym nie może być organ, który z mocy przepisów prawa został powołany do wydawania decyzji administracyjnych, nawet wówczas, gdy tym organem nie jest organ administracji państwowej /art. 1 par. 2 Kpa/. Dotyczy to m.in. nadleśnictwa, które w myśl par. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 sierpnia 1975 r. w sprawie odszkodowań za szkody

Do składek na ubezpieczenie społeczne, jak również do składek na cele emerytalne, mają zastosowanie przepisy o zobowiązaniach podatkowych, a postępowanie w sprawie wymiaru składek toczy się w trybie określonym przez przepisy art. 180 par. 1 Kpa.

1. W myśl art. XIX przepisów wprowadzających kodeks cywilny ustanowienie odrębnej własności lokali mieszkalnych wymaga założenia dla nich księgi wieczystej, co dowodzi, że wpis taki ma charakter konstytutywny, to znaczy - jest jedną z przesłanek powstania takiej własności. 2. Organ administracji państwowej, któremu znana jest okoliczność, że toczy się postępowanie przed sądem powszechnym o zniesienie

"Czy w związku z zawieszeniem działalności związków zawodowych na podstawie par. 1 Zarządzenia nr 51 Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 grudnia 1981 r. w sprawie zawieszenia związków zawodowych i niektórych organizacji społecznych na czas obowiązywania stanu wojennego /M. P. nr 30 poz. 273/ członek rady zakładowej, /Komisji zakładowej/ związku zawodowego, będący pracownikiem mianowanym, korzysta w okresie

1. Organ odwoławczy, mający wątpliwości co do okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, powinien przeprowadzić postępowanie dowodowe uzupełniające /art. 136 Kpa/, bądź też uchylić zaskarżoną decyzję w całości i przekazać sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia /art. 138 par. 2 Kpa/. Utrzymanie w takim wypadku wadliwej decyzji organu I instancji w mocy, a następnie wskazanie temu

Stosownie do art. 143 Kpa w brzmieniu ustawy przed nowelizacją z 1980 r. prokuratorowi służyło prawo zwrócenia się do właściwego organu o wszczęcie postępowania w celu usunięcia stanu niezgodnego z prawem /art. 182 w brzmieniu tekstu jednolitego z 1980 r./. Wystąpienie takie wywoływało skutki prawne określone w art. 57 par. 2 Kpa z 1960 r. /obecnie art. 61 par. 3 Kpa/, to jest wyznaczało datę wszczęcia

Nie podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowienie organu administracji państwowej stwierdzające na podstawie art. 134 Kpa niedopuszczalność odwołania.

W przypadku wielokrotnego dokonywania zmian decyzji przez organ administracji państwowej - organ ten - winien szczególnie wnikliwie rozpoznać sprawę zgodnie z treścią art. 7, art. 77 par. 1 Kpa i dokonać równocześnie obiektywnej oceny zebranych w sprawie dowodów zgodnie z treścią art. 80 Kpa.

Rolnik, który nabył w drodze umowy nieformalnej nieruchomość rolną, jednakże nie wszedł w jej posiadanie przed 4 listopada 1971 r., nie mógł nabyć własności tej nieruchomości na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych /Dz.U. nr 27 poz. 250 ze zm./, nie odpowiada bowiem warunkom określonym w tym przepisie.

Rozstrzygnięcia w sprawach z zakresu działalności statutowej banków /prawa bankowego, bankowości/ nie zostały objęte art. 196 par. 2 Kpa, kontroli przez sąd administracyjny decyzji z tego zakresu również nie przewidują ustawy szczególne /art. 196 par. 3 Kpa/.

1. Wprawdzie art. 211 Kpa przewiduje odpowiednie stosowanie przez sąd administracyjny przepisów kodeksu postępowania cywilnego, jednak tylko w sprawach nie uregulowanych w dziale VI Kpa. Sprawę kosztów procesu reguluje natomiast wyczerpująco art. 208 Kpa, który nie dopuszcza zasądzenia zwrotu kosztów postępowania od skarżącego na rzecz organu administracji państwowej. Przepis ten zmienia zatem na korzyść

Sprawy z zakresu ustawy dewizowej z dnia 28 marca 1952 r. /Dz.U. nr 21 poz. 133/ nie zostały poddane kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego przez wymienienie ich w art. 196 par. 2 Kpa i nie zostały poddane tej kontroli również na mocy przepisu szczególnego, stosownie do art. 196 par. 3 Kpa.

Decyzja Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w sprawie podziału na obwody łowieckie lub zmiany granic obwodów łowieckich, której podstawę stanowi art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie łowieckim /Dz.U. 1973 nr 33 poz. 197/, nie jest decyzją w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Mimo bowiem użycia w tej ustawie pojęcia

1. W przypadkach gdy Minister Sprawiedliwości nie zamierza skorzystać z możliwości wystąpienia do Rady Państwa o powołanie asesora na stanowisko sędziego, taka okoliczność może uzasadniać rozwiązanie z asesorem stosunku pracy, biorąc pod uwagę cel i charakter pracy asesora sądowego. 2. W sytuacji, gdy zachodzi potrzeba rozwiązania stosunku pracy z asesorem, interes społeczny wymaga, aby dla osiągnięcia