1. Wprawdzie gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, to jednak zawsze musi działać w granicach obowiązującego prawa, a w tym także przy podejmowaniu uchwał w sprawie podatków i opłat lokalnych /art. 2 i art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./. 2. Z treści art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia

Powołanie określonej osoby na stanowisko kierownicze w instytucji kulturalnej w gminie jest sprawą z zakresu prawa pracy i nie uzasadnia stosowania wobec aktu powołania środków nadzoru określonych w art. 91 i 93 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

1. Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ rada gminy może wprowadzić inne zwolnienia niż określone w art. 7 ust. 1, ale z istoty konstrukcji całej ustawy, będącej częścią systemu podatkowego wynika, że muszą to być zwolnienia tego samego typu jak w art. 7 ust. 1, a więc zwolnienia "kategorialne", a nie "globalne". 2.

Użytkowanie gruntu rolnego nie podlegającego - ze względu na powierzchnię mniejszą od 1 ha - podatkowi rolnemu nie zwalnia od obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości.

Organy ustalające wysokość zobowiązań w podatku rolnym i leśnym /par. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 stycznia 1992 r. w sprawie łącznego zobowiązania pieniężnego - Dz.U. nr 12 poz. 47/ nie są uprawnione do dokonywania zmian w ewidencji gruntów i wypowiadania się w przedmiocie prawa własności gospodarstw rolnych poszczególnych podatników.

W świetle art. 18 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ i art. 55 ust. 5 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe /Dz.U. nr 4 poz. 18 ze zm./ udzielenie absolutorium lub odmowa jego udzielenia zarządowi miny z tytułu działalności finansowej za rok miniony należy do wyłącznej kompetencji rady gminy, która uchwałę w tym przedmiocie

Koszty pobytu w zakładzie leczniczym (§ 13 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975 r. w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii w postępowaniu sądowym – Dz.U. nr 46, poz. 254 z późn. zm.) oskarżonego, poddanego badaniu psychiatrycznemu połączonemu z obserwacją (art. 184 § 1 k.p.k.), stanowią „koszty utrzymania”, o których mowa w art. 554 § 1 pkt 6 k.p.k., i tym samym

1. Wystawienie rachunku dotyczącego należności określonych w art. 43 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o gospodarce energetycznej /Dz.U. nr 21 poz. 96 ze zm./ za nielegalne pobieranie paliwa lub energii ze wspólnej sieci, jak i odmowa uwzględnienia odwołania odbiorcy energii elektrycznej, kwestionującego zasadność wystawienia tego rachunku, nie następują w drodze decyzji administracyjnej i nie podlegają

Założenie generalne, że towary zakupione na kredyt podlegający zwrotowi, nie mogą w żadnym wypadku podlegać zwolnieniu od cła na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ nie jest słuszne. Kredyt udzielony Polsce przez Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju na zakup aparatury pomiarowej dla systemu automatycznego monitoringu powietrza

Art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ nie upoważnia organy podatkowe do orzeczenia o odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością członków zarządu tej spółki na podstawie art. 298 par. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. - Kodeks handlowy /Dz.U. nr 57 poz. 502

Powołanie się przez organy podatkowe na treść umowy spółki oraz umowy o oddaniu do odpłatnego korzystania mienia Skarbu Państwa nie stanowi dostatecznej podstawy faktycznej do stwierdzenia, że spółka jest odpowiedzialna za zaległości podatkowe zlikwidowanego w trybie art. 37 ust. 3 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./ przedsiębiorstwa

Wpłacenie określonej kwoty na rzecz Społecznego Komitetu Budowy Wodociągu jako udziału w kosztach budowy sieci głównej wodociągu nie jest kwotą wydatkowaną na modernizację budynku /art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "g" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./; za modernizację budynku można uznać tylko wykonanie przyłącza budynku do sieci głównej

Ustawodawca nie przewidział możliwości wypłaty ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy niewykorzystany w roku zwolnienia ze służby oraz za urlopy zaległe - w razie zwolnienia policjanta ze służby na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/.

1. Nie można prowadzić postępowania w trybie art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ w sytuacji, gdy odsetki zostały już zapłacone i nie istnieje zaległość podatkowa. 2. Tryb określony w art. 31 ustawy o zobowiązaniach podatkowych nie ma zastosowania, gdy należność jest między podatnikiem i organem podatkowym sporna.

Treść artykułu 172 § 1 k.k. jednoznacznie wskazuje, iż ochronie prawnokarnej podlegają wiadomości uzyskane podstępnie, o ile były nadane przy użyciu środków telekomunikacji. Rodzaj środka użytego przez sprawcę do uzyskania wiadomości nie jest określony, wystarczy, aby sprawca uzyskał je podstępnie.

Ryczałt kancelaryjny, pobierany przez komornika w postępowaniu egzekucyjnym, stanowi mienie Skarbu Państwa powierzone komornikowi, w rozumieniu art. 124 § 1 k.p., do wyliczenia się, mimo że w okresie od dnia 1 stycznia 1990 r. do dnia 27 września 1991 r. komornik nie miał obowiązku dokumentowania wydatków osobowych i rzeczowych utrzymania kancelarii.

W świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ - nie budzi wątpliwości, iż zwolnienie przychodu ze sprzedaży odnosi się tylko do przypadków, gdy nastąpiła ona w okresie dłuższym niż 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło wybudowanie na nieruchomości, której udział został sprzedany, zwłaszcza

Funkcjonariusz Straży Miejskiej w razie dopuszczenia się wobec niego czynnej napaści w związku z pełnieniem obowiązków służbowych korzysta z ochrony prawnej przewidzianej w art. 233 k.k., a nie w art. 234 k.k.

Badając legalność zaskarżonych decyzji, sąd uwzględnia stan faktyczny i prawny ustalony w dniu wydania decyzji ostatecznej i do tego stanu ograniczają się jego oceny prawne wypowiedziane w trybie art. 209 Kpa.

Funkcjonariusz Straży Miejskiej w razie dopuszczenia się wobec niego czynnej napaści w związku z pełnieniem obowiązków w służbowych korzysta z ochrony prawnej przewidzianej w art. 233 k.k., a nie w art. 234 k.k.

Postanowienie sądu karnego, zawierające „wniosek” skierowany do organu paszportowego o odmowę wydania lub unieważnienie paszportu oskarżonemu (art. 6 ust. 1 i art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o paszportach – Dz.U. z 1991 r., nr 2, poz. 5), nie jest wprawdzie środkiem zapobiegawczym sensu stricto, ale – w drodze analogii do tego środka – przyjąć należy dopuszczalność wniesienia zażalenia

1. Wykluczone jest wykorzystywanie upoważnienia z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ do dokonania zwolnień generalnych od podatku od nieruchomości. Zwolnienie takie oznaczałoby de facto generalne uchylenie obowiązku podatkowego. 2. Zwolnienie uchwałą rady gminy budynków mieszkalnych należących tylko do osób fizycznych prowadzących

Egzekucja ze statku wpisanego do rejestru okrętowego prowadzona jest tak jak z nieruchomości.

Wprowadzony przez radę miejską na podstawie art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ w stosunku do wszystkich podmiotów gospodarczych prowadzących skup złomu metali nieżelaznych obowiązek ewidencjonowania dostawców złomu, a także źródeł jego pochodzenia, nie dotyczy zagadnienia koncesji, nie wkracza w zakres kompetencji organu koncesyjnego