1. Art. 15 ust. 1 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ stwarza podstawę do pobierania opłaty targowej od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowiskach. Dokonywanie sprzedaży na targowiskach nie może oznaczać nic innego, jak zawieranie umów sprzedaży w rozumieniu art. 535 Kc. Samo zajęcie miejsca na targowisku lub poza nim nie jest równoznaczne

Kioski i podobne obiekty, które wzniesione zostały zarówno zgodnie z udzielonym pozwoleniem na ich budowę, jak i bez takiego pozwolenia, czy samowolnie, w których prowadzona jest działalność handlowa w formie sklepu, nie są targowiskami w rozumieniu art. 1 ust. 1 i art. 3 dekretu z 2 sierpnia 1951 r. o targach i targowiskach /Dz.U. nr 41 poz. 312 ze zm./ oraz art. 15 ust. 2 ustawy z 12 stycznia 1991

1. Złożenie przez nabywcę towarów pisemnego oświadczenia, że przeznaczone są one na cele zaopatrzeniowe bądź inwestycyjne jest materialnoprawną przesłanką zwolnienia sprzedawcy od podatku obrotowego /par. 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 kwietnia 1991 r. w sprawie podatku obrotowego od osób fizycznych oraz nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej osób prawnych i innych

Zweryfikowanie bilansu nie jest równoznaczne ani z ustaleniem obowiązku podatkowego, ani z wymiarem podatku.

Opłaty administracyjne, wprowadzane przez radę gminy na podstawie art. 18 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, nie mogą obejmować czynności urzędowych, których wykonanie łączy się z obowiązkiem organu administracji wyczerpującego zebrania materiału dowodowego, wynikającym z art. 77 par. 1 Kpa.

Osobą przewożącą towar w rozumieniu art. 42 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ jest podmiot zobowiązany do dostarczenia towaru do urzędu celnego wskazanego w postanowieniu o przekazaniu sprawy; podmiot ten ponosi też przewidziane w ustawie konsekwencje prawne niewykonania obowiązku dostarczenia towarów /art. 70 ust. 1 pkt 3 tej ustawy/.

Ze zwolnienia od cła przewidzianego w art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ korzysta tylko to mienie osoby przesiedlającej się, które było wykorzystywane dla celów w tym przepisie wymienionych.

1. Do opinii właściwych ministrów, warunkujących uzyskanie zwolnienia od podatku dochodowego przewidzianego w art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253/, ma zastosowanie tryb przewidziany w art. 106 Kpa. 2. Art. 106 Kpa ma pełne zastosowanie w sytuacji, gdy organami współdziałającymi są naczelne organy administracji państwowej, a stronie

Wysokość opłaty targowej nie może być uzależniona od podmiotu dokonującego sprzedaży.

1. Uchwały rad gmin, podjęte na podstawie art. 7 ust. 2 i art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, nie mogą być adresowane do konkretnie /imiennie/ określonych podmiotów; muszą one być adresowane do nie określonego kręgu osób, bez względu na to, jakiej faktycznie ich liczby będą dotyczyły. 2. Uchwała rady gminy zwalniająca od podatku

Zgodnie z art. 35 Kpa w związku z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 26 grudnia 1989 r. - Prawo celne, opłata manipulacyjna dodatkowa, o której mowa w art. 70 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, pobierana za niewykonanie w terminie obowiązków celnych /art. 42 Prawa celnego/ nie może być wymierzona za okres przypadający po terminie, do którego - zgodnie z art. 35 Kpa - organ celny zobowiązany był do wydania decyzji o

1. Uchwała Centralnej Komisji do Spraw Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych o zatwierdzeniu lub odmowie zatwierdzenia uchwały rady wydziału w sprawie nadania stopnia naukowego doktora habilitowanego /art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o tytule naukowym i stopniach naukowych - Dz.U. nr 65 poz. 386/ ma moc decyzji administracyjnej. 2. Podejmując powyższą uchwałę Centralna Komisja - stosownie

Nie są "nienależnymi" należności celne uiszczone przez importera towaru jeżeli następnie osoba nabywająca od niego ten towar dysponuje prawem do zwrotu cła; zwrot cła następuje bez odsetek, o których mowa w art. 81 ust. 2 w związku z art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./.

Podstawę do obciążenia oskarżonego, przeciwko któremu umorzono postępowanie karne na mocy art. 11 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 26 § 1 k.k., kosztami zastępstwa adwokackiego, wyłożonymi przez oskarżyciela posiłkowego, stanowią przepisy art. 80 k.p.k. w zw. z art. 98 § 1 k.p.c.

Czy porozumienie zawarte w dniu 28 sierpnia 1990 r. w trybie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21 poz. 123 ze zm./ oraz art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ pomiędzy Kierownikiem Urzędu Rejonowego we Wrocławiu a Zarządem Miasta Wrocławia, reprezentowanym przez Prezydenta

1. Kierownik urzędu rejonowego nie jest kompetentny w sprawach, których prowadzenie zostało przez niego, zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21 poz. 123/, powierzone właściwemu organowi gminy. 2. Wójt /burmistrz, prezydent miasta/ nie może być stroną w sprawach, w których na mocy art. 40 ust. 1 powyższej ustawy został

1. Przewidziana w art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 21 maja 1963 r. o dyscyplinie wojskowej oraz o odpowiedzialości żołnierzy za przewinienia dyscyplinarne i za naruszenie honoru i godności żołnierskiej (j.t. Dz.U. z 1992 r., nr 5, poz. 17) kara zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych nie może być orzekana jako kara samoistna. 2. Karę tę w każdym wypadku wymierza się fakultatywnie, niezależnie od tego

Wadliwie podana cena towaru w dokumentach celnych nie może być traktowana jako wyłączny dowód określający faktyczną wartość transakcyjną towaru, bowiem o wartości transakcyjnej ostatecznie decyduje cena zapłacona lub należna.

Do egzaminowania osób ubiegających się o uprawnienie do kierowania pojazdami (art. 73 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. – Prawo o ruchu drogowym – tekst jednolity Dz.U. z 1992 r., nr 11, poz. 41 ze zm.) nie stosuje się art. 21 § 1 pkt 3 k.p.a.

Konieczność pobrania dodatkowej kwoty podatku obrotowego od towarów sprowadzanych z zagranicy, wynikająca z podwyższenia przez organy celne wartości celnej i cła wymaga określenia wysokości dodatkowego zobowiązania w sposób przewidziany przez art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./. Niedopuszczalne jest w tej sytuacji wznowienie postępowania

1. Usługi projektowania architektonicznego nie są rozporządzeniem prawem autorskim. 2. Koszty uzyskania przychodu z takiej działalności, przy ustalaniu podatku od osób fizycznych, nie mogą być określone ryczałtowo na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350/.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 12 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1991 nr 49 poz. 216 ze zm./ przesłanką zaliczenia rezerwy utworzonej na pokrycie należności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, jest nieściągalność należności, to jest obiektywnie istniejący fakt powodujący niemożliwość zaspokojenia wierzyciela. Nieściągalność należności jako przesłanka

1. Stosownie do art. 109 Kpa w związku z art. 126 Kpa oraz art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ postanowienie, o którym mowa w art. 82 ust. 1 prawa celnego, powinno być na piśmie doręczone stronie w rozumieniu art. 28 Kpa, czyli podmiotowi wymienionemu w art. 2 pkt 6 prawa celnego. 2. W wypadku uchybienia terminu wyznaczonego w postanowieniu o przekazaniu

1. Sprawy o nadanie klauzuli wykonalności wyrokowi Naczelnego Sądu Administracyjnego orzekającego na podstawie art. 208 Kpa o zwrocie kosztów postępowania sądowego na rzecz skarżącego od organu, który wydał zaskarżoną decyzję /postanowienie, uchwałę/ nie należy do właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego, lecz do właściwości sądów powszechnych, a mianowicie sądu rejonowego jako organu egzekucyjnego